Τα ντιμπέιτ των συνταγματολόγων ενίοτε έχουν ενδιαφέρον. Ειδικά αν και οι δυο πλευρές έχουν γοητευτικό πολιτικό λόγο. Ενα τέτοιο ντιμπέιτ βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο Νίκος Αλιβιζάτος πρότεινε τις προάλλες μια μίνι συνταγματική αναθεώρηση έξι σημείων με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης. Χθες, ο Βαγγέλης Βενιζέλος του απάντησε. Δεν θεωρεί, έγραψε, την περίοδο λόγω της όξυνσης της πολιτικής αντιπαράθεσης κατάλληλη για αναθεώρηση του Συντάγματος. Γιατί οι θεσμοί εκβιάζονται. Παρότι αυτό ακριβώς είναι ο πυρήνας του επιχειρήματος όσων συμφωνούν με τον Αλιβιζάτο –πως έτσι, δηλαδή, θα μπορούσαν να προστατευτούν οι θεσμοί από τις συριζαϊκές βουλές. Ο Βενιζέλος δηλώνει υπέρμαχος ενός αυστηρού Συντάγματος, ενός, άρα, που να τροποποιείται με σαφώς δυσκολότερο τρόπο απ’ ό,τι νομοθετεί το Κοινοβούλιο. Δεν χρειάζεται να επισημανθεί ότι διαφωνεί και με την αναθεώρηση της αναθεωρητικής διαδικασίας. Επειδή αυτό θα επέτρεπε μια από τις κορυφαίες διαδικασίες του πολιτεύματος να επηρεάζεται από τη συγκυρία. Αυτή η κουβέντα όμως, πέρα από τη βαθιά πολιτική της πλευρά, έχει και μια πιο ανάλαφρη. Εκείνη των εσωκομματικών ισορροπιών.
Πιέσεις
Με άλλα λόγια, ο Βενιζέλος τοποθετήθηκε δημόσια κατά μιας πρότασης του Κινήματος Αλλαγής. Τι λένε, λοιπόν, οι σύντροφοί του; «Υπάρχει μια άλλη οπτική. Εκανε τη συνήθη του πρόταση. Εμείς προχωρούμε την πρωτοβουλία μας». Εξού και η Γεννηματά έστειλε τις επιστολές στους υπόλοιπους αρχηγούς. Στην ανάλυση της Χαριλάου Τρικούπη η εν λόγω πρωτοβουλία «μπορεί να αποκαλύψει την έλλειψη διάθεσης του ΣΥΡΙΖΑ να εξυγιάνει τον δημόσιο βίο». Επειδή στο Μαξίμου «προτιμούν να παίζουν το χαρτί “ή εμείς ή αυτοί”». Οπότε σκοπεύουν να πιέσουν –ή όπως επί λέξει το θέτουν, να πρωτοστατήσουν σε θέματα θεσμικών αλλαγών και τελικά να εκθέσουν το κυβερνών κόμμα. Παρά τις κόσμιες διατυπώσεις πάντως –τύπου «δεν μπορείς να στερήσεις από ένα στέλεχός σου το δικαίωμα της άποψης» -, οι γνώστες των παρασκηνίων επιμένουν ότι το χθεσινό άρθρο εξέπληξε και προκάλεσε εκνευρισμό. Εξαιρετικά πιθανόν. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως, σύμφωνα με μια εκτίμηση, οι βενιζελικές ενστάσεις έπαιξαν τον ρόλο τους στην –για να το πούμε ευγενικά –συγκρατημένη υποδοχή της πρότασης από την Πειραιώς.
