Μια εικόνα. Διαδηλωτές του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον γραμματέα, έκαψαν αμερικανικές, βρετανικές και γαλλικές σημαίες μπροστά στα κτίρια των αντίστοιχων πρεσβειών και έγραψαν με κόκκινη μπογιά το σύνθημα «Φονιάδες». Υστερα επέστρεψαν στα σπίτια τους με υψηλό το επαναστατικό φρόνημα και ήσυχη τη συνείδησή τους. Τους κακούς φονιάδες, με τους δολοφονικούς πυραύλους, τους κατήγγειλαν. Οι καλοί φονιάδες, με τα αθώα χημικά, μπορούν να συνεχίσουν το έργο τους.
Μια ανακοίνωση. «Ο πόλεμος δεν είναι η λύση για το δράμα του συριακού λαού αλλά θα δημιουργήσει νέα προβλήματα», τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να αποτραπεί ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, προσθέτει, απαιτούνται διπλωματικές και ειρηνευτικές πρωτοβουλίες, ο ενεργός ρόλος των διεθνών οργανισμών, η κινητοποίηση των λαών της Ευρώπης και ένα νέο φιλειρηνικό κίνημα. Μα πώς νομίζαμε ότι ο πόλεμος στη χώρα έχει ξεκινήσει εδώ και επτά χρόνια; Και ότι οποιαδήποτε διπλωματική πρωτοβουλία στον ΟΗΕ προσκρούει στο ρωσικό βέτο;
Μια διαφοροποίηση. Ανάλογες κοινοτοπίες περί των στρατιωτικών επεμβάσεων που «περιπλέκουν τα προβλήματα με απρόβλεπτες συνέπειες» αναφέρει στην ανακοίνωσή του και το ΠΑΣΟΚ. Προς τιμήν του, ο Ανδρέας Λοβέρδος διαφώνησε, μιλώντας για δικαιολογημένο πλήγμα εναντίον ενός δικτατορικού καθεστώτος που χρησιμοποιεί απαγορευμένα χημικά όπλα σε αμάχους και μικρά παιδιά. Σε άλλες περιπτώσεις θα λέγαμε ότι έσωσε την τιμή της Αριστεράς. Αλλά αυτές οι λέξεις δεν έχουν πλέον περιεχόμενο. Ούτε η τιμή ούτε η Αριστερά.
Μια συνέντευξη. «Οσοι σκανδαλίζονται σήμερα από τους δυτικούς βομβαρδισμούς δεν είχαν λέξη να πουν όταν τα αεροπλάνα του Πούτιν βομβάρδιζαν νοσοκομεία και σχολεία», λέει στην «Κοριέρε» ένας από τους πιο διαυγείς πολιτικούς σχολιαστές της εποχής μας, ο 38χρονος γάλλος συγγραφέας Ραφαέλ Γκλικσμάν. «Οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας είναι εκδηλώσεις πουτινισμού, όχι πασιφισμού».
Μια διαπίστωση. Σύμφωνα με τον Γκλικσμάν, που διευθύνει και το Nouveau magazine littéraire, η Δύση δεν έχει πλέον ένα στρατηγικό όραμα, αλλά ακολουθεί την πολιτική του ζάπινγκ. Σήμερα αντέδρασε στις εικόνες των παιδιών που δέχθηκαν χημική επίθεση, και καλά έκανε. Σε δύο εβδομάδες όμως θα το έχει ξεχάσει. Ο Πούτιν και ο Ερντογάν, αντίθετα, έχουν φιλοδοξίες και ηγεμονικά σχέδια μακράς πνοής. Η δυτική πολιτική έχει καταρρεύσει. Εδώ και χρόνια, όχι μετά την εκλογή του Τραμπ.
Μια σύγκλιση. Η καταδίκη των περιορισμένων συμμαχικών επιδρομών στη Συρία από την Ακρα Αριστερά και την Ακρα Δεξιά της Ευρώπης αναδεικνύει για άλλη μια φορά τα κοινά τους σημεία: αντιδυτικισμός, «αντιιμπεριαλισμός», επιλεκτικές ευαισθησίες, ανορθολογισμός, εθελοτυφλία, υποκρισία, φανατισμός, φλερτ με τα fake news. Και οι μεν ακροδεξιοί έχουν μια στρατηγική, υπονομεύουν όσο και όπου μπορούν την ενωμένη Ευρώπη, ελπίζοντας να επωφεληθούν από το χάος. Οι άλλοι, πάλι, δεν έχουν τίποτα. Δεν επιδίδονται καν σε ζάπινγκ. Επαναλαμβάνουν απλώς, σε αφόρητο βαθμό, μερικά κούφια συνθήματα. Ευτυχώς που δεν φτάνουν στα παιδιά της Γούτα.
Τελευταία Νέα