Παλιούρι Χαλκιδικής: «Βαφτίζουν» οικόπεδο το δάσος του Ιβάν

Πόλεμος για το μέγεθος της επένδυσης (πρόκειται για σύνθετο τουριστικό κατάλυμα) που σχεδιάζει στο Παλιούρι Χαλκιδικής ο επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης έχει ξεσπάσει μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών.

Η επένδυση σχεδιάζεται να γίνει σε έκταση που από το Δασαρχείο Κασσάνδρας έχει χαρακτηριστεί ως δάσος. Πρόκειται για 125,44 στρέμματα που αποτελούν τμήμα της έκτασης των 320 στρεμμάτων –τα οποία πέρασαν το 2014 από το ΤΑΙΠΕΔ σε εταιρεία του ομίλου Σαββίδη.

Ο χαρακτηρισμός όμως της προαναφερόμενης έκτασης ως δάσους συνοδεύεται από τη δασική νομοθεσία και τους ανάλογους περιορισμούς τόσο ως προς το ύψος της δόμησης αλλά και της κάλυψης. Κι αυτό είναι που θέλει να αποφύγει η πλευρά του ομογενούς επιχειρηματία –μιας και οι περιορισμοί που επιβάλλονται μικραίνουν το επιχειρηματικό πλάνο.

Ειδικότερα, για τη συγκεκριμένη επένδυση ο προτεινόμενος σχεδιασμός παρουσιάζει (με βάση τα στοιχεία που η ίδια η εταιρεία έστειλε στο Δασαρχείο Κασσάνδρας) υπέρβαση σε δόμηση και κάλυψη σε δύο περιοχές (που βρίσκονται μέσα στην έκταση των 125,44 στρεμμάτων) σε σχέση με τα όσα προβλέπονται –από τη γνωμοδότηση του τοπικού Δασαρχείου -, με συνέπεια να μπλοκάρει, προς το παρόν τουλάχιστον, η επένδυση.

Το τοπίο που έχει πλέον διαμορφωθεί μοιάζει με κινούμενη άμμο: οι γνωμοδοτήσεις καθορίζονται τόσο από την κεντρική γραμμή που ψάχνει τρόπο να μη θεωρηθεί δασική η περιοχή, όσο και από την ερμηνεία του νόμου που κάνουν οι επικεφαλής των αρμόδιων υπηρεσιών.

Και κάπως έτσι αρχίζει η… σύρραξη μεταξύ των υπηρεσιών –με αρκετό παρασκήνιο – με απώτερο σκοπό, όπως λένε δασικοί, «να ξεπεραστεί η δασική νομοθεσία» και να αποχαρακτηριστεί η έκταση, που σύμφωνα με τη γνωμάτευση του Δασαρχείου, είναι δάσος χαλεπίου πεύκης ηλικίας από 25 έως 40 χρόνων».

Ετσι, μπροστά στην «αδυναμία» (ηθελημένη ή μη) να ξεκαθαρίσει το τοπίο, οι κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου Περιβάλλοντος πετούν την μπάλα στην εξέδρα και αναζητούν λύση μέσω της Επιτροπής Εξέτασης Αντιρρήσεων για τον δασικό χάρτη της περιοχής.

Και εκεί, όπως λένε δασικοί, το… πρόβλημα μπορεί να λυθεί πιο εύκολα, ιδίως αν η Επιτροπή συγκροτηθεί με μέλη που δεν γνωρίζουν καλά το θέμα.

Στο μεταξύ, ερωτηματικά προκαλεί σε πολλούς το ύψος του τιμήματος που κατεβλήθη (14 εκατομμύρια ευρώ) για την απόκτηση των 320 στρεμμάτων. Κι αυτό επειδή, σύμφωνα με πηγές, σε διπλανή περιοχή αγοράστηκε έκταση 14 στρεμμάτων με πέντε εκατομμύρια ευρώ.

Δασικοί που γνωρίζουν καλά το θέμα, ισχυρίζονται πως ο λόγος που δεν πήγαν να διεκδικήσουν την έκταση κι άλλοι τοπικοί –κυρίως –επιχειρηματίες, είναι το γεγονός ότι ήξεραν πως πρόκειται για μια πολύ δύσκολη περίπτωση.

«Το οικόπεδο έχει “βάρη”. Πρέπει επιπλέον να δοθούν χρήματα για την ανακαίνιση του Ξενία και η επένδυση με βάση τα όσα προβλέπονται από τη δασική νομοθεσία δεν βγαίνει», λένε.

Ετσι, τώρα, η κάθε πλευρά παρουσιάζει τα δικά της επιχειρήματα στα οποία στηρίζεται για να ερμηνεύσει τον νόμο. Οσοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να προχωρήσει η επένδυση με τον υπάρχοντα σχεδιασμό εξαιτίας του δάσους, προβάλλουν, μεταξύ άλλων, ως επιχείρημα το επιχείρημα πως η μορφή βλάστησης δεν είναι σταθερή στο δάσος.

Επιπλέον, επικαλούνται την απόφαση του πρώην αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη, σύμφωνα με την οποία «ο δασάρχης δύναται να χαρακτηρίσει την έκταση με βάση τα πραγματικά δεδομένα αναφερόμενος στην υφιστάμενη κατάσταση». Παράλληλα επισημαίνουν πως η περιοχή άλλαξε φυσιογνωμία τα τελευταία χρόνια μιας και είναι «δυναμικό το σύστημα των δασών».

Η άλλη πλευρά, επικαλείται –κυρίως –το Προεδρικό Διάταγμα του 2014 (αφορά το Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης του Δημοσίου Ακινήτου «Παλιούρι Χαλκιδικής»), σύμφωνα με το οποίο, δάσος στην περιοχή είναι περίπου 7,5 στρέμματα, ενώ κάνουν αναφορά –και –σε παλαιότερη γνωμάτευση του Δασαρχείου Κασσάνδρας όπου δεν χαρακτηριζόταν δάσος η προαναφερόμενη περιοχή.

Σήμερα, στον αναρτημένο δασικό χάρτη η περιοχή παρουσιάζεται ως «ΑΔ». Σημαίνει ότι η περιοχή είχε άλλη μορφή το 1945, και σήμερα, σύμφωνα με τους ορθοφωτοχάρτες 2007-2009 του Κτηματολογίου (ΕΚΧΑ) είναι δάσος.

Σημειώνεται ότι τον Μάιο του 2014 παραχωρήθηκε –μέσω ΤΑΙΠΕΔ –σε εταιρεία του Ιβάν Σαββίδη, έναντι 14 εκατομμυρίων ευρώ (για 99χρόνια) το εγκαταλειμμένο Ξενία στο Παλιούρι της Χαλκιδικής που βρίσκεται σε μια έκταση 320 στρεμμάτων.

Το σχέδιο προβλέπει την κατασκευή σύνθετου τουριστικού καταλύματος με τα συνοδά έργα. Ο προϋπολογισμός τουprojectανέρχεται σε 80 εκατομμύρια ευρώ, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και την ανακαίνιση του Ξενία.

Το 2017 ήταν μια χρονιά πιέσεων προς όλες τις υπηρεσίες προκειμένου να αποχαρακτηριστεί η έκταση των 125,44 στρεμμάτων.Τρία χρόνια μετά την απόκτηση της έκτασης από τον επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, το Δασαρχείο Κασσάνδρας, αποφαίνεται (στις 6 Φεβρουαρίου 2017) ότι «τα δάση που έχουν δημιουργηθεί έχουν ηλικία από 25 έως 40 χρόνια».

Περίπου μια εβδομάδα αργότερα (στις 15 Φεβρουάριου 2017) από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας –Θράκης (Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων Χαλκιδικής) έρχεται η επιβεβαίωση της προαναφερόμενης θέσης του Δασαρχείου Κασσάνδρας.

Μετά τις δύο γνωμοδοτήσεις, στο «παιχνίδι» μπαίνει το ΤΑΙΠΕΔ, που σε επιστολή του προς τη Διεύθυνση Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών (20 Μαρτίου 2017) εκφράζει τη διαφωνία του. Επιπλέον, από το ΤΑΙΠΕΔ κάνουν αναφορά σε Προεδρικό Διάταγμα του 2014 όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρεται πως οι δασικές εκτάσεις στην περιοχή ανέρχονται σε περίπου 7,5 στρέμματα.

Τη σκυτάλη παίρνει στη συνέχεια το τμήμα Προστασίας Δασών και Δασικών Εκτάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας –Θράκης που γνωστοποιεί (27 Μαρτίου 2017) ότι συμφωνεί με τις θέσεις του Δασαρχείου Κασσάνδρας.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 12 Απριλίου 2017, από τη Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων, επισημαίνεται μεταξύ άλλων,πως «η διαπίστωση του χαρακτηρισμού της έκτασης ως “ΑΔ” στον νυν αναρτημένο δασικό χάρτη της περιοχής, έγινε με βάση τα πραγματικά δεδομένα αναρτήσεως αυτού (2016-2017), όπου η έκταση έχει επιγενομένως αποκτήσει τον δασικό χαρακτήρα».

Η αλλαγή πλεύσης αρχίζει στις 18 Μαΐου 2017, όταν με έγγραφο η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος (υπάγεται στο υπουργείο Περιβάλλοντος) εγκαλεί τις Διευθύνσεις για ασάφειες. «Παρακαλούμε να γνωμοδοτήσετε με σαφήνεια επί της επέμβασης αναφερόμενοι ειδικώς στους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται (…)», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Το Δασαρχείο Κασσάνδρας επανέρχεται και ζητεί (στις 8 Ιουνίου) από την εταιρεία του ομίλου Σαββίδη (PremiumResortDevelopmentAEΕκμετάλλευσης Ακινήτων και Τουριστικών Επιχειρήσεων) να στείλει τα σχέδια όπου να φαίνεται τι σχεδιάζει να οικοδομήσει στα 125,44 στρέμματα.

Στην απάντησή της (21/6/2017) ηεταιρεία αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως «εντός των περιοχών, όπου σύμφωνα με το ΕΣΧΑΔΑ και όλους τους επιτρεπόμενους περιορισμούς επιτρεπόταν η δόμηση, συμπεριλαμβάνονται κι άλλες εκτάσεις “ΑΔ” (άλλης μορφής το 1945, δάσος σήμερα) οι Ε12, Ε16 και Ε17 συνολικής έκτασης 118.088,35 τετραγωνικών μέτρων, οι οποίες κατά τη διάρκεια εκπόνησης της μελέτης δεν υφίσταντο ως δεδομένα και περιορισμοί στον σχεδιασμό».

Από το έγγραφο της εταιρείας φαίνεται ότι για την περιοχή Ε12 υπάρχει υπέρβαση δόμησης 12.585,50 τετραγωνικών μέτρων και κάλυψης 2.036 τετραγωνικών μέτρων. Για την περιοχή Ε17 η υπέρβαση δόμησης ανέρχεται σε 712,27 τετραγωνικά μέτρα, ενώ δεν υπάρχει υπέρβαση κάλυψης.

Από το Δασαρχείο Κασσάνδρας (στις 27 Ιουνίου 2017) εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους στο σχεδιαζόμενοproject.Mετη γνωμοδότηση συμφωνούν οι προϊστάμενοι των αρμόδιων υπηρεσιών (Διεύθυνση Δασών Χαλκιδικής και Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας και Θράκης).

Στη συνέχεια επικρατεί «στασιμότητα», αφού με έγγραφο (2 Αυγούστου 2017) από τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Αγροπεριβαλλοντος δεν προβαίνουν σε γνωμοδότηση επί του θέματος. «(…) δεν δυνάμεθα να γνωμοδοτήσουμε (…)», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο.

Σημειώνεται ότι λίγες μέρες νωρίτερα, στις 21 Ιουλίου, το ΤΑΙΠΕΔ, συμπληρώνοντας τηΦόρμα Αντιρρήσεωνυποστηρίζει ότι η έκταση δεν είναι δασική, προκειμένου να αποχαρακτηριστεί.

Ωστόσο, η Διεύθυνση Διαχείρισης Δασών επιβεβαιώνει (στις 7 Νοεμβρίου 2017) ότι στον σχεδιασμό υπάρχει υπέρβαση κάλυψης και δόμησης στην περιοχή Ε12 και υπέρβαση δόμησης για την περιοχή Ε17.

Ετσι, λόγω αδυναμίας συνεννόησης, η υπόθεση πηγαίνει –για διευκρινίσεις –στις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου Περιβάλλοντος. Και από εκεί, επειδή λύση δεν βρέθηκε, η υπόθεση της επένδυσης παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Αντιρρήσεων για τον Δασικό Χάρτη.

– Πηγές από τον Ομιλο Επιχειρήσεων του ομογενούς επιχειρηματία στην Ελλάδα, έλεγαν στα «ΝΕΑ» πως «παρά τις σημαντικές καθυστερήσεις που έχουν προκύψει με υπαιτιότητα των αρμόδιων κρατικών αρχών, το ενδιαφέρον μας για τη συγκεκριμένη επένδυση παραμένει ισχυρό και αμείωτο». Την ίδια ώρα, από το ΤΑΙΠΕΔ τόνιζαν πως έχουν κατατεθεί οι αντιρρήσειςπροκειμένου να συζητηθούν στις αρμόδιες επιτροπές.