Η παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου τη χρονιά που μεγαλουργούσαν οι Αγανακτισμένοι της άνω και της κάτω πλατείας και στη Θεσσαλονίκη γινόταν πρόβα κατάλυσης της δημοκρατίας παρήγαγε μια εικόνα ακόμα πιο ισχυρή, που στο πέρασμα του χρόνου έχει επισκιάσει όλες τις υπόλοιπες. Είναι η εικόνα του μαθητή λυκείου που, από τη θέση του παραστάτη, και ενώ κοιτάει ατενώς μπροστά, σηκώνει το χέρι προς τους επισήμους σε μια μεγαλοπρεπή μούντζα. Θυμάμαι πόσα ρίγη ενθουσιασμού είχε ξεσηκώσει εκείνη η κίνηση, που ήταν κίνηση αποδοκιμασίας των προδοτών πολιτικών οι οποίοι είχαν υπογράψει το Μνημόνιο και των γερμανοτσολιάδων οπαδών τους. Θυμάμαι, επίσης, ότι ενόψει της απαραίτητης σχολικής τιμωρίας του μαθητή είχε παρέμβει ακόμα και ο δήμαρχος Λάρισας.
Δεν ήταν η πρώτη φορά ασφαλώς που παιδιά αναλαμβάνουν τη μεταλαμπάδευση του πολιτικού κιτς, που στην ουσία είναι μια διαδικασία χειραγώγησης του πλήθους. Αλλά στην Ελλάδα της χρεοκοπίας και της βίαιης απώθησης της δημοκρατίας, εκεί όπου άνθισαν τα ριζοσπαστικά άκρα, παιδιά όπως ο μαθητής από τη Λάρισα έγιναν σύμβολα αυτής της υποτιθέμενης αντίστασης –που ήταν αντίσταση στην πραγματικότητα. Και τα δεινά που επέφερε η χώρα τα πληρώνει ακόμα.
Η φετινή παρέλαση της 25ης Μαρτίου έγινε σε μια άλλη αρνητική συγκυρία. Το αίτημα της Αγανάκτησης και το αποτέλεσμα της μούντζας είναι ότι η χώρα συνεχίζει να παραδέρνει, οι δυνάμεις που υποκινούσαν Αγανάκτηση και μούντζες κατά μεγάλο μέρος είναι στην κυβέρνηση και, σαν να μη μας έφταναν όλα τα άλλα, έχουν προκύψει εκ νέου εντάσεις με τη γειτονική Τουρκία (στις φυλακές της οποίας κρατούνται δυο έλληνες στρατιωτικοί). Εξαιτίας αυτής της εξέλιξης γνωρίζει μεγάλες πιένες η νέα εθνικοφροσύνη, που ούτως ή άλλως φύεται εντός της κυβερνήσεως –την ποτίζει τακτικότατα ο Πάνος Καμμένος.
Αποτέλεσμα; Οι προχθεσινές παρελάσεις παρέδωσαν προς κατανάλωση την εικόνα ενός πολύ μικρού παιδιού που στην Αλεξανδρούπολη παρήλασε με στολή παραλλαγής και με ομοίωμα τυφεκίου. Και το χειρότερο, όπως μαθαίνω από αυτόπτες, δεν είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει και, επίσης, περνώντας μπροστά από επισήμους, όλοι χειροκροτούν, ανάμεσά τους και οι βουλευτές συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.
Ολοι ενωμένοι πίσω από ένα παιδί στον μιλιταρισμό, στη χρεοκοπία δηλαδή του πατριωτικού αισθήματος, εντέλει στη χρεοκοπία της λογικής. Και αυτοί που έδιναν και αυτοί που εισέπρατταν μούντζες. Τίποτα δεν μάθαμε.