Οπως αναφέρει το επίσημο όργανο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΑΗΑ), το πασίγνωστο περιοδικό «Circulation», οι ΗΠΑ είναι η πρώτη από τις προηγμένες χώρες σε θανάτους εγκύων γυναικών (17 ανά 100.000 γεννήσεις), με υπεροχή 4:1 των μαύρων γυναικών. Ως κύρια αιτία αναφέρονται η ακατάσχετη αιμορραγία και τα εμβολικά επεισόδια. Η υπερτασική κρίση και η μυοκαρδιοπάθεια της λοχείας είναι και αυτές επιπλοκές της εγκυμοσύνης που όμως είναι αντιμετωπίσιμες.

Σπάνια οι φυσιολογικές μεταβολές του οργανισμού που παρατηρούνται κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να προβληματίσουν ένα έμπειρο γιατρό.

Κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, αυξάνεται ο όγκος του αίματος που κυκλοφορεί στο κυκλοφορικό σύστημα, γιατί γίνεται κατακράτηση υγρών από τις ορμόνες που παράγονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Για τον λόγο αυτόν, όταν σε μια γενική εξέταση αίματος διαπιστώνεται ότι υπάρχει αναιμία, αυτό κατά κανόνα δεν είναι ανησυχητικό, γιατί οφείλεται στην αραίωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων και όχι σε ελάττωση της παραγωγής ερυθρών αιμοσφαιρίων. Βέβαια, ενδέχεται να υπάρχει και ελάττωση του σιδήρου λόγω του ότι καταναλίσκεται ο σίδηρος της μητέρας για την ανάπτυξη του εμβρύου. Στις περιπτώσεις αυτές η χορήγηση σιδήρου επιλύει το πρόβλημα.

Ενα άλλο πρόβλημα που μπορεί να εμφανιστεί είναι το ελαφρύ πρήξιμο των ποδιών. Αυτό οφείλεται στην πίεση που εξασκεί η διογκωμένη μήτρα πάνω στις φλέβες που μεταφέρουν το αίμα από τα πόδια στην καρδιά. Ετσι το ελαφρύ πρήξιμο στα πόδια είναι κάτι αναμενόμενο. Για τον ίδιο λόγο μπορεί να παρουσιαστεί μικρή ελάττωση της αρτηριακής πίεσης, εύκολη κόπωση και αδυναμία. Υπάρχουν ειδικές μορφές συγγενών καρδιοπαθειών (εκ γενετής παθήσεις της καρδιάς) που πρέπει να προσεχθούν κατά την εγκυμοσύνη και να εκτιμηθεί κατά πόσο πρέπει η συγκεκριμένη γυναίκα να γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν κυρίως οι κυανωτικές καρδιοπάθειες και η πνευμονική υπέρταση οποιασδήποτε αιτιολογίας. Η πνευμονική υπέρταση είναι από τις πλέον επικίνδυνες παθήσεις για την έγκυο και το έμβρυο. Εάν η πνευμονική υπέρταση είναι ιδιαίτερα υψηλή, συνίσταται ακόμα και διακοπή της εγκυμοσύνης για την ασφάλεια της μητέρας.

Σε άλλες μορφές καρδιοπαθειών επιχειρείται κατά κανόνα αντιμετώπιση της καρδιοπάθειας πριν από την εγκυμοσύνη, ώστε η μητέρα να είναι ασφαλής. Κλασική περίπτωση αποτελούν παθήσεις της μιτροειδούς, η στένωση και η ανεπάρκεια.

Γενικότερα, κάθε γυναίκα με γνωστή χρόνια καρδιοπάθεια θα πρέπει να υποβάλλεται σε πλήρη καρδιακή μελέτη, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αναζητείται η καλύτερη μέθοδος τοκετού, ώστε τόσο η μητέρα όσο και το παιδί να είναι ασφαλείς.

Τελευταία Νέα