Είναι κάτι που περιμένεις να ακούσεις από έναν απόμαχο της ζωής. Να το ακούσεις σε ένα καφενείο, στο λεωφορείο, σε έναν καναπέ, ενώ στην τηλεόραση παίζουν οι ειδήσεις. Οχι όμως από εκείνον που είναι επιφορτισμένος να κάνει τον κόσμο καλύτερο –ή τουλάχιστον ασφαλέστερο. Και ακόμη λιγότερο όταν ένας δικός σου άνθρωπος χαροπαλεύει επειδή έμεινε μάλλον απροστάτευτος.

Το τελευταίο που θέλεις να ακούσεις μια τέτοια στιγμή από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη είναι η διαπίστωση πως «ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και χωρίς προβλήματα». Δεν θέλεις επειδή η δήλωση δεν έχει παρηγορητική ισχύ, δεν καταπραΰνει κανέναν πόνο. Αντίθετα, σε καλεί να αποδεχτείς το γεγονός, να υποταχτείς στη μοίρα σου, να αναζητήσεις την προστασία σου και την ασφάλειά σου στην τύχη. Ο καθένας μας είναι ένα υποψήφιο θύμα επίθεσης, έρμαιο στο παιχνίδι των πιθανοτήτων. Από αυτήν την άποψη, από τη δήλωση του Τόσκα δεν απουσιάζει μόνο ένα κάποιο ουμανιστικό στοιχείο, εκείνος ο παρηγορητικός λόγος και η ελπίδα ότι το θύμα θα κερδίσει τη μάχη ή ότι οι θύτες θα συλληφθούν, που θα την έκανε ανθρώπινη. Είναι και βαθιά συντηρητική. Ο κόσμος, λέει ο Τόσκας, δεν αλλάζει. Είναι αυτός. Καμία πρόοδος δεν μπορεί να συντελεστεί, καμία δύναμη δεν μπορεί να διαταράξει τη ροή των πραγμάτων, κανένας κοινωνικός μετασχηματισμός δεν είναι δυνατός.

Δεν είναι ο ρεαλισμός που κάνει τον Νίκο Τόσκα να λέει ό,τι λέει. Είναι η αποδοχή μιας κατάστασης. Η υποταγή σε μια πραγματικότητα που μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη. Η πραγματικότητα των άλλων. Γιατί ο κόσμος του υπουργού Προστασίας του Πολίτη προστατεύεται, είναι ασφαλής. Είναι, όπως θα το έθετε και ο ίδιος, αγγελικά πλασμένος.

Τελευταία Νέα