Μίλησε. Και που μίλησε; Θα μπορούσαν όσα είπε η Στόρμι Ντάνιελς να είναι η αρχή του τέλους για τον Ντόναλντ Τραμπ; Είναι αυτή που θα δικαιώσει όσους έχουν προβλέψει ότι αυτός ο ένοικος του Λευκού Οίκου θα γίνει ο πρώτος από την εποχή του Ρίτσαρντ Νίξον που δεν θα ολοκληρώσει τη θητεία του; Το ερώτημα μπορεί να διατυπωθεί και διαφορετικά: θα μπορούσε μια πορνοστάρ να ρίξει έναν πρόεδρο;
Η απάντηση είναι πως θα μπορούσε. Θα μπορούσε εάν η Στόρμι Ντάνιελς ήταν αυτή που ήταν, μια ηθοποιός ταινιών πορνό που αναζητά μια καλύτερη τύχη στην τηλεόραση προσφέροντας σεξ σε εκείνους που θα την βοηθούσαν να εκπληρώσει τον στόχο της, αλλά ο Τραμπ ήταν διαφορετικός. Οχι κάποιος που κοκορεύεται ότι «γραπώνει» τις γυναίκες από τα γεννητικά τους όργανα και παρ’ όλα αυτά εκλέγεται και με την ψήφο των γυναικών, αλλά κάποιος που υπηρετεί ένα αξιακό σύστημα και όταν λέει ψέματα τιμωρείται.
Αυτό δεν κάνει τον Τραμπ ειλικρινή –το «γράπωμα» έγινε γνωστό στις ΗΠΑ ως αποκάλυψη του επίμονου Τύπου όχι ως προσωπική εξομολόγηση. Τον κάνει όμως απρόσβλητο σε ιστορίες σαν κι αυτή της Στόρμι Ντάνιελς. Από αυτήν την άποψη, η δική της ιστορία υπενθύμισε αυτό που υποψιάζονταν πολλοί από την πρώτη στιγμή: ότι η εκλογή του Τραμπ δεν ήταν ένα στιγμιαίο πλήγμα, αλλά ένα τραύμα διαρκείας. Κι ότι αυτό που θα το κάνει να κακοφορμίσει δεν είναι άλλο από την «κανονικοποίηση» όλων των πιθανών και απίθανων γραπωμάτων. Από μια χυδαιότητα τόσο απροκάλυπτη και επαναλαμβανόμενη που μοιάζει πλέον φυσιολογική. Τι είναι να εκβιάσει ο Τραμπ για σεξ μια πορνοστάρ κάπου εκεί που γεννιόταν το πέμπτο του παιδί; Απλώς νορμάλ.
