Ο Σον Πεν, που από ηθοποιός το γύρισε στο να γράφει μυθιστορήματα, κατάφερε να τρομοκρατήσει ενεργά μέλη και υποστηρικτές του κινήματος #MeToo.
Στο καινούργιο του βιβλίο, με τίτλο «Bob Honey Who Just Do Stuff», ο Σον έγραψε ως επίλογο ένα ποίημα που πάει ως εξής: «Once crucial conversations/Kept us on our toes;/Was it really in our interest/To trample Charlie Rose?» (Κάποτε, κρίσιμες συζητήσεις/μας κρατούσαν σε εγρήγορση/Ήταν όντως προς το συμφέρον μας/Να ποδοπατήσουμε τον Τσάρλι Ρόουζ;).
Παρακάτω, γράφει: «Where did all laugh go?/Are you out there Louis C.K.? (Πού πήγε όλο το γέλιο/Είσαι εκεί έξω, Λούις Σι Κέι;).
Θυμίζουμε ότι τόσο ο Τσάρλι Ρόουζ όσο και ο Λούις Σι Κέι έχουν κατηγορηθεί για ανάρμοστη σεξιστική συμπεριφορά (ο πρώτος το έχει αρνηθεί).
Η πένα του συγγραφέα δεν σταματάει εδώ. Ο Σον Πεν στοχάζεται: «And what’s with this ‘Me Too’?/This infantilizing term of the day/Is this a toddler’s crucade?/Reducing rape, slut-shaming, and suffrage to reckless child’s play?» (Και τι είναι αυτό με το ‘Me Too’;/Αυτόν τον όρο του συρμού που όλα τα κάνει παιδαριώδη/Είναι η σταυροφορία ενός νήπιου;/Περιορίζοντας τον βιασμό, το να λες την άλλη «πόρνη», και το δικαίωμα ψήφου στο απερίσκεπτο παιχνίδι ενός παιδιού;).
Φαντάζεται κανείς τις αντιδράσεις στο διαδίκτυο. Ενδεικτικά, ένα ποίημα που δώρισε στον Σον Πεν η @carlyjennifer έγραφε: «Here’s poem for Sean Penn: Shut/the/f–k/up.»
Όσο για το βιβλίο, η υποδοχή ήταν μάλλον αμήχανη. Ο μεν Σάλμαν Ρούσντι έγραψε «μοιάζει να είναι λάθος το να πεις ότι μια τόσο δυστοπική νουβέλα είναι τόσο μεγάλη απόλαυση να τη διαβάσεις, αλλά όντως έτσι είναι. Υποψιάζομαι ότι ο Τόμας Πίντσον και ο Χάντερ Σ. Τόμσον θα το λάτρευαν αυτό το βιβλίο». Από την άλλη, στη στήλη βιβλιοκριτικής των Τάιμς της Νέας Υόρκης αναρωτήθηκαν: «Τι είναι αυτό που έκανες αυτή τη φορά, Σον Πεν; Τι είναι αυτό το πράγμα σε σχήμα βιβλίου που βρίσκεται μπροστά μας;».
