Ο πρόσφατος ανασχηματισμός στο Υπουργικό Συμβούλιο του Ντόναλντ Τραμπ –με τον Μάικ Πομπέο να αντικαθιστά τον Ρεξ Τίλερσον στο υπουργείο Εξωτερικών και τον σκληρό Τζον Μπόλτον να αντικαθιστά τον Χέρμπερτ Ρέιμοντ ΜακMάστερ ως σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας – σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στις προτεραιότητες και τις απόψεις της ομάδας που συμβουλεύει τον πρόεδρο για θέματα ασφάλειας. Ενας επικίνδυνος κόσμος γίνεται, μάλλον, πιο επικίνδυνος.
Επειτα από έναν χρόνο καθημερινού δράματος, ο κόσμος έχει αρχίσει να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα της κυβέρνησης Τραμπ, που περιλαμβάνει συχνές ad hominem επιθέσεις σε ξένους ηγέτες και καπρίτσια στις σχέσεις ακόμα και με κοντινούς συμμάχους. Ξεκινώντας με τη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, οι σύμμαχοι της Αμερικής, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, αναγνωρίζουν ότι δεν μπορούν πλέον να στηρίζονται στις ΗΠΑ ως εταίρο. Ως εκ τούτου αυτοί οι ηγέτες προσπαθούν να μειώσουν όλο και περισσότερο τις επιπτώσεις των μονομερών αποφάσεων της κυβέρνησης Τραμπ, πολλές από τις οποίες υπονομεύουν ευθέως τη διεθνή συνεργασία. Ο Τραμπ απέσυρε τις ΗΠΑ από τη Διατλαντική Συνεργασία και τη Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων του Ατλαντικού –δύο πρωτοβουλίες που θα είχαν συμβάλει στην ενίσχυση της ηγετικής θέσης των ΗΠΑ παγκοσμίως, εάν η κυβέρνηση Τραμπ δεν επέμενε να τις θεωρεί λιλιπούτειες συνωμοσίες εναντίον της χώρας.
Η επιφυλακτικότητα και η αλαζονεία αποτελούν μοιραίο συνδυασμό για έναν υπουργό Εξωτερικών, όμως αυτό ακριβώς επέδειξε ο Τίλερσον. Ο ΜακMάστερ –που αντικατέστησε τον επονείδιστο Μάικλ Φλιν- δεν έδειχνε ικανός να συνδεθεί με τη δυναμική του προέδρου. Αντίθετα, ο Πομπέο και ο Μπόλτον έχουν δείξει ότι μπορούν να επικοινωνήσουν με τον Τραμπ, έναν πρόεδρο που παρ’ ότι στον δεύτερο χρόνο της θητείας του, δεν έχει αναπτύξει τις στενές σχέσεις που θα έπρεπε με την ομάδα ασφαλείας. Οσο για τον Μπόλτον, έχει υπηρετήσει σε πολλές κυβερνήσεις. Ηγήθηκε ενός κινήματος εναντίον των παραδοσιακά απολιτικών κυβερνητικών υπηρεσιών, τις οποίες τώρα αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ αποκαλούν «βαθύ κράτος», βρίσκοντας την ευκαιρία να κατηγορούν τους επαγγελματίες διπλωμάτες.
Με την κρίση στη Βόρεια Κορέα σε εξέλιξη, ο κόσμος δεν θα χρειαστεί να περιμένει πολύ για να μάθει πώς σκοπεύουν να δράσουν ο Μπόλτον και ο Πομπέο. Ιδιαίτερα στην προετοιμασία της Συνόδου Κορυφής του Τραμπ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Πολλοί μέσα στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τη διπλωματία –εάν το στοίχημα του Τραμπ αποτύχει, το μόνο που θα έχει απομείνει είναι μια στρατιωτική λύση.
Ο Μπόλτον και ο Πομπέο ίσως πιστεύουν ότι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα είναι να διεξαχθεί η συνάντηση, με τον Τραμπ να εγκαταλείπει κάποια στιγμή οργισμένος το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ομως κανείς, ούτε καν ο πρόεδρος, δεν επιθυμεί αρνητική έκβαση.
Επιτυχημένες σύνοδοι είναι οι καλά προετοιμασμένες σύνοδοι. Ο Μπόλτον και ο Πομπέο θα συνεργασθούν με τους ηγέτες της Νότιας Κορέας και της Κίνας προς αυτή την κατεύθυνση; Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα πρέπει να βασισθούμε όχι στην εμπειρία, αλλά στην ελπίδα.