Η λεπτή κόκκινη γραμμή του Ευκλείδη

Ενα μικρό θρίλερ είχε συνοδέψει την υποψηφιότητα Τσακαλώτου το 2015. Ανακοίνωσε την απόφασή του να μπει στις λίστες μόλις στις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου. «Δεν σας έχω συνηθίσει σε βεβαιότητες και στη σημερινή μου ομιλία δεν θα υπάρχουν πολλές βεβαιότητες» έλεγε στους συντρόφους σε εκείνη την Περιφερειακή Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Και όντως, στα δυόμισι χρόνια που ακολούθησαν ο υπουργός Οικονομικών όχι μόνο πορεύτηκε χωρίς βεβαιότητες, αλλά σε κάθε ευκαιρία αποστασιοποιείται από τις επιλογές και τις βεβαιότητες της κυβέρνησης, προκαλώντας πονοκεφάλους στο Μέγαρο Μαξίμου.

Τη διακριτή γραμμή Τσακαλώτου σε μια σειρά από ζητήματα ακολουθεί η ομάδα των 53, της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ, για τα στελέχη της οποίας ο υπουργός Οικονομικών αποτελεί σημείο αναφοράς. Αριστερός με Μνημόνιο στα χέρια, παοκτσής στην Αθήνα και πάντα χωρίς βεβαιότητες, ο Τσακαλώτος κέντρισε αρκετές φορές το Μαξίμου βγαίνοντας, έστω και προσεκτικά, απέναντι –όπως προχτές το βράδυ κατά την ομιλία του στον Πειραιά, με τον πρόεδρο της Προανακριτικής για τη Novartis Θοδωρή Δρίτσα στην πρώτη θέση.

Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας προχωρά σε «ολική σύγκρουση» με την αντιπολίτευση για υποθέσεις σκανδάλων, ο Ευκλείδης προτίμησε να επισημάνει τον κίνδυνο από την απαξίωση των πολιτικών και να ορίσει ως το μείζον για την Αριστερά όχι την τιμωρία των αντιπάλων, αλλά την αποκατάστασή της. «Αν είναι μόνο μια συζήτηση του είδους οι κακοί που θα τους βάλουμε φυλακή, αυτή είναι μια ατζέντα που οδηγεί κατευθείαν στη Χρυσή Αυγή, οδηγεί κατευθείαν σε αυτό που λεγόταν και το ’30 και πριν από τη χούντα και το ακούμε και τώρα ότι “όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο, όλοι τα παίρνουν”» διαμήνυσε, επιφέροντας ουσιαστικά καίριο χτύπημα στη διαχείριση της υπόθεσης Novartis και γενικότερα τη στρατηγική τη σκανδαλολογίας.

Τη διακριτή γραμμή του ο Τσακαλώτος την κράτησε και στην υπόθεση της συμφωνίας τον Φεβρουάριο του ’17 όταν διαφοροποιήθηκε από το Μαξίμου, κρατώντας μικρό καλάθι. «Εμείς δεν ωραιοποιούμε την κατάσταση ούτε λέμε ότι τελείωσε η λιτότητα. Αυτό που λέμε είναι πως από τη λιτότητα πάμε στην ανάπτυξη, αλλάζουμε την ατζέντα» έλεγε την ώρα που Τσίπρας μιλούσε για το τέλος της λιτότητας.

Και πολιτικές διαφοροποιήσεις. Αν σπεύσει κάποιος να «ποσοτικοποιήσει» τις διαφοροποιήσεις Τσακαλώτου αποδίδοντάς τες στο υπουργείο που κατέχει και άρα στη βαρύτητα που έχουν οι αριθμοί για τα οικονομικά, μάλλον θα κάνει λάθος, γιατί ο ίδιος ο Τσακαλώτος δεν στέκεται μόνο στα ποσοτικά αλλά διαφοροποιείται και πολιτικά. Είτε αυτός είτε η τάση του. Ετσι όταν –μάλλον αμήχανα –ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε με θετικά λόγια για τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, η ομάδα των 53 στην Κουμουνδούρου διαμαρτυρόταν γιατί δεν έγινε καμία κουβέντα στο κόμμα για την επίσκεψη Τσίπρα και χαρακτήριζε «αντιλαϊκή, φιλοπολεμική, ξενοφοβική, σεξιστική και επικίνδυνη την πολιτική Τραμπ».

Ασπονδοι σύντροφοί του λένε ότι ο ίδιος είναι πίσω από χτυπήματα των 53 σε υπουργούς της κυβέρνησης. Πότε το Δικαιοσύνης, πότε το Μεταναστευτικής Πολιτικής, το Προστασίας του Πολίτη ή το Εξωτερικών είναι τα υπουργεία που δέχονται τα βέλη από τους 53, οι οποίοι επιδιώκουν να τραβήξουν «αριστερότερα» την κυβέρνηση. Αλλοι υπουργοί όμως απαντούν μάλλον με δηλητήριο για τον επικεφαλής της τάσης. «Την ώρα που ο Τσακαλώτος υπογράφει λιτότητα και πλειστηριασμούς, οι 53 αναζητούν την αριστερή πολιτική στα δικαιώματα των προσφύγων, των κρατουμένων και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Και αριστερά και Μνημόνιο δεν γίνεται» λένε σε συνομιλητές τους, αποδίδοντας εκεί την κριτική της τάσης.

Η επόμενη μέρα. Το ότι ο Τσακαλώτος δεν περιορίζεται μόνο στους αριθμούς αλλά κατεβάζει μια συνολική πλατφόρμα για την επόμενη ημέρα είναι σαφές. Αλλωστε το βάρος της γνώμης του φάνηκε και πριν από τον ανασχηματισμό, όταν κατά πληροφορίες ο Τσίπρας συζήτησε μαζί του κάποιες από τις αλλαγές που σκεφτόταν να κάνει. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Τσακαλώτος έκοψε κάποιες μετακινήσεις ρίχνοντας έτσι νερό στο μύλο της δυσανεξίας που έχουν γι αυτόν, σύντροφοί του εντός του Υπουργικού Συμβουλίου. Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο ίδιος πιστώνεται μεγάλο μέρος των χειρισμών που συνολικά η κυβέρνηση υπερασπίζεται. Εχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των συνομιλητών του στο εξωτερικό, απαντά με έξυπνο χιούμορ στους αντιπάλους του στη Βουλή και παραμένει συμπαθής, αν και υπουργός Οικονομικών.