Αν τσακωθούν δύο στον δρόμο και ο ένας γρονθοκοπήσει τον άλλον, η ποινή που προβλέπεται για σωματική βλάβη είναι μέχρι τρία χρόνια φυλακή. Με το αδίκημα, μάλιστα, να εμπίπτει στη διαδικασία του Αυτοφώρου. Αν ένας ποδοσφαιριστής ρίξει μια γροθιά σε αντίπαλό του κατά τη διάρκεια του ματς, αποβάλλεται και η ποινή είναι τρεις αγωνιστικές. Κι αυτό είναι όλο. Αν βρίσεις τα θεία, η ποινή είναι τέσσερις αγωνιστικές.
Η βλασφημία εκτός γηπέδου είναι επίσης ποινικό αδίκημα. Αν κάνεις ένα αντιαθλητικό τάκλινγκ και προκαλέσεις κάταγμα στον αντίπαλό σου, αυτός δεν έχει τη δυνατότητα να σε κυνηγήσει δικαστικά. Να ζητήσει αποζημίωση. Επειδή δεν έπαιξε ποδόσφαιρο για έξι μήνες και ζημιώθηκε οικονομικά. Διαιτητής και βοηθός δεν βλέπουν ότι η μπάλα πέρασε τη γραμμή και δεν μετράνε κανονικό γκολ. Η ομάδα που το πέτυχε χάνει τη συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Δικαίωμα αγωγής στον διαιτητή για διαφυγόντα κέρδη δεν έχει. Αυτά είναι λυμένα και ξεκαθαρισμένα. Και με αποφάσεις δικαστηρίων μάλιστα. Οσα συμβαίνουν εντός των τεσσάρων γραμμών κατά τη διάρκεια του ματς υπόκεινται στους κανονισμούς ποδοσφαίρου. Και μόνο. Κι όλοι οι εμπλεκόμενοι (ποδοσφαιριστές και ΠΑΕ) το έχουν αποδεχθεί αυτό, με τη συμμετοχή τους.
Καμία σχέση, το μέσα στο γήπεδο με το έξω. Ολα αυτά, σχετικά με τη διαρροή, από πλευράς ΠΑΟΚ, για μήνυση στον Κομίνη και αγωγή στον Αρετόπουλο. Σε ό,τι έχει να κάνει με τις εντυπώσεις και ενόψει της σημερινής συζήτησης της έφεσης για το ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, το κατανοείς. Επί της ουσίας, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια στρακαστρούκα. Ενα πυροτέχνημα. Σαν κι αυτά το βράδυ της Ανάστασης. Καμιά μήνυση και καμιά αγωγή, για θέματα που άπτονται εντός των τεσσάρων γραμμών, δεν έχουν καμιά απολύτως πιθανότητα να ευδοκιμήσουν. Γι’ αυτό ακριβώς ο περιβόητος Γιάννης Σπάθας σε περιπτώσεις εγκληματικών σφυριγμάτων είχε καθιερώσει το σλόγκαν «κάν’ του μήνυση». Επειδή ακριβώς δεν γίνεται μήνυση.
