Είτε ήταν σε συνεννόηση με τον Πάνο Καμμένο είτε η πρωτοβουλία ήταν δική του, η παρέμβαση του βουλευτή των ΑΝΕΛ Κώστα Κατσίκη που έκανε λόγο για την πιθανότητα ανταλλαγής των δυο ελλήνων στρατιωτικών οι οποίοι κρατούνται στην Αδριανούπολη με τους οκτώ πρώην τούρκους στρατιωτικούς φυγάδες οι οποίοι έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα είναι επίδειξη ευήθειας. Και, ταυτόχρονα, περιφρόνησης στη δημοκρατία.
Ο βουλευτής Κατσίκης, με νομικές σπουδές, είπε ότι το θέμα θα μπορούσε να λυθεί «αν αποφασίσουν οι ηγεσίες των δύο χωρών να παρακάμψουν την ελληνική και την τουρκική Δικαιοσύνη». Μάλιστα! Για την τουρκική Δικαιοσύνη γνωρίζω τα στοιχεία ενός διμήνου πριν, που έχει δώσει το Συμβούλιο της Ευρώπης: μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του, ο Ερντογάν έχει απολύσει 4.463 δικαστές, εκ των οποίων οι 2.431 κρατούνταν, εκ των οποίων οι 680 κρατούνταν στην απομόνωση. Ο Ερντογάν, ευλόγως, ως ηγέτης ενός αυταρχικού κράτους, μπορεί να παρακάμψει εύκολα την τουρκική Δικαιοσύνη.
Αλλά η ελληνική Δικαιοσύνη; Μπορεί να παρακαμφθεί η ελληνική Δικαιοσύνη; Μόνο σε μία περίπτωση: μόνο αν έχει προηγηθεί πραξικόπημα κατά της δημοκρατίας. Χωρίς πραξικόπημα είναι αδύνατον να παρακαμφθεί η ελληνική Δικαιοσύνη. Η οποία, ως γνωστόν, έως σήμερα, έχει κρίνει τρεις φορές σε ανώτατο επίπεδο αρνητικά το αίτημα της Τουρκίας για έκδοση των οκτώ Τούρκων.
Μια και ο λόγος για τους οκτώ, που ακόμα τελούν υπό διοικητική κράτηση, ώς τις αρχές Μαΐου, αν έως τότε δεν έχει αλλάξει ο νόμος, θα πρέπει να απελευθερωθούν. Το πιθανότερο είναι αμέσως να ταξιδέψουν στην Ευρώπη. Οταν προσγειωθούν, π.χ., στο αεροδρόμιο του Βερολίνου ή σε οποιοδήποτε άλλο αεροδρόμιο χώρας που έχει σχέση με την Ιντερπόλ, θα συλληφθούν. Θα διεκδικήσουν εκεί τη νομιμοποίηση του εξόριστου που δεν βρήκαν απολύτως στην Ελλάδα και, προφανώς, θα την κερδίσουν.
Κατακλείδα: όσο ευήθης κι αν είναι η δήλωση Κατσίκη, στην ουσία δημιουργεί ακόμα ένα θέμα. Ισοπεδώνει δυο τελείως διαφορετικές υποθέσεις. Οι έλληνες στρατιωτικοί βρέθηκαν στην Τουρκία κατά λάθος. Οι τούρκοι πρώην στρατιωτικοί δραπέτευσαν από την Τουρκία για να γλιτώσουν από τις αρπάγες ενός αυταρχικού κράτους. Και μόνο η συζήτηση της ανταλλαγής αδυνατίζει το βασικό διαπραγματευτικό ατού της Ελλάδας: την επίκληση των αυστηρών κανόνων του ευρωπαϊκού μας κράτους δικαίου και, ταυτόχρονα, της ισχύος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.