Το υπουργείο Υγείας αποδύεται σε μια εντατική προσπάθεια να αποδείξει ότι τα δημόσια νοσοκομεία έχουν επιστρέψει στην κανονικότητα. Στην πραγματικότητα όμως, καθημερινά καταγράφονται πανελλαδικά νέες εστίες ελλείψεων –τόσο σε έμψυχο όσο και σε άψυχο υλικό -, με τα σκληρά μέτρα λιτότητας να αφήνουν το ισχυρό αποτύπωμα τους (και) στο ΕΣΥ.

«Αγιος Ανδρέας». Πρώτος σταθμός το Νοσοκομείο Αγιος Ανδρέας στην Πάτρα: Στα χαρτιά το νοσηλευτικό ίδρυμα είναι πλήρως εξοπλισμένο. Για παράδειγμα, το αιμοδυναμικό τμήμα διαθέτει έμπειρο προσωπικό και σύγχρονο εξοπλισμό. Ωστόσο δεν πραγματοποιούνται στεφανιογραφίες καθώς δεν υπάρχουν τα απαραίτητα υλικά. Επίσης δεν διενεργούνται φλουροαγγειογραφίες (απεικονιστική μέθοδος για τις παθήσεις του οπίσθιου τμήματος του οφθαλμού) καθώς ο εξοπλισμός παραμένει αποθηκευμένος σε θαλάμους της οφθαλμολογικής κλινικής, παραπέμποντας τους πολίτες σε άλλα νοσοκομεία ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα.

Η αιτία; Σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων του νοσοκομείου Κώστα Πετρόπουλο, η απάντηση κρύβεται «στην προσπάθεια μη υπέρβασης του προϋπολογισμού». Αντίστοιχα, «τον τρέχοντα μήνα δεν τοποθετήθηκαν βηματοδότες λόγω έλλειψης, με τη διοίκηση να προβαίνει σε σχετική παραγγελία μετά από κινητοποιήσεις μας. Με το σταγονόμετρο όμως γίνεται και η προμήθεια ενδοφακών, με αποτέλεσμα οι ασθενείς με καταρράκτη να μπαίνουν σε λίστα αναμονής».

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΡΤΑΣ. Περίπου 155 χλμ. μακριά από την Πάτρα, στην Αρτα, το νοσοκομείο εξοπλίστηκε πρόσφατα με νέο αξονικό τομογράφο –έπειτα από δυναμικές διαμαρτυρίες των εργαζομένων. Η λίστα όμως με τα προβλήματα παραμένει μακρά. «Ο μοναδικός υπέρηχος είναι παλιάς τεχνολογίας και συνεπώς δεν υποστηρίζει πλέον μια σειρά εξετάσεων. Παρόλο όμως που χρήζει άμεσης αντικατάστασης μετά από αιτήματα και του ακτινολογικού τμήματος, δεν έχει σημειωθεί καμία εξέλιξη», σημειώνει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων Λεωνίδας Γεωργούσης.

Εν τω μεταξύ, κατά τους χειμερινούς μήνες οι νοσηλευόμενοι έφερναν θερμαντικά από το σπίτι τους, καθώς η θέρμανση λειτουργούσε μόλις 4 ώρες την ημέρα (δύο ώρες το πρωί και δύο το απόγευμα. Σημειώνεται ότι οι ασθενείς στερούνται ακόμη και το ζεστό νερό καθώς παύει μετά τις 11 το βράδυ.

ΠΑΓΝΗ. Σε κατάσταση αναγκαστικής οικονομίας βρίσκεται και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου Κρήτης (ΠΑΓΝΗ). Το σωματείο εργαζομένων, παραθέτει σειρά στοιχείων που συνθέτουν ένα τρανταχτό αφήγημα λιτότητας.

Ειδικότερα, ο νέος προϋπολογισμός του για το 2018 είναι μειωμένος κατά 12 εκατ. ευρώ (έχει διαμορφωθεί στα 31 εκατ. από 43 εκατ. πέρυσι). Μοιραία, η φαρμακευτική δαπάνη είναι μειωμένη κατά 6 εκατ. ευρώ. Επιπρόσθετα, το κράτος δεν έχει καλύψει την περίθαλψη των ανασφάλιστων, που σε πραγματικά ποσά ανήλθε στα 6,7 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις του νοσοκομείου φτάνουν τα 14 εκατ. Συνεπώς, ατμομηχανή για τα ταμεία του πανεπιστημιακού νοσοκομείου αποτελούν τα απογευματινά ιατρεία, με αποτέλεσμα να αυτοχρηματοδοτείται μερικώς.

ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ. Για το Βενιζέλειο Νοσοκομείο, που λειτουργεί στον ίδιο νομό της Κρήτης, αγκάθι αποτελούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Είναι ενδεικτικό ότι στο δυναμικό του, πέραν από τους συμβασιούχους και τους επικουρικούς, προστέθηκαν πρόσφατα και δέκα νοσηλευτές με μπλοκάκι.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ. Υπό τα ασφυκτικά αυτά οικονομικά δεδομένα, που αποτελούν τον κανόνα για το σύνολο του ΕΣΥ, κάθε άλλο παρά έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι ακόμη και στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, στον Ευαγγελισμό, κατά καιρούς λείπουν φάρμακα πρώτης γραμμής.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα διουρητικά και τα αντιαρρυθμικά φάρμακα αποτελούν είδη προς εξαφάνιση. Μοιραία, οι ασθενείς αναγκάζονται να τα προμηθεύονται από τα ιδιωτικά φαρμακεία και σημειωτέον να τα πληρώνουν από την τσέπη τους καθώς δεν επιτρέπεται στους γιατρούς να συνταγογραφούν σε νοσηλευόμενους.

ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ. Τα καλά νέα, πάντως, είναι ότι μετά το σάλο που προκλήθηκε σχετικά με τις ελλείψεις σεντονιών στο Νοσοκομείο Σισμανόγλειο –υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Δεκέμβριο έχει ξεσπάσει μάχη ανάμεσα στους εργαζόμενους και τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη –το θέμα λύθηκε εν μια νυκτί (όπως σχολιάζουν γιατροί και νοσηλευτές).

Ομως τα σημάδια παρακμής εντοπίζονται στους μονίμως χαλασμένους ανελκυστήρες –πρόσφατα μία νοσηλεύτρια σπατάλησε 45 λεπτά εργασίας για να κατευθυνθεί από το φαρμακείο που βρίσκεται στο υπόγειο του κτιρίου έως την Β’ Πνευμονολογική Κλινική μεταφέροντας φάρμακα –και στις καθημερινές ελλείψεις φτηνών υλικών (π.χ. γάντια, σύριγγες, ουροκαθετήρες). Αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες οι ασθενείς των πνευμονολογικών κλινικών που χρειάζονται 24ωρη χορήγηση οξυγόνου βρίσκονται αναγκαστικά καθηλωμένοι στο κρεβάτι καθώς δεν είναι διαθέσιμη η προέκταση του σωλήνα που θα τους επέτρεπε να μετακινηθούν έως το αποχωρητήριο του θαλάμου.