Από κάποια ανεξήγητη επιφοίτηση, διάφοροι ανεξήγητοι τύποι έχουν διαμορφώσει την ανεξήγητη θεωρία ότι βασική δουλειά του Μητσοτάκη και της Φώφης είναι να διευκολύνουν τον Τσίπρα στη διακυβέρνηση της χώρας.
Σε σημείο που για κάποιον ανεξήγητο λόγο κάθε φορά που ο Μητσοτάκης, η Φώφη και οι συναφείς κάνουν τη δουλειά για την οποία έχουν εκλεγεί (δηλαδή, αντιπολίτευση…) τους κατηγορούν ανεξήγητα ότι κάνουν αντιπολίτευση όχι επειδή είναι η δουλειά τους, αλλά επειδή κάποιοι άλλοι τους υποχρεώνουν.
Δηλαδή; Να το πάρουμε από την αρχή.
Ο Μητσοτάκης κι η Φώφη έχουν τον Τσίπρα κορόνα στο κεφάλι τους.
Αλλά έρχονται μετά οι ακροδεξιοί, τα συμφέροντα, οι Σαμαροβενιζέλοι, ο Αδωνις, τα μίντια, ο Λοβέρδος και τους υποχρεώνουν να αποκηρύξουν τον Πρωθυπουργό της καρδιάς τους.
Παλιά στη συνωμοσία μετείχαν και οι «καναλάρχες», αλλά αφότου έκλεισε το Mega, κατάργησαν τα δελτία ειδήσεων κι ανέλαβαν να εκταφιάσουν τον Λαζόπουλο, ανένηψαν.
Η κυβέρνηση λοιπόν είναι στόχος σκοτεινής πλεκτάνης.
Κατά την οποία σκοτεινά συμφέροντα, σκοτεινά κέντρα και σκοτεινά πρόσωπα χειραγωγούν την άβουλη αντιπολίτευση και δεν την αφήνουν να εργαστεί ανιδιοτελώς υπέρ της… κυβέρνησης!
Ούτε περνά από το μυαλό των νταουλιέρηδων το αυτονόητο. Οτι δηλαδή ο Μητσοτάκης, η Γεννηματά και πολλοί άλλοι μπορεί απλώς να θεωρούν (δικαίως ή αδίκως) πως ο Τσίπρας καταστρέφει τη χώρα και γι’ αυτό πρέπει να φύγει το ταχύτερο.
Με άλλα λόγια, δεν τους αρκεί ή δεν τους βολεύει η προφανής ερμηνεία των πραγμάτων. Και στη θέση της λανσάρουν ένα παραμύθι με δράκους, «μπροστινούς» και ξωτικά.
Τυπικά αντιμετωπίζουμε μια «παρανοειδή αντίληψη» της πολιτικής όπως την είχε καταγράψει ο Ρίτσαρντ Χοφστάντερ σε ένα μνημειώδες δοκίμιο (1964).
Ενα μείγμα «παθιασμένης υπερβολής, καχυποψίας και συνωμοσιολογικής φαντασίας». Ο Γουλιέλμος του Οκαμ θα έσκιζε τα ράσα του!
Η αντίληψη αυτή όμως δεν είναι τόσο αφελής. Κρύβει μια συλλογιστική νοσηρότητα και μια φτηνή σκοπιμότητα.
Η νοσηρότητα αποτυπώνεται στον περίφημο διάλογο Στάλιν – Μπέρια.
«Τι στοιχεία υπάρχουν εναντίον του Μολότοφ;» ρωτάει ο Στάλιν. «Δεν υπάρχουν στοιχεία!» απαντά ο Μπέρια. «Τότε είναι σίγουρα ένοχος, διότι μόνο ένας ένοχος θα κατέστρεφε όσα στοιχεία υπάρχουν εναντίον του!» συμπεραίνει ο Στάλιν.
Η σκοπιμότητα είναι να δείξουν ότι οι «άλλοι» χειραγωγούνται από «άλλους». Να αμφισβητήσουν την ηθική υπόσταση και την πολιτική αυτοτέλειά τους.
Καμία αντίρρηση φυσικά. Δημοκρατία έχουμε. Ο καθένας δικαιούται την μπαρούφα του.
Αν όμως περιμένουν με τέτοιες μπαρούφες να κερδίσουν τις εκλογές, θα θυμίσω ότι η τελευταία ανάσταση έγινε πριν από είκοσι αιώνες στην Παλαιστίνη, ο αναστημένος ήταν γιος του Θεού κι έκτοτε το γιορτάζουμε κάθε χρόνο.
