Το έχουν αντιληφθεί και στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου. Οι αποκλίσεις, οι τριβές και οι συγκρούσεις, συγκαλυμμένες ή μη, μεταξύ των μελών της κυβέρνησης πληθαίνουν –και δεν φταίει η άνοιξη που ανεβάζει τη λίμπιντο. Συμβαίνει σε κάθε κυβερνητικό κύκλο που ετοιμάζεται να ολοκληρωθεί και για τους περισσότερους τα νεύρα είναι τεντωμένα και για λόγους αυτοπροστασίας. Κοντά στο τέλος της διαδρομής, η προσωπική πολιτική επιβίωση αποτελεί πρωταρχικό μέλημα και οι σχεδιασμοί όλων εκεί αποβλέπουν. Οι βολές εκ των ένδον, που στην αρχή δείχνουν ασυντόνιστες, ενίοτε συνοδεύονται από δείπνα με βασικό μενού την επόμενη μέρα. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκονται μόνον σε φάση ενδοκυβερνητικών συγκρούσεων, αλλά έχουν ήδη ξεκινήσει και τα δείπνα του μεγάλου προβληματισμού. Η Βάσω Παπανδρέου με τον Θόδωρο Πάγκαλο ή η Ντόρα Μπακογιάννη με τον Γιώργο Σουφλιά θα μπορούσαν να δώσουν συμβουλές στους νεόκοπους κυβερνητικούς για την εμπειρία των δύο προηγούμενων δεκαετιών.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι πρωτόγνωρη, συνεπώς, ιδιαίτερα προβληματική και στη διαχείρισή της.
Η εικόνα ότι οι περισσότεροι δειπνοσοφιστές της εποχής συνδέονται με το ευρύτερο οικονομικό επιτελείο θα μπορούσε να αποδοθεί στις κυβερνητικές προτεραιότητες και στο πλαίσιο ενός νέου αφηγήματος που επιδιώκεται να διαμορφωθεί για τη φθινοπωρινή περίοδο της «μνημονιακής απελευθέρωσης». Επομένως, είτε ο Τσακαλώτος βρίσκεται στο τραπέζι είτε στους συνδαιτυμόνες κεντρικά πρόσωπα είναι ο Δραγασάκης, ο Χουλιαράκης ή ο Χαρίτσης, υπάρχει «άλλοθι»: Η επόμενη ημέρα δεν αφορά το κόμμα και τον Τσίπρα, αλλά την πορεία της χώρας που μπορεί να διασώσει και το κόμμα. Εάν η Εφη Αχτσιόγλου βρεθεί σε κάποιο από αυτά τα δείπνα, επίσης η παρουσία της μπορεί να συνδεθεί με το βάρος της ατζέντας που καλείται να σηκώσει στους μήνες μετά το Μνημόνιο. Μια απόφαση για να ξεκολλήσει ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, άλλωστε, θα ήταν η καλύτερη απόδειξη ότι η σελίδα έχει γυρίσει –και ένα καλό μαντάτο για να το ανακοινώσει ο Πρωθυπουργός από το βήμα της τελευταίας του ΔΕΘ.
Σε μια αριστερή ίντριγκα, εξάλλου, η υπουργός Εργασίας δεν μπορεί να έχει θέση. Αποτελεί επένδυση για τους ενοίκους του Μαξίμου, πρωτίστως για τον Τσίπρα, έστω κι αν στην αφετηρία της ήταν πιο κοντά στον Τσακαλώτο και αναζητούσε πολιτική πυξίδα μέσα από την τάση των 53. Για την υπουργό Αχτσιόγλου αυτό λειτουργεί μάλλον ως πλεονέκτημα σε μια φάση που οι ενδοκυβερνητικοί εμφύλιοι έχουν εξαπλωθεί και στο δικό της υπουργείο. Ο υφυπουργός Τάσος Πετρόπουλος δικαίως αισθάνεται ανασφαλής και πυροβολεί κατά ριπάς για την επιλογή διοικητή στον ΕΦΚΑ, αφού εάν κάποιος χρεωθεί το φιάσκο με τον Στάθη Μαρίνο, δεν θα είναι η Αχτσιόγλου, έστω κι αν τον εισηγήθηκε. Η υπουργός θα προστατευθεί από κάθε ισχυρή δύναμη στο συριζαίικο στερέωμα.
Μέλος της νέας φουρνιάς στελεχών που ο Τσίπρας αξιοποιεί και αναβαθμίζει, σε αντίθεση με προκατόχους του στο Μαξίμου που περίμεναν τους 30άρηδες να γκριζάρουν, η υπουργός Εργασίας δεν θα τροφοδοτήσει –τουλάχιστον δημοσίως –την ενδοκυβερνητική σύγκρουση επίσης για λόγους αυτοπροστασίας. Στον δικό της πολιτικό δρόμο που περνά από τη γενέτειρα Πέλλα ή την Α’ Θεσσαλονίκης, αν δεν προκύψει κάποια αλλαγή κατεύθυνσης προς τον δήμο Θεσσαλονίκης, δεν πρέπει να υπάρχουν αγκάθια. Εστω κι αν έχει τη δική της υπογραφή, την περικοπή στην προσωπική διαφορά στις συντάξεις από τον Ιανουάριο του ’19 την έχει χρεωθεί ο Κατρούγκαλος. Ο Μαρίνος με τις απευθείας αναθέσεις έργων στον εαυτό του δεν μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα γιατί η επιλογή του για τον ΕΦΚΑ ξεπερνούσε την Αχτσιόγλου.
Τελευταία Νέα