Πολλά συνέβησαν μισό αιώνα πριν, το 1968. Ισως όμως η σημαντικότερη επέτειος είναι η σημερινή: 50 χρόνια μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις ΗΠΑ, σημειώνεται η μεγαλύτερη κινητοποίηση στη χώρα εναντίον της βίας των όπλων.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε και πολλά έχουν μείνει τα ίδια. Η ιστορία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ συνδέει ομοιότητες και διαφορές: Ο γεννημένος από ιερέα πατέρα στην Τζόρτζια, γίνεται κι εκείνος πάστορας και πρωτοστατεί στον αγώνα των μαύρων Αμερικανών για την απόκτηση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ηγείται επιτυχώς της εκστρατείας του μποϊκοτάζ των δημόσιων συγκοινωνιών στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα και το 1957 παίρνει την πρωτοβουλία δημιουργίας ενός εθνικού οργάνου για τον συντονισμό του αγώνα των Αφροαμερικανών. Τέσσερα χρόνια αργότερα είναι η ψυχή της εκστρατείας «Επιβάτες για την Ελευθερία» που βάζει τέλος στους φυλετικούς διαχωρισμούς σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς των ΗΠΑ. Ηγείται της μεγαλειώδους «Πορείας στην Ουάσιγκτον» όπου εκφωνεί την ιστορική ομιλία η οποία ξεκινά με τη φράση «Εχω ένα όνειρο», περιγράφοντας το όραμά του για την ισότητα στην αμερικανική κοινωνία. Το 1964 του απονέμεται το Νομπέλ Ειρήνης για τους αγώνες του και το ’65 ηγείται του κινήματος για το δικαίωμα των μαύρων να ψηφίζουν. Επικρίνει τον πόλεμο του Βιετνάμ και ενώ σχεδιάζει άλλη μια πορεία προς την Ουάσιγκτον, δολοφονείται την ώρα που στέκεται σε μπαλκόνι ξενοδοχείου στο Μέμφις. Δράστης είναι ο 39χρονος Τζέιμς Ερλ Ρέι, δραπέτης από τις φυλακές του Μιζούρι, όμως η υποψία μιας συνωμοσίας που συγκαλύφθηκε αιωρείται ακόμα στην αμερικανική πολιτική.
Σήμερα, 50 χρόνια μετά τη δολοφονία του, γράφει η συγγραφέας Τζέλανι Κομπ στον «New Yorker», πολλά πράγματα που εκείνος δεν μπορούσε καν να φανταστεί έχουν γίνει πραγματικότητα: η καθιέρωση της 15ης Ιανουαρίου, ημέρας των γενεθλίων του, ως επίσημης εορτής στις ΗΠΑ, η εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού των εκλεγμένων Αφροαμερικανών και ιδιαίτερα η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία της χώρας.
Ομως κάποια έχουν μείνει ίδια με εκείνα που διαπίστωνε η έκθεση Κέρνερ το 1957, που είχε οδηγήσει τον Κινγκ να διοργανώσει την «Πορεία των Φτωχών». Η εκτεταμένη φτώχεια, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, και η μάστιγα των όπλων. Ηταν η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, του μεγαλύτερου υποστηρικτή της κινήματος της μη βίας, που οδήγησε το αμερικανικό Κογκρέσο να περάσει τον νόμο για τον έλεγχο των όπλων το 1968. Τότε η Εθνική Ενωση Οπλων (NRA) τηρούσε μια πιο μετριοπαθή στάση και το επέτρεψε, εμποδίζοντας όμως να καθιερωθεί πανεθνικό αρχείο για την καταγραφή της αγοράς όπλων. Σήμερα, μισό αιώνα αργότερα, τα πράγματα έχουν χειροτερεύσει και με αφορμή τις μαζικές δολοφονίες στα σχολεία οι ΗΠΑ βλέπουν να διογκώνεται το κίνημα εναντίον της όπλων και της βίας όπως ποτέ πριν στη σύγχρονη Ιστορία.
Η επιτροπή Κέρνερ είχε εκφράσει φόβους ότι οι ΗΠΑ θα διχάζονταν σε δύο διαφορετικές κοινωνίες. Ομως το κίνημα των μαθητών #Never Again (Ποτέ Ξανά) γεφύρωσε το χάσμα. «Στεκόμαστε εδώ», είπε στη μεγάλη συγκέντρωση της Ουάσιγκτον η μαθήτρια Τζάκλιν Κόριν, «επειδή δεν υπάρχουν διαφορές για όσους έχουν δει την κάννη του όπλου». Δίπλα της στεκόταν η 9χρονη Γιολάντα Ρενέ Κινγκ, εγγονή του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Τελευταία Νέα