Οι εναλλακτικές δεν είναι και πολλές. Οπως εκείνος που απατά σε μια σχέση, έτσι και το Κίνημα Αλλαγής αρνείται το προφανές. Δεν πρόκειται, λέει, να συνεργαστεί με κανέναν, η στρατηγική επιλογή του κόμματος είναι αυτή της «αυτόνομης πορείας».
Το Κίνημα Αλλαγής θα συνεχίσει να αρνείται το προφανές όχι μόνο μέχρι να στηθούν οι κάλπες, αλλά και έως το τελευταίο λεπτό που θα μείνουν ανοικτές. Κι ο λόγος είναι εξίσου προφανής: για έναν πολιτικό χώρο που αναζητά τη νέα του ταυτότητα και ψάχνει τον βηματισμό του, η αυτόνομη πορεία είναι κάτι σαν υπαρξιακή συνθήκη. Δεν αρκεί να αντικαταστήσει τη γενιά των δεινοσαύρων με εκείνη των 30ρηδων που διαθέτουν βαριά βιογραφικά. Πρέπει να αποδείξει και την αντοχή του απέναντι στο φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ.
Το φλερτ είναι η εξωραϊσμένη εκδοχή. Αυτό που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα είναι να προσπαθήσει να κρατήσει ζωντανή τη δική του υπαρξιακή συνθήκη ασκώντας μια τρομακτική πίεση. Πώς; Υποβάλλοντας καθημερινά την Κεντροαριστερά σε εξαντλητικές εξετάσεις αριστεροσύνης. Σαν τη γυναίκα που για να αποδείξει ότι δεν είναι άπιστη υποχρεώνεται από τον σύντροφό της να κοιτά κάτω ή μόνο ευθεία μπροστά, οποιαδήποτε απόκλιση της κεφαλής προς τα δεξιά θα θεωρηθεί ένδειξη απιστίας. Το Κίνημα Αλλαγής θα αρνείται πάντα το προφανές –την πιθανότητα μιας μετεκλογικής συνεργασίας με τη ΝΔ. Αλλά οι σύντροφοι που θυμήθηκαν όψιμα ότι υπάρχει μια νύφη πολύ πιο αριστερά από τον Καμμένο, θα καραδοκούν πάντα.
Θα αντέξει αυτό το είδος πολιτικού μπούλινγκ το Κίνημα Αλλαγής, αυτόν τον ψυχολογικό εκβιασμό; Ενδεχομένως να μην τον άντεχαν οι κουρασμένοι και ενοχικοί από το μνημονιακό τους στραπάτσο δεινόσαυροι. Αλλά δεν έχουν κανένα λόγο να μην τον αντέξουν οι 30ρηδες.