Οτι το ελληνικό πρωτάθλημα δεν αντέχει παραπάνω από 10-12 ομάδες, είχε αποτυπωθεί από τον περασμένο αιώνα. Στη μελέτη της Deloitte & Touche για λογαριασμό της πάλαι ποτέ ΕΠΑΕ. Εν έτει 1999, με το Χρηματιστήριο στο φόρτε του. Οταν έδεναν σκυλιά με τα λουκάνικα. Δεν ήταν ανάγκη να περάσουν είκοσι χρόνια, με τα οκτώ τελευταία απ’ αυτά βαθιάς οικονομικής κρίσης. Να φτάσουμε στο 2018 και να ψάχνουμε να βρούμε το κουτί με τα σπίρτα. Με τι αλχημείες και τι ρουσφέτια θα καταφέρουμε να κάνουμε ρόμπα τους νόμους και τους κανονισμούς. Για να συμπληρώσουμε τον μαγικό αριθμό των 16 ομάδων, που θα πρέπει ντε και καλά να παίξουν στο πρωτάθλημα. Επειδή ήρθε η ζωή να κάνει αυτό που όφειλαν να έχουν κάνει οι ίδιοι. Να καθαρίσει την ήρα από το σιτάρι. Να καθορίσουν οι νόμοι της αγοράς ποιοι μπορούν και κατά συνέπεια ποιοι δικαιούνται να παίζουν στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας. Και τον νεαρό υφυπουργό Αθλητισμού να φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν. Σαν Μαυρογιαλούρος (φωτογραφία) του 21ου αιώνα να τρέχει για να πουλήσει εξυπηρέτηση.

Εριξε πιστόλι

Τι τον νοιάζει τον Βασιλειάδη αν δεν μπορεί να πάρει άδεια ο Παναθηναϊκός; Πρόβλημα του Αλαφούζου είναι αυτό. Δεν είναι πρόβλημα της κυβέρνησης. Για τον ίδιο λόγο υποβιβάστηκε πέρυσι ο Ηρακλής. Πλην των μακεδονομάχων βουλευτών της Βορείου Ελλάδος, ουδείς ασχολήθηκε. Οπως επίσης δεν είχε σημάνει γενική επιστράτευση πριν από πέντε χρόνια, όταν υποβιβάστηκε η ΑΕΚ. Κι εδώ που τα λέμε μεταξύ μας, καλό της έκανε. Εριξε πιστόλι στα χρέη, επέστρεψε ελεύθερη βαρών και πανηγυρίζει το πρωτάθλημα. Γιατί λοιπόν να γίνει για τον Παναθηναϊκό αυτό που δεν έγινε πέρυσι για τον Ηρακλή και το 2013 για την ΑΕΚ; Τι τον νοιάζει τον Βασιλειάδη που δεν έχουν τηλεοπτικό συμβόλαιο η Ξάνθη, ο Παναιτωλικός και η Λαμία; Πρόβλημα του Πανόπουλου , του Κωστούλα και του Πανουργιά Παπαϊωάννου είναι. Δεν είναι πρόβλημα της κυβέρνησης. Και κακώς κάθεται και συζητάει μαζί τους.

Είναι κορόιδα;

Η κοινοτοπία λέει ότι αν μειωθούν οι ομάδες θα έχει επιπτώσεις στην περιφέρεια. Θα μιλάμε δηλαδή για πρωτάθλημα Αθηνών με ολίγη Θεσσαλονίκη. Ποιος είπε όμως ότι οι ομάδες ανήκουν στις πόλεις που εδρεύουν; Του Κομπότη (φωτογραφία) είναι ο Λεβαδειακός. Αν ήταν της Λιβαδειάς δεν θα έκοβε χίλια εισιτήρια. Θα έκοβε περισσότερα. Οπως η Ξάνθη των χιλίων εισιτηρίων επίσης, είναι του Πανόπουλου. Δεν είναι της Ξάνθης. Για ποιο πρωτάθλημα μιλάμε, όταν ο 4ος της βαθμολογίας Ατρόμητος έχει 966 εισιτήρια μέσο όρο; Και δεν μιλάμε για τη Λιβαδειά των 30.000 κατοίκων, αλλά για τον τέταρτο δήμο της χώρας. Και πολύ κράτησε η κεντρική διαχείριση. Τι εμπορική αξία μπορεί να έχει ένα ματς Κέρκυρας – Λεβαδειακού ή Πλατανιά – Λαμίας; Σοβαροί να είμαστε. Το ποδόσφαιρο όφειλε να τα έχει ρυθμίσει αυτά από μόνο του. Στη Σκωτία, την Ελβετία και την Αυστρία, που έχουν πρωτάθλημα δέκα ομάδων, είναι κορόιδα; Και στη χρεοκοπημένη Ελλάδα θέλουν σώνει και καλά πρωτάθλημα 16 ομάδων. Με τις εννιά απ’ αυτές να έχουν μέσο όρο εισιτηρίων κάτω από τις 2.000.

Η αγορά αποφασίζει

Τα πράγματα είναι απλά. Οι ομάδες είναι ΠΑΕ. Και στις Ανώνυμες Εταιρείες δεν υπάρχει συναίσθημα. Αυτό που μετράει είναι η μπάνκα. Το ταμείο. Οποιος πουλάει, όποιος έχει έσοδα επιβιώνει. Οποιος δεν μπορεί να βγάλει τα προς το ζην, πεθαίνει. Κι έρχεται κάποιος άλλος να πάρει τη θέση του. Η αγορά είναι που έχει κλείσει την πόρτα σε Λαμία, Παναιτωλικό, Απόλλωνα, Κέρκυρα, Ξάνθη. Η αγορά είναι που θεωρεί εμπορικές ομάδες τον Αρη και τον ΟΦΗ και θα τους προσφέρει συμβόλαια. Η αγορά κλείνει ένα μαγαζί, η αγορά ανοίγει κάποιο άλλο. Δεν έχει κάποιος προσωπικά με τον Μονεμβασιώτη (φωτογραφία). Ο Απόλλωνας είναι που δεν πουλάει. Και σ’ αυτό δεν φταίει η αγορά. Το αν οι ομάδες χωρίς τηλεοπτικό συμβόλαιο δεν έχουν δυνατότητα αδειοδότησης είναι πρόβλημα των ιδιοκτητών τους. Δεν είναι πρόβλημα του ποδοσφαίρου. Το πρωτάθλημα με 10-12 ομάδες θα είναι πολύ καλύτερο. Και σε κάποιο βαθμό πιο ανταγωνιστικό. Σε σχέση με σήμερα, που οι φτωχοί ψάχνουν από μόνοι τους να βρουν άκρη μπας και βγάλουν τίποτα σπασμένα.

Μάνατζερ

Δεν είναι μάνατζερ ο υφυπουργός Αθλητισμού για να ασχολείται με το πώς και πού θα βρουν συμβόλαια οι τηλεοπτικά άστεγες ΠΑΕ. Δεν είναι πρόεδρος της ΕΠΟ ή της Σούπερ Λίγκας για να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να παρουσιάζει σχέδια για τον αριθμό των ομάδων στις επαγγελματικές κατηγορίες. Αλλος είναι ο θεσμικός του ρόλος.