Θάνε, σαν να μπαίνει η άνοιξη

Χριστός Ανέστη και Αληθώς ο Κύριος και ένα λεπτό, να στεγνώσω τα φτερά μου που νοτίσανε από τα σούρτα φέρτα στα νησιά για να σας πω τι είδα, τι δεν είδα και τι είδα αλλά έκανα ότι δεν το είδα ακολουθώντας τη γνωστή μέθοδο της αγαπημένης μου στρουθοκάμηλου. Που στο κάτω κάτω δεν είναι μόνο πιο καλή στη διπλωματία από εμένα, έχει και ανώτερης ποιότητας φτερά, τα περίφημα plume d’autruche. Κι ας μη θυμηθώ τώρα και συγχυστώ πόσες στρουθοκάμηλοι χρειάζονταν για να στολίσουν τα ρούχα των κυριών σε ένα μόνο γκαλά τα παλιά τα χρόνια, δηλαδή προ κρίσης. Εκανα λοιπόν ότι δεν είδα πόσοι έμειναν αυτό το Πάσχα στην Αθήνα. Μπορεί να μην πολυκυκλοφόρησαν για να μη δίνουν στόχο και πει κανένας κακοήθης ότι φτώχυναν, αλλά οι κεραίες μου έπιασαν ότι από Εκάλη μέχρι Βουλιαγμένη πήγαν κι ήρθαν οι μαγειρίτσες και τα κοκορέτσια. Φαντάζομαι ότι η τελετή έναρξης της καλοκαιρινής περιόδου θα γίνει την Πρωτομαγιά, αλλιώς θα πάω να κάψω τα φτερά μου σε καμιά λάμπα.

Αντίθετα, το «Bellita», το τριώροφο σκάφος του εφοπλιστή και δόκτορα Γιάννη Κούστα πήγε κι ήρθε από τη Μύκονο στη Σύρο, όπου φέτος έγινε κάτι σαν την εαρινή σύναξη των πλοιοκτητών. Στέναξαν τα λιθόστρωτα της Ερμούπολης από την εντυπωσιακή Δήμητρα Μέρμηγκα, τη νεαρή σύντροφο και μέλλουσα κυρία Κούστα, και την επίσης καλλονή φίλη της Εύα Λυμπεροπούλου, αφού σου λέει μέχρι και τα αγάλματα του Μιαούλη στην πλατεία και του Κανάρη στην παραλία αλληθώρισαν. Μαθαίνω δε ότι, εντός και εκτός «Bellita», τηρήθηκαν όλα τα έθιμα, του οβελία συμπεριλαμβανομένου καθώς και τοπικής μουσικής κομπανίας που προσκλήθηκε στο σκάφος. Η παρέα ήταν μικρή (δυο, τρεις φίλοι, ανάμεσά τους και ο επίσης εφοπλιστής Πάρις Δράγνης) και αρκετά διακριτική αφού ουδέν κρυπτόν υπό τον συριανό ήλιο. Πάντως, η «αστή ρεμπέτισσα» πρωτεύουσα των Κυκλάδων, αφού πέρασε δυο δεκαετίες στον αστερισμό των σόου της Ρούλας Κορομηλά, θυμάται τις παλιές της δόξες και τα τελευταία χρόνια αναβαθμίζεται, όσον αφορά το επίπεδο των επισκεπτών, από την παρουσία του εφοπλιστή Αντώνη Κομνηνού. Ο οποίος, ανάμεσα στα πολλά που έκανε για το νησί (αναπολώ το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος με την αφρόκρεμα της Τέχνης και του εφοπλισμού), «διέσωσε» ένα λαμπρό οίκημα του 19ου αιώνα με θέα στη συνοικία Βαπόρια, που, παλαιότερα, ανήκε στην οικογένεια Αράγκη.

Η παραγωγή (στην οποία συμμετέχει και η Κύπρος αφού πολλές σκηνές θα γυριστούν και εκεί) έχει ήδη εξασφαλίσει τη συμμετοχή της Βανέσα Ρεντγκρέιβ και της Ολυμπίας Δουκάκη και είναι πολύ κοντά σε συμφωνία με άλλα μεγάλα ονόματα του Χόλιγουντ όπως ο Ρίτσαρντ Γκιρ. Είναι βλέπετε που έχουν προστεθεί ρόλοι αλλοδαπών, όπως αυτός του Χόρτον, ώστε η ταινία να έχει μεγαλύτερο διεθνές ενδιαφέρον. Και, τέλος πάντων, μόνο καλό θα κάνει στον τουρισμό αυτό το πηγαινέλα τέτοιων σταρ στα νησιά μας. Παράλληλα, η Μιμή γράφει το δεύτερο μέρος της θεατρικής «Σμύρνης», που θα εκτυλίσσεται στη Θεσσαλονίκη ώστε να βάλει στο προσκήνιο και το θέμα των Εβραίων, και έτσι θα έχουμε ένα θεατρικό σίκουελ. Χαρά στο κουράγιο της γιατί εγώ, μόνο που τα είπα, κουράστηκα.