Αναζήτηση
Στα πέντε χρόνια που έπαιξε βόλεϊ στη Γαλλία, ο Γιώργος Πετρέας είχε πάντα στο μυαλό του την επιστροφή στην Ελλάδα. Κάθε καλοκαίρι η σκέψη αυτή γινόταν εντονότερη, ωστόσο το ένστικτό του τον οδηγούσε στην παραμονή. Ισως περίμενε το κατάλληλο timing. Κι αυτό ήρθε το περασμένο καλοκαίρι, όταν από την Κορσική επέστρεψε στον Πειραιά.
«Κάθε χρόνο υπήρχε αυτή η σκέψη, η θέληση. Τελικά το καλοκαίρι ήταν η κατάλληλη στιγμή. Μίλησα με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και ήταν εύκολη η απόφαση. Μου εξήγησαν ότι ήθελαν να επιστρέψει η ομάδα στην κορυφή του ελληνικού βόλεϊ και θέλησα να βοηθήσω σε αυτό. Τρία χρόνια μακριά από τον τίτλο του πρωταθλητή είναι πολλά για έναν τέτοιο σύλλογο», εξηγεί ο 31χρονος κεντρικός των Ερυθρολεύκων, που φυσικά δικαιώθηκε απόλυτα σε ό,τι αφορά το timing.
Τέλος Μαρτίου και ο Ολυμπιακός είναι μέσα σε όλους τους στόχους του. Διεκδικεί το νταμπλ στην Ελλάδα μετά από μία καταπληκτική πορεία στην κανονική περίοδο, χωρίς ήττα αλλά πολλά ρεκόρ. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η πρόκριση στους τελικούς του Τσάλεντζ Καπ. Αλλη μία επιστροφή, ύστερα από 13 χρόνια.
«Είναι η πρώτη φορά που θα αγωνιστώ σε ευρωπαϊκούς τελικούς και χαίρομαι που θα έχω αυτή την ευκαιρία. Οι στόχοι που είχα θέσει ερχόμενος στον Πειραιά γίνονται πράξη με τον καλύτερο τρόπο. Εχουμε μπροστά μας ένα κρίσιμο δίμηνο και δεν πρέπει να πάει χαμένη όλη αυτή η προσπάθεια».
Ο Πετρέας δείχνει να ανυπομονεί για τους τελικούς: «Η παρουσία του Χριστοφιδέλη που ήταν μέλος της ομάδας στα δύο ευρωπαϊκά τρόπαια, είναι πολύ σημαντική. Θα μας βοηθήσει μεταφέροντας την εμπειρία του. Ομως, η ομάδα έχει κι άλλους παίκτες με εμπειρία σε ανάλογα παιχνίδια. Νομίζω ότι μπορούμε να διαχειριστούμε την πίεση δύο τελικών. Η Ραβένα παίζει διαφορετικό βόλεϊ απ’ ό,τι η Σουργκούτ. Είναι θετικό το γεγονός ότι το δεύτερο ματς διεξάγεται στο ΣΕΦ, ένα στάδιο που προκαλεί δέος όταν ξέρεις ότι το βόλεϊ επιστρέφει σε έναν χώρο που ο Ολυμπιακός πανηγύρισε δύο ευρωπαϊκά τρόπαια».
Αναφέρθηκε και στην αντίστοιχη επιτυχία των Γυναικών: «Αυτό που έγινε με το βόλεϊ είναι κάτι μοναδικό. Η ανδρική και γυναικεία ομάδα να διεκδικούν ευρωπαϊκό τρόπαιο. Να έχουμε και λίγο την τύχη στο πλευρό μας… Ομως γενικά, όλος ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός δείχνει να έχει ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα».
Ο Γιώργος Πετρέας άρχισε τυχαία να ασχολείται με το βόλεϊ: «Ημουν 16 χρονών, όταν έγινε η τελική φάση του Κυπέλλου στην Καλαμάτα. Το παρακολούθησα, με εντυπωσίασε ως άθλημα και πήγα σε μία προπόνηση της ΓΕ Μεσσηνίας. Αυτό ήταν! Κόλλησα! Και τελικά έκανα επάγγελμα αυτό που αγαπούσα». Ο 31χρονος κεντρικός χαρακτηρίζει τον εαυτό του, επίμονο και τελειομανή: «Θέλω πάντα να είμαι αφοσιωμένος σε ότι κάνω. Πιστεύω ότι η λέξη που με χαρακτηρίζει είναι «προσπάθεια». Στο βόλεϊ κέρδισα φίλους, εμπειρίες, αλλά και συναισθήματα που δεν θα βίωνα σε κανένα άλλο χώρο».
Παραδέχεται ότι δεν περίμενε πως θα μείνει πέντε χρόνια στη Γαλλία, πρώτα στη Ναρμπόν και στη συνέχεια στην Αζαξιό: «Οταν πήγα την πρώτη φορά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έμενα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Προσαρμόστηκα πάντως εύκολα. Ιδιαίτερα η Κορσική μού θύμισε Ελλάδα. Ο κόσμος είχε θέληση και πάθος να δει την ομάδα της περιοχής του να ανεβαίνει ψηλά. Η παραμονή στη Γαλλία με βοήθησε να εξελιχθώ ως αθλητής αλλά και ως άνθρωπος. Εμαθα να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις από άλλη οπτική γωνία. Παράλληλα είχα την τύχη να κατακτήσω με την Αζαξιό δύο φορές το Κύπελλο».
