Πολύ στριμώχτηκε το φετινό Πάσχα στο ημερολόγιο και πώς από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου πέταξα στα σαλόνια, τα αίθρια και τα υπαίθρια της AXDW, της ελληνικής εβδομάδας μόδας, και από εκεί ντουγρού για λαμπάδες και τσουρέκια, ούτε που το κατάλαβα. Και ούτε καν πρόλαβα να σημειολογήσω ότι η επίδειξη του Βασίλειου Κωστέτσου έγινε ανήμερα του Λαζάρου. Και μάλιστα στην είσοδο του Ηρωδείου, διότι το ΚΑΣ μπορεί να έκανε κόνξες για τη διάθεση του αρχαιολογικού χώρου του Σουνίου στο BBC, αλλά πώς να πει όχι σε έναν Βασίλειο, όταν μάλιστα η συλλογή του ήταν, λέει, εμπνευσμένη από την αρχαιότητα γενικά και από τον μύθο του Νάρκισσου ειδικά. Ναι, αυτού που στον καθρέφτη του κοιτιόταν και μονάχος του αγαπιόταν. Μάλιστα ο Βασίλειος δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του από τη συγκίνηση (όχι που κοιτιόταν, που του έδωσαν τον προαύλιο χώρο του Ηρωδείου). Και έκανε προσκλητήριο των παλαιών σταρ της πασαρέλας με πρωθιέρεια τη Βίκη Κουλιανού. Μόνο που όλο αυτό μου φάνηκε σαν να είχε βγει κατ’ ευθείαν από τη Mattel που φτιάχνει την Μπάρμπι, τις Monster High και άλλα παιχνίδια. Κι εκείνος ο Νίκος Παπαδάκης και ο Κώστας Φραγκολιάς (με δύναμη από το παρελθόν) με ροζ κουφετί και μπλε ελεκτρίκ κουστούμια –που δεν ξέρω τι σχέση έχουν με τον Νάρκισσο –φτυστοί ο Τζον Τζον ήταν. Και αν δεν ήταν τόσο πολύ κιτς η λέξη «κιτς», κιτς θα το έλεγα, αλλά δεν το λέω. Εξάλλου, τι είμαι εγώ μπροστά σε ολόκληρη υπουργό Τουρισμού, την κυρία Κουντουρά, που καθόταν πρώτη σειρά κέντρο και καταχειροκροτούσε τα ρούχα του Βασίλειου. Προφανώς εκείνη θα ξέρει καλύτερα ότι έτσι προωθείται το πρόσωπο της σύγχρονης Ελλάδας. Πού ακριβώς δεν ξέρω –γιατί δεν είδα να σφάζονται ξένα κανάλια –αλλά, τέλος πάντων, κάπου θα προωθείται.
Κορόνες και φάλτσα
Ο Βασίλης Ζούλιας πάλι (που τις δημιουργίες του κιτς δεν τις λες σε καμιά περίπτωση, να εξηγούμαστε) για την επίδειξή του στα πλαίσια της εβδομάδας μόδας εμπνεύστηκε από την αγγλική σειρά του Netflix «The Crown» που την προσάρμοσε στην τέως Αννα – Μαρία. Και να οι τιάρες και να οι κορόνες και να τα στέμματα διότι, ως γνωστόν, σήμερα και για έναν καφέ στη Γλυφάδα να πας, ένα στέμμα θα το κοτσάρεις. Καθείς με την έμπνευσή του, δεν λέω, αλλά ο αγαπητός Ζούλιας (που τα ρούχα του φοράνε πια και στο Χόλιγουντ) θα έπρεπε ίσως να λάβει υπόψη του πως όταν μιλάμε για βασιλεία στην Ελλάδα, μεσολαβούν πολλά στάδια μέχρι να φτάσουμε στη στυλιστική προσέγγιση. Τόσα πολλά που, πριν φτάσουμε, μπορεί και να έχουμε ξεμείνει από βενζίνη.
Εσω-εξώρουχα
Και μια που μιλάμε για μόδα, μόδα είναι θα περάσει βέβαια, αλλά μέχρι να περάσει ένα άγχος μού προκαλεί –θα την πω την αλήθεια μου. Πολύ πιτζάμα τη σεζόν που μας πέρασε και, όπως φαίνεται, και τη σεζόν που μας ήρθε. Και όταν λέω πιτζάμα εννοώ την παλιά, τη σωστή, την κλασική, την «παππουδένια». Αυτή με το ρέλι στα πέτα και τα μανίκια, σε μεταξωτό όμως (βεριτάμπλ ή ιμιτασιόν) για να κάνει λουσάτη. Σαν αυτές που φορούσε ο Χρήστος Τσαγανέας όταν έπαιζε τον πλούσιο μπαμπά κακομαθημένης κόρης. Ε, πολύ τη βολευτήκαμε και εμείς και ιδίως οι στυλίστες στην τηλεόραση (αν και νομίζω ότι έχουν μια, πλύνε – βάλε, σε όλα τα κανάλια, γιατί έχω δει να φοράνε η Σμαράγδα Καρύδη, η Ελενα Τσαβαλιά και δεν θυμάμαι ποια άλλη). Ομως έτσι που μας βλέπω με τα πιτζαμάκια μας και τα τακουνάκια μας να χτυπάνε στο τσιμέντο και τα πλακάκια μας, ξεχνιέμαι και νομίζω ότι έγινε σεισμός και πεταχτήκαμε στους δρόμους όπως είμαστε από το κρεβάτι. Ισα που προλάβαμε να ρίξουμε κάτι στους ώμους. Σαν από κάπου να τραγουδάει ο Διονυσίου «Πέταξα τα σκεπάσματα και φόρεσα ό,τι βρήκα και μες στη νύχτα με βροχή τρεις παρά δέκα βγήκα».
Πάει παντού
Αυτά…Τι άλλα; Α, ναι! Είναι και γενικός γραμματέας ιστορικού κόμματος και δεν κάνει να πω τι δεν έχει βάλει φέτος κάτω ο Δημήτρης Κουτσούμπας του ΚΚΕ. Μα σε πρεμιέρες και σε ντερνιέρες θεάτρων, μα σε επίσημες προβολές κινηματογραφικών ταινιών, μα σε συναυλίες, μα σε μουσικές σκηνές όλο επάνω του πέφτω. Και πολύ καλά κάνει εδώ που τα λέμε, διότι ο άνθρωπος πάντα με το χαμόγελο και την καλή κουβέντα είναι (εννοώ στις εξόδους του), αφήστε οι φίλες μου τον βρίσκουν και γλυκούλη. Τελευταία φορά τον είδα στο Γκάζι όπου τραγουδούσε η Δήμητρα Γαλάνη με σπέσιαλ γκεστ τη Νατάσσα (Μποφίλιου) των ορέων και των ωραίων. Συνοδευόμενο μάλιστα από τη σύζυγό του Αναστασία Κοντογιάννη που, από μακριά, μου φάνηκε σαν τη Νάνα Μούσχουρη.