Φτάνουμε σχεδόν ταυτόχρονα στο ραντεβού μας στο γραφείο του στο ολλανδικό Κοινοβούλιο. Αυτός με το ποδήλατο, εγώ περπατώντας. «Καθυστέρησα λίγο διότι με την αλλαγή της ώρας τα παιδιά [δύο αγόρια, δύο και τεσσάρων ετών] άργησαν να ξυπνήσουν. Τα πηγαίνω κάθε μέρα σχολείο. Εσείς έχετε παιδιά;» με ρωτάει. Και αφού διαπιστώνει ότι τα δικά μου έχουν έξι χρόνια διαφορά μεταξύ τους, μου λέει: «Πώς ήταν η εμπειρία. Θέλουμε να κάνουμε τρίτο παιδί και η γυναίκα μου λέει να περιμένουμε λίγο». Αυτός είναι ο Γέσε Κλάβερ, ο αρχηγός των Πράσινων Αριστερών GroenLinks στην Ολλανδία. Απλός, γήινος, άμεσος και φιλόδοξος. «Θέλω να γίνω πρωθυπουργός», μου απαντά με τον ίδιο άμεσο τρόπο, όταν τον ρωτώ αργότερα ποιος είναι ο στόχος του. «Στην πολιτική χρειάζεσαι καθαρά μηνύματα, χρειάζεται να μιλάς απλά» δηλώνει.Ενα μόλις χρόνο μετά την κατακόρυφη άνοδό του στις εθνικές εκλογές, ο 32χρονος πολιτικός με πατέρα μαροκινής καταγωγής και μητέρα με ινδονησιακές ρίζες κατέγραψε μία ακόμη πολιτική νίκη. Αυτή τη φορά στις ολλανδικές δημοτικές εκλογές. Χαρακτηρίστηκε ως «ο μεγάλος νικητής», όπως και πέρυσι, καθώς το κόμμα του έφερε πρωτιά σε σημαντικά αστικά κέντρα και στην ολλανδική πρωτεύουσα, το Αμστερνταμ. Το ίδιο βράδυ, φορώντας, όπως συνήθως, τζιν και λευκό πουκάμισο ο Κλάβερ βρισκόταν περιτριγυρισμένος από χιλιάδες οπαδούς στον δημοφιλή για νέους κυρίως μουσικό χώρο Panama στο Αμστερνταμ. Οι συναντήσεις του Κλάβερ με νέους σε μουσικούς χώρους και δημοφιλή κλαμπ είναι βασική πτυχή της στρατηγικής του –φέρουν μάλιστα και δικό τους brand name «Meet up». «Περίπου 70% όσων έρχονται δεν είναι ψηφοφόροι του κόμματος», λέει ο αρχηγός του GroenLinks.
Ομως, καθώς το GroenLinks μεγαλώνει και ο Κλάβερ ενδυναμώνει περισσότερο την ισχυρή ήδη φωνή του στην πολιτική σκηνή της Χάγης, η στρατηγική προσέγγισης επεκτείνεται και σε άλλες ομάδες πολιτών. Στο καθημερινό του πρόγραμμα περιλαμβάνονται τακτικές συναντήσεις με εκπαιδευτικούς, νοσηλευτικό προσωπικό, οδηγούς λεωφορείον σε διάφορες πόλεις και περιοχές της χώρας. «Τους ακούω και προσπαθώ να δίνω απαντήσεις, αν έχω. Ακούω τις απόψεις τους και επιδιώκω να τις μετατρέψω σε πολιτική στην Χάγη» δηλώνει.
«Στόχος μας είναι να φέρουμε όλους τους ανθρώπους, να ενώσουμε τους ανθρώπους της επαρχίας και αυτούς της πόλης, νέους και μεγαλύτερους, λευκούς και μαύρους, υψηλής και χαμηλότερης εκπαίδευσης στην ίδια ιδεολογία» επεξηγεί ο Κλάβερ. Η ατζέντα του GroenLinks προτάσσει αφενός την κοινωνική ενσωμάτωση και την ενσωμάτωση των μεταναστών και αφετέρου την οικονομική ισότητα και την πάταξη της φοροαποφυγής. «Οι ξένες επενδύσεις είναι ευπρόσδεκτες σε κάθε χώρα, αλλά όχι με όρους φορολογικού παράδεισου» επεξηγεί ο Κλάβερ. Η Ολλανδία βρίσκεται στο στόχαστρο των Βρυξελλών ως φορολογικός παράδεισος για τις πολυεθνικές εταιρείες. «Πρέπει να προσελκύουμε ξένες επενδύσεις αλλά πρέπει να φροντίζουμε ταυτόχρονα τους ανθρώπους. Είμαι υπέρ της Ευρώπης, υπέρ των μεταναστών, και υπέρ του ελεύθερου εμπορίου, είμαι διεθνιστής, αλλά αν δεν καταφέρουμε να κερδίσουν όλοι από την παγκοσμιοποίηση χάνουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου, ο οποίος στρέφεται σε λαϊκιστές και ακροδεξιά κόμματα. Οι πολιτικοί πρέπει να ακούνε τους απλούς ανθρώπους και όχι το κεφάλαιο. Σοκαρίστηκα, όταν είδα την άνοδο της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα. Δεν θεωρώ ότι όσοι ψήφισαν το κόμμα αυτό είναι ρατσιστές, αλλά ανησυχούν για το τι θα συμβεί στη χώρα τους».
Μεγάλο μέρος της επιτυχίας του κόμματος αποδίδεται στον ίδιο τον Κλάβερ, τον οποίο οι οπαδοί αποκαλούν και «Τζέσουα». Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής σε ηλικία 24 ετών και ανέλαβε τα ηνία του κόμματός του πριν από τρία χρόνια. Εξηγεί ότι μπήκε στην πολιτική επηρεασμένος από τον ακτιβιστή για την ειρήνη και το περιβάλλον παππού του, αλλά και τον Τζον Κένεντι. «Ο παππούς μου μιλούσε συνεχώς για την οικονομία, την πολιτική, για το πώς καταστρέφουμε τον πλανήτη, για την αδικία».
Στις συνομιλίες πέρυσι για τον σχηματισμό κυβέρνησης ήταν από τους κύριους συνομιλητές, αλλά δεν δίστασε να αποχωρήσει όταν διαπίστωσε ότι υπήρχαν διαφορές μεταξύ των θέσεων του κόμματός του και των υπόλοιπων κομμάτων για τους μετανάστες. «Υπάρχουν πολλά προβλήματα στο πεδίο αυτό. Οι μετανάστες δεύτερης γενιάς, για παράδειγμα, στην Ολλανδία αισθάνονται ότι υπάρχει διάκριση. Δεν βρίσκουν δουλειά» λέει. Αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο θεωρεί ότι «στο Μεταναστευτικό η Ευρώπη είναι σε λάθος δρόμο». «Προσπαθούμε να κρατήσουμε τα νότια σύνορα κλειστά, να τους κρατήσουμε όλους έξω. Στην αρχή τους στέλναμε στην Τουρκία και τώρα στη Λιβύη. Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική ανοιχτών συνόρων για όσους υπάγονται στην συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για προστασία και να είμαστε περισσότερο αυστηροί σε οικονομικούς μετανάστες».
Στην Ευρώπη παρακολουθεί συστηματικά τις εξελίξεις κυρίως σε Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, αλλά και στην Ελλάδα. «Μετά από χρόνια διαμαρτυρίας επικρατεί ηρεμία, ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε ό,τι έχει πει η τρόικα και οι άνθρωποι δεν αντιδρούν πλέον» λέει, σπεύδοντας να προσθέσει ότι η εικόνα που έχει για την Ελλάδα προέρχεται από ό,τι διαβάζει και βλέπει στα ολλανδικά και διεθνή μίντια. «Η Ελλάδα παραμένει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, υπάρχει σταθερότητα και αυτό είναι κατόρθωμα». Ενόψει των ευρωπαϊκών εκλογών τον Μάιο ο Κλάβερ θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα με συναντήσεις ανά την Ευρώπη να εντοπίσει κόμματα από τον χώρο κυρίως της Κεντροαριστεράς τα οποία μέσω συνεργασίας θα μπορούσαν να ενωθούν υπό μία ομπρέλα. «Στόχος είναι να ενωθούν οι δυνάμεις που αναζητούν αλλαγή κάτω από μια ομπρέλα. Η συνεργασία θα μπορούσε να επεκταθεί και σε κόμματα του Κέντρου» δηλώνει, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά.