(Με αφορμή τη δήλωση του Παναγιώτη Κουρουμπλή ότι «στα μαγαζιά ο κόσμος λέει ηρέμησε γιατί έχει δουλειά»).

Εσερνε βαριά τα βήματά του ο υπουργός Παναγιώτης στον εμπορικό δρόμο. Βαλάντωνε στο κλάμα η πονεμένη του καρδιά. Κι εκεί όπου περπατούσε σκυφτός, τον βλέπει ο καταστηματάρχης από το δίπλα μαγαζί, τον ψυχολογεί τώρα αυτός και τρέχει να του σταθεί, να τον προστρέξει in a matter of speaking.

«Τι είναι Παναγιώτη μου και είσαι πικραμένος;»

Ο Παναγιώτης δε μιλά και τα βουνά στενάζουν.

«Μίλα μου Παναγιώτη μου, άνοιξε την ψυχή σου».

«Ετσι όπως είμαι εγώ τώρα…»

«Σε βλέπω κομμάτια, γιατί;»

«Μαθαίνω πως δεν δουλεύουν τα μαγαζιά».

«Ποιος κακοήθης τα λέει αυτά;»

«Οτι δεν βγαίνουν λέει οικονομικά και είμαι να σκάσω είμαι»

«Πρώτον ηρέμησε, γιατί όλα αυτά είναι άθλιες συκοφαντίες»

«Δηλαδή οι μικρές επιχειρήσεις βγαίνουν;»

«Κάθε βράδυ».

«Και κάνουν τζίρο;»

«Ουρές».

«Δεν το λες για να με παρηγορήσεις;»

«Ουρές λέμε, πατείς με πατώ σε, δεν μπορούμε να βολέψουμε τις ορδές και τα στίφη».

«Αλήθεια;»

«Μα την Παναγία, κύριε Νίκο μού λένε οι πελάτες μου, βάλε μου από ένα σε όλα τα χρώματα».

«Δηλαδή εσύ τώρα που μιλάμε έχεις κόσμο μέσα;»

«Οχι».

«Γιατί;»

«Τους βαρέθηκα και τους έδιωξα. Γι’ αυτό σου λέω τζάμπα νταλκαδιάζεσαι, η αγορά κάνει τρελούς τζίρους».

«Λογικό, το χρήμα δεν κρύβεται».

«Ναι, αλλά παράγινε πια αυτό το κακό. Εχουμε πάθει όλοι μια ευμάρεια, ένα πού να πρωτοξοδέψω τα λεφτά μου –αν και να σου πω κάτι, υπουργέ Παναγιώτη; Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία».

«Απ’ το στόμα μου το πήρες».

«Πάει σφαίρα η ελληνική οικονομία κι όσο να πεις αυτό μας έχει κουράσει. Ξυπνάς το πρωί και λες τι να το κάνω πια τόσο χρήμα, πού να το ξοδέψω, πώς να το φάω, άνθρωπος είσαι αγχώνεσαι».

«Υπερβάλλεις, δεν τα έχει κάνει όλα τέλεια ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε δρόμο ακόμα».

«Μη με πικραίνεις, άλλωστε παραλάβατε χάος».

«Να τα λέμε αυτά. Παραλάβαμε χάος από όλους…»

«Ολους εκτός από τον Καραμανλή που μια αδυναμία όσο να πεις του την έχετε».

«Βασικά ο Σαμαράς φταίει για όλα».

«Ο οποίος παρέλαβε χάος από τον Γιώργο, ο οποίος παρέλαβε χάος από τον Καραμανλή, ο οποίος παρέλαβε χάος από τον Σημίτη, ο οποίος παρέλαβε χάος από τον Ανδρέα, ο οποίος παρέλαβε χάος από τον Μητσοτάκη, ο οποίος παρέλαβε χάος από τον Ράλλη, ο οποίος παρέλαβε χάος από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος παρέλαβε χάος από τη χούντα. Κι έτσι σιγά σιγά φτάνουμε στον Χρυσούν Αιώνα, όταν ο Περικλής, ο οποίος δεν ξέρω από ποιον παρέλαβε το χάος, γιατί ήμουν και πάτος στην Ιστορία».

«Το χάος είναι σαν το σιγκούνι το νυφιάτικο: περνάει από μάνα σε κόρη».

«Εμείς πάντως είμαστε sold out και βάζουμε και καρέκλες για τους ορθίους».

«Τελικά ο κόσμος είναι κακός».

«Κακός και συκοφάντης, υπουργέ μου. Τάχα μ’ μυξοκλαίνε, χρωστάμε δεν έχουμε γάλα για τα παιδιά μας, βαλτοί είναι όλοι τους στο υπογράφω».

«Οπότε sold out όλα;»

«Ολα. Ενα από κάθε χρώμα».