Στο βόρειο ημισφαίριο έχει έρθει η άνοιξη. Τα λουλούδια έχουν αρχίσει να ανθίζουν καθώς ο ήλιος γίνεται πιο φωτεινός και η μέρα μεγαλύτερη ώρα με την ώρα. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο όμορφα στον υπόλοιπο κόσμο. Στη Μέση Ανατολή το Ισραήλ απείλησε με στρατιωτική δράση εναντίον της Συρίας και του Ιράν. Η Σαουδική Αραβία βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με το Ιράν, σε μια προσπάθεια να αναχαιτίσει την ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της Τεχεράνης στην περιοχή. Στην Αίγυπτο, ο πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι ενισχύει την εξουσία του καταστέλλοντας την αντιπολίτευση –θα μάθουν άραγε ποτέ οι άραβες στρατιωτικοί ότι η δικτατορία ενισχύει τον ισλαμιστικό φονταμενταλισμό και φέρνει ακόμη περισσότερη αστάθεια;
Η εικόνα δεν είναι διαφορετική σε άλλες περιοχές. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν εξασφάλισε ακόμη μια νίκη, εν μέρει με την αρωγή των υπηρεσιών ασφαλείας και τους φίλους του στη ρωσική μαφία, ώστε να εξαλειφθεί οποιαδήποτε απειλή για το καθεστώς του. Αλλά το Κρεμλίνο δεν είναι ικανοποιημένο από τη ζημιά που κάνει στη Ρωσία η γκανγκστερική πλουτοκρατία. Θέλει να υπονομεύσει τη δημοκρατία και οπουδήποτε αλλού. Επειτα είναι και η Κίνα, όπου ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ κατάφερε να γίνει ο πιο ισχυρός ηγέτης από την εποχή του Μάο Τσε Τουνγκ. Τώρα που ο περιορισμός στον αριθμό των προεδρικών θητειών, μέτρο που είχε εισαγάγει ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ, δεν υπάρχει πια, το μέλλον της κομμουνιστικής δυναστείας βρίσκεται στα χέρια του ανώτατου ηγέτη.
Ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, χώρα που είχε συνδεθεί με την ηγεσία του ελεύθερου κόσμου, οι προοπτικές δεν είναι ευοίωνες. Υπό την ηγεσία προέδρων όπως ο Χάρι Τρούμαν, ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, ο Τζορτζ Μπους, ο Τζον Κένεντι και ο Μπαράκ Ομπάμα, οι ΗΠΑ εργάστηκαν για ένα καλύτερο διεθνές σύστημα. Αλλά τώρα ο Ντόναλντ Τραμπ, ο αδαής, προκατειλημμένος, δόλιος, ψευδολόγος και αμοραλιστής Ντόναλντ Τραμπ, καταστρέφει αυτήν την παράδοση.
Οταν ο Τραμπ είχε πρωτοεκλεγεί, κάποιοι είχαν υποθέσει πως θα μπορούσε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Εχοντας αφήσει την προεκλογική εκστρατεία πίσω του, ψύχραιμοι και σοφοί σύμβουλοι θα τον συγκρατούσαν και ο ίδιος θα καταλάβαινε πώς λειτουργεί μια αμερικανική κυβέρνηση. Η αισιοδοξία αυτή αποδείχθηκε υπερβολική. Στον δεύτερο χρόνο της θητείας του, ο Τραμπ συμπεριφέρεται χειρότερα απ’ όσο είχε συμπεριφερθεί ποτέ του, ενώ «καθαρίζει» συμβούλους και άλλους αξιωματούχους ανάλογα με τα κέφια του. Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στο οικονομικό πεδίο. Ο Τραμπ γέμισε το οικονομικό του επιτελείο με εθνικιστές και ο προστατευτισμός στο εμπόριο γίνεται πραγματικότητα.
Το αποτέλεσμα δεν εκπλήσσει κανέναν: η συμπεριφορά του Τραμπ διέβρωσε ταχύτατα την παγκόσμια ηγεσία των ΗΠΑ, ενώ αποδυναμώνονται οι θεσμικοί πυλώνες της παγκόσμιας τάξης που βασίζονταν στις φιλελεύθερες δημοκρατικές αξίες. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτή η παρακμή είναι να αναλάβουν δράση άλλες φιλελεύθερες δημοκρατίες από την Ευρώπη, την Ασία ή τις χώρες της Κοινοπολιτείας. Αυτές πρέπει να υπερασπιστούν το ελεύθερο εμπόριο, να ανοίξουν τις αγορές, να ενισχύσουν το διεθνές δίκαιο. Και πρέπει να το κάνουν μέχρι η αμερικανική ηγεσία να γίνει και πάλι υπεύθυνη.
Ο Κρις Πάτεν, πρώην κυβερνήτης της Οξφόρδης και επίτροπος της ΕΕ, είναι σήμερα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Τελευταία Νέα