Πόλεμος για το μέγεθος της επένδυσης (πρόκειται για σύνθετο τουριστικό κατάλυμα) που σχεδιάζει στο Παλιούρι Χαλκιδικής ο επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης έχει ξεσπάσει μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών.
Η επένδυση σχεδιάζεται να γίνει σε έκταση που από το Δασαρχείο Κασσάνδρας έχει χαρακτηριστεί ως δάσος. Πρόκειται για 125,44 στρέμματα που αποτελούν τμήμα της έκτασης των 320 στρεμμάτων –τα οποία πέρασαν το 2014 από το ΤΑΙΠΕΔ σε εταιρεία του ομίλου Σαββίδη.
Ο χαρακτηρισμός όμως της προαναφερόμενης έκτασης ως δάσους συνοδεύεται από τη δασική νομοθεσία και τους ανάλογους περιορισμούς τόσο ως προς το ύψος της δόμησης αλλά και της κάλυψης. Κι αυτό είναι που θέλει να αποφύγει η πλευρά του ομογενούς επιχειρηματία –μιας και οι περιορισμοί που επιβάλλονται μικραίνουν το επιχειρηματικό πλάνο.
Ειδικότερα, για τη συγκεκριμένη επένδυση ο προτεινόμενος σχεδιασμός παρουσιάζει (με βάση τα στοιχεία που η ίδια η εταιρεία έστειλε στο Δασαρχείο Κασσάνδρας) υπέρβαση σε δόμηση και κάλυψη σε δύο περιοχές (που βρίσκονται μέσα στην έκταση των 125,44 στρεμμάτων) σε σχέση με τα όσα προβλέπονται –από τη γνωμοδότηση του τοπικού Δασαρχείου -, με συνέπεια να μπλοκάρει, προς το παρόν τουλάχιστον, η επένδυση.
Το τοπίο που έχει πλέον διαμορφωθεί μοιάζει με κινούμενη άμμο: οι γνωμοδοτήσεις καθορίζονται τόσο από την κεντρική γραμμή που ψάχνει τρόπο να μη θεωρηθεί δασική η περιοχή, όσο και από την ερμηνεία του νόμου που κάνουν οι επικεφαλής των αρμόδιων υπηρεσιών.
Και κάπως έτσι αρχίζει η… σύρραξη μεταξύ των υπηρεσιών –με αρκετό παρασκήνιο – με απώτερο σκοπό, όπως λένε δασικοί, «να ξεπεραστεί η δασική νομοθεσία» και να αποχαρακτηριστεί η έκταση, που σύμφωνα με τη γνωμάτευση του Δασαρχείου, είναι δάσος χαλεπίου πεύκης ηλικίας από 25 έως 40 χρόνων».
Ετσι, μπροστά στην «αδυναμία» (ηθελημένη ή μη) να ξεκαθαρίσει το τοπίο, οι κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου Περιβάλλοντος πετούν την μπάλα στην εξέδρα και αναζητούν λύση μέσω της Επιτροπής Εξέτασης Αντιρρήσεων για τον δασικό χάρτη της περιοχής.
Το χαμηλό τίμημα
Στο μεταξύ, ερωτηματικά προκαλεί σε πολλούς το ύψος του τιμήματος που κατεβλήθη (14 εκατομμύρια ευρώ) για την απόκτηση των 320 στρεμμάτων. Κι αυτό επειδή, σύμφωνα με πηγές, σε διπλανή περιοχή αγοράστηκε έκταση 14 στρεμμάτων με πέντε εκατομμύρια ευρώ.
Δασικοί που γνωρίζουν καλά το θέμα, ισχυρίζονται πως ο λόγος που δεν πήγαν να διεκδικήσουν την έκταση κι άλλοι τοπικοί –κυρίως –επιχειρηματίες, είναι το γεγονός ότι ήξεραν πως πρόκειται για μια πολύ δύσκολη περίπτωση.
«Το οικόπεδο έχει “βάρη”. Πρέπει επιπλέον να δοθούν χρήματα για την ανακαίνιση του Ξενία και η επένδυση με βάση τα όσα προβλέπονται από τη δασική νομοθεσία δεν βγαίνει», λένε.
Ετσι, τώρα, η κάθε πλευρά παρουσιάζει τα δικά της επιχειρήματα στα οποία στηρίζεται για να ερμηνεύσει τον νόμο. Οσοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να προχωρήσει η επένδυση με τον υπάρχοντα σχεδιασμό εξαιτίας του δάσους, προβάλλουν, μεταξύ άλλων, ως επιχείρημα το επιχείρημα πως η μορφή βλάστησης δεν είναι σταθερή στο δάσος.
Επιπλέον, επικαλούνται την απόφαση του πρώην αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη, σύμφωνα με την οποία «ο δασάρχης δύναται να χαρακτηρίσει την έκταση με βάση τα πραγματικά δεδομένα αναφερόμενος στην υφιστάμενη κατάσταση». Παράλληλα επισημαίνουν πως η περιοχή άλλαξε φυσιογνωμία τα τελευταία χρόνια μιας και είναι «δυναμικό το σύστημα των δασών».
Η άλλη πλευρά, επικαλείται –κυρίως –το Προεδρικό Διάταγμα του 2014 (αφορά το Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης του Δημοσίου Ακινήτου «Παλιούρι Χαλκιδικής»), σύμφωνα με το οποίο, δάσος στην περιοχή είναι περίπου 7,5 στρέμματα, ενώ κάνουν αναφορά –και –σε παλαιότερη γνωμάτευση του Δασαρχείου Κασσάνδρας όπου δεν χαρακτηριζόταν δάσος η προαναφερόμενη περιοχή.
Σήμερα, στον αναρτημένο δασικό χάρτη η περιοχή παρουσιάζεται ως «ΑΔ». Σημαίνει ότι η περιοχή είχε άλλη μορφή το 1945, και σήμερα, σύμφωνα με τους ορθοφωτοχάρτες 2007-2009 του Κτηματολογίου (ΕΚΧΑ) είναι δάσος.
Σημειώνεται ότι τον Μάιο του 2014 παραχωρήθηκε –μέσω ΤΑΙΠΕΔ –σε εταιρεία του Ιβάν Σαββίδη, έναντι 14 εκατομμυρίων ευρώ (για 99χρόνια) το εγκαταλειμμένο Ξενία στο Παλιούρι της Χαλκιδικής που βρίσκεται σε μια έκταση 320 στρεμμάτων.
Μάχη γνωμοδοτήσεων
Το 2017 ήταν μια χρονιά πιέσεων προς όλες τις υπηρεσίες προκειμένου να αποχαρακτηριστεί η έκταση των 125,44 στρεμμάτων.Τρία χρόνια μετά την απόκτηση της έκτασης από τον επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, το Δασαρχείο Κασσάνδρας, αποφαίνεται (στις 6 Φεβρουαρίου 2017) ότι «τα δάση που έχουν δημιουργηθεί έχουν ηλικία από 25 έως 40 χρόνια».
Περίπου μια εβδομάδα αργότερα (στις 15 Φεβρουάριου 2017) από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας –Θράκης (Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων Χαλκιδικής) έρχεται η επιβεβαίωση της προαναφερόμενης θέσης του Δασαρχείου Κασσάνδρας.
Μετά τις δύο γνωμοδοτήσεις, στο «παιχνίδι» μπαίνει το ΤΑΙΠΕΔ, που σε επιστολή του προς τη Διεύθυνση Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών (20 Μαρτίου 2017) εκφράζει τη διαφωνία του. Επιπλέον, από το ΤΑΙΠΕΔ κάνουν αναφορά σε Προεδρικό Διάταγμα του 2014 όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρεται πως οι δασικές εκτάσεις στην περιοχή ανέρχονται σε περίπου 7,5 στρέμματα.
Τη σκυτάλη παίρνει στη συνέχεια το τμήμα Προστασίας Δασών και Δασικών Εκτάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας –Θράκης που γνωστοποιεί (27 Μαρτίου 2017) ότι συμφωνεί με τις θέσεις του Δασαρχείου Κασσάνδρας.
Αλλαγή πλεύσης
Η αλλαγή πλεύσης αρχίζει στις 18 Μαΐου 2017, όταν με έγγραφο η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος (υπάγεται στο υπουργείο Περιβάλλοντος) εγκαλεί τις Διευθύνσεις για ασάφειες. «Παρακαλούμε να γνωμοδοτήσετε με σαφήνεια επί της επέμβασης αναφερόμενοι ειδικώς στους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται (…)», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Το Δασαρχείο Κασσάνδρας επανέρχεται και ζητεί (στις 8 Ιουνίου) από την εταιρεία του ομίλου Σαββίδη (PremiumResortDevelopmentAEΕκμετάλλευσης Ακινήτων και Τουριστικών Επιχειρήσεων) να στείλει τα σχέδια όπου να φαίνεται τι σχεδιάζει να οικοδομήσει στα 125,44 στρέμματα.
Οι υπερβάσεις
Από το έγγραφο της εταιρείας φαίνεται ότι για την περιοχή Ε12 υπάρχει υπέρβαση δόμησης 12.585,50 τετραγωνικών μέτρων και κάλυψης 2.036 τετραγωνικών μέτρων. Για την περιοχή Ε17 η υπέρβαση δόμησης ανέρχεται σε 712,27 τετραγωνικά μέτρα, ενώ δεν υπάρχει υπέρβαση κάλυψης.
Από το Δασαρχείο Κασσάνδρας (στις 27 Ιουνίου 2017) εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους στο σχεδιαζόμενοproject.Mετη γνωμοδότηση συμφωνούν οι προϊστάμενοι των αρμόδιων υπηρεσιών (Διεύθυνση Δασών Χαλκιδικής και Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας και Θράκης).
Στη συνέχεια επικρατεί «στασιμότητα», αφού με έγγραφο (2 Αυγούστου 2017) από τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Αγροπεριβαλλοντος δεν προβαίνουν σε γνωμοδότηση επί του θέματος. «(…) δεν δυνάμεθα να γνωμοδοτήσουμε (…)», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο.
Σημειώνεται ότι λίγες μέρες νωρίτερα, στις 21 Ιουλίου, το ΤΑΙΠΕΔ, συμπληρώνοντας τηΦόρμα Αντιρρήσεωνυποστηρίζει ότι η έκταση δεν είναι δασική, προκειμένου να αποχαρακτηριστεί.
Ωστόσο, η Διεύθυνση Διαχείρισης Δασών επιβεβαιώνει (στις 7 Νοεμβρίου 2017) ότι στον σχεδιασμό υπάρχει υπέρβαση κάλυψης και δόμησης στην περιοχή Ε12 και υπέρβαση δόμησης για την περιοχή Ε17.
Ετσι, λόγω αδυναμίας συνεννόησης, η υπόθεση πηγαίνει –για διευκρινίσεις –στις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου Περιβάλλοντος. Και από εκεί, επειδή λύση δεν βρέθηκε, η υπόθεση της επένδυσης παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Αντιρρήσεων για τον Δασικό Χάρτη.
Οι αριθμοί
320 στρέμματα
σε εταιρεία του ομίλου Σαββίδη
125,44 στρέμματα
(από τα συνολικά 320) έχουν χαρακτηριστεί δάσος από το Δασαρχείο Κασσάνδρας. Ο χαρακτηρισμός δάσος συνοδεύεται (από τη δασική νομοθεσία) από τους ανάλογους περιορισμούς τόσο ως προς το ύψος της δόμησης αλλά και της κάλυψης. Στον αναρτημένο δασικό χάρτη του Κτηματολογίου η περιοχή χαρακτηρίζεται «ΑΔ». Σημαίνει ότι είχε άλλη μορφή το 1945 και σήμερα σύμφωνα με τους χάρτες 2007-2009 του Κτηματολογίου είναι δάσος
14 εκατ. ευρώ
το τίμημα που δόθηκε για την έκταση των 320 στρεμμάτων για 99 χρόνια. Σε διπλανή περιοχή έκταση 14 στρεμμάτων πουλήθηκε 5 εκατ.