Tην εποχή της μεγάλης κόντρας τους, ο συχωρεμένος ο Τζίμης Πανούσης είχε πει «νομίζω πως η διχοτόμηση της Κύπρου έγινε μόνο και μόνο για να δίνει συναυλίες ο Νταλάρας στην Πράσινη Γραμμή» και κάτι ανάλογο ισχύει και στα διεθνή υδατοσφαιρικά δρώμενα… Το Εuropa Cup των γυναικών έγινε μόνο και μόνο για να ξανακατακτήσει ένα μετάλλιο η Εθνική!

Αστειεύομαι, αλλά όχι και τόσο: σε αυτή τη βαθμίδα η Ελλάδα είχε να ανέβει στο βάθρο εδώ και έξι χρόνια, οπότε καλώς τες κι ας αργήσανε!

Η Εθνική αναρριχήθηκε στον θρόνο της νεοπαγούς διοργάνωσης η τελική φάση της οποίας διεξήχθη στην Ποντεβέδρα της Ισπανίας και πρόσθεσε το ένατο μετάλλιο στη συλλογή της σε όλη την γκάμα των διοργανώσεων, μέσα σε δεκατέσσερα χρόνια. Αυτό το παλμαρέ περιλαμβάνει τρία χρυσά (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2011, World League 2005, Europa Cup 2018), τρία ασημένια (Ολυμπιακοί Αγώνες 2004, Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα 2010 και 2012) και τρία χάλκινα (World League 2007, 2010 και 2012).

Τα επτά από αυτά τα εννέα μετάλλια φέρουν τη σφραγίδα του Γιώργου Μορφέση, ο οποίος επέστρεψε πέρυσι έπειτα από απουσία δύο ετών στο πηδάλιο της Εθνικής και άνοιξε νέον πεδίον δόξης λαμπρόν!

Συνολικά ο 49χρονος προπονητής έχει βάλει το… χεράκι του σε 12 μετάλλια (5-3-4) όλων των εθνικών ομάδων θηλυκού γένους, που σύμφωνα με τη λογική του Νεμπόισα Πόποβιτς είναι 84!

Το άγγιγμα του Μίδα

Από πού κι ώς πού τα 12 ισοδυναμούν με 84; Ο συχωρεμένος σέρβος μέντορας του μπάσκετ που είχε κατακτήσει επτά πρωταθλήματα με τον Ερυθρό Αστέρα είπε κάποτε ότι «επειδή είναι πολύ πιο δύσκολο να κοουτσάρεις γυναίκες, στην καταμέτρηση ισχύει η αναλογία στην ηλικία του ανθρώπου και του σκύλου. Κάθε τίτλος με τις γυναίκες ισοδυναμεί με επτά στους άνδρες»!

«Ωραίο επιχείρημα είναι αυτό. Θα αρχίσω να το χρησιμοποιώ» σχολιάζει γελώντας ο Μορφέσης, ο οποίος προτού αφοσιωθεί στο… ασθενές φύλο, είχε διατελέσει επί δυο σεζόν προπονητής της ομάδας ανδρών του Εθνικού, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, το 2000 στη Νίκαια.

Πλάκα – πλάκα, ό,τι ακουμπάει ο Μορφέσης, (το βλέπει να) γίνεται χρυσάφι! «Προς Θεού, δεν κρατώ κανένα μαγικό ραβδάκι» σπεύδει να διευκρινίσει. «Είμαι απλώς ένας προπονητής –αντιλαμβάνομαι το παιχνίδι, διαβάζω καλά τους αντιπάλους, έχω μεταδοτικότητα, αντιμετωπίζω με συγκαταβατικότητα και ηρεμία τις κρίσεις και μπορώ να φτιάχνω την ψυχολογία των κοριτσιών».

Στον ημιτελικό του Europa Cup η Εθνική νίκησε την Ολλανδία, ενώ στον τελικό επιβλήθηκε της Ρωσίας με 9-8 και πήρε πίσω το αίμα της για την ήττα με 13-12 στα πέναλτι στον μοιραίο αγώνα της 26ης Μαρτίου του 2016 στη Χάουντα της Ολλανδίας, που κόστισε τον αποκλεισμό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Δύο χρόνια αργότερα η Εθνική με πέντε παίκτριες από την ομάδα που είχε ανέβει για τελευταία φορά σε βάθρο (Ασημάκη, Κούβδου, Τσουκαλά, Αβραμίδου, Διαμαντοπούλου) σημαδεύει τον επόμενο στόχο της. «Τον Ιούλιο θα επιδιώξουμε να κατακτήσουμε ένα μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βαρκελώνης» τονίζει ο Μορφέσης και βάζει την ετικέτα στην ομάδα: «Πρόκειται για ένα κράμα έμπειρων και νεαρών, που ακούνε, έχουν καλή χημεία και συνεργάζονται. Διαθέτουμε πολύ καλές φουνταριστές και τερματοφύλακες και εφόσον βελτιώσουμε και την ποιότητα των αμυντικών μας, τότε θα δημιουργήσουμε έναν πολύ γερό άξονα. Είναι μια ομάδα με ποιότητα, δυναμική και προοπτικές».

Τελευταία Νέα