Eκπτωτος οριστικά κηρύσσεται και με τη σφραγίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας ο τοποτηρητής Μουφτείας Διδυμοτείχου, ο οποίος παύθηκε από τη θέση του με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης, μετά την αμετάκλητη καταδίκη του για απλή συνέργεια σε υπόθεση απάτης σε βάρος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων .
Ο Τοποτηρητής Μουφτής προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας την ακύρωση της απόφασης ,αλλά οι ανώτατοι δικαστές με την υπ΄αριθμόν 869/2018 απόφασή της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου (πρόεδρος Νίκος Σακελλαρίου, εισηγητής Δημήτρης Μακρής ) απέρριψαν την αίτησή του .
Οι δικαστές επικαλούνται στο σκεπτικό της απόφασής τους ότι ο Μουφτής ή ο Τοποτηρητής Μουφτείας παύονται από τα καθήκοντά τους σε περίπτωση αμετάκλητης καταδίκης που αποτελεί και κώλυμα διορισμού τους για τις θέσεις αυτές. Όπως επισημαίνεται στο σκεπτικό του ΣτΕ ο νομοθέτης δεν ανέχεται την άσκηση καθηκόντων από τον Μουφτή ή τον Τοποτηρητή Μουφτείας από πρόσωπα που θεωρεί ότι λόγω της αμετάκλητης καταδίκης τους για συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα , δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ηθική υπόσταση και το απαιτούμενο κύρος και δεν μπορούν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό τους για την άσκηση των προβλεπόμενων από τον νόμο καθηκόντων τους , που περιλαμβάνουν μάλιστα πλην των θρησκευτικών και δικαιοδοτικά καθήκοντα ως προς ορισμένες κατηγορίες οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου των Ελλήνων μουσουλμάνων της περιφέρειάς τους ».
Η ρύθμιση αυτή, όπως σημειώνουν οι δικαστικοί λειτουργοί « αποσκοπεί στην ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των Μουφτείων ως δημοσίων υπηρεσιών , με την άσκηση των προαναφερθέντων καθηκόντων από πρόσωπα που διαθέτουν τα κατάλληλα ηθικά προσόντα , συνάπτεται άμεσα με το αντικείμενο και τον χαρακτήρα του σχετικού δημοσίου λειτουργήματος τους ».
Ο αιτών είχε διοριστεί ως Τοποτηρητής της Μουφτείας Διδυμοτείχου με καθήκοντα προσωρινής διαχείρισης των υποθέσεών της μέχρι τον διορισμό του Μουφτή. Ωστόσο, το 2013 με αμετάκλητη απόφαση της δικαιοσύνης κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 3 μηνών με τριετή αναστολή για απλή συνέργεια σε απάτη σε βάρος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων . Η υπόθεση- κατά την κατηγορία – αφορούσε το ότι ο αιτών αν και γνώριζε το ψευδές περιεχόμενο δηλώσεων που υπέβαλε ο αδερφός του για να εισπράξει κοινοτικές επιδοτήσεις από καλλιέργειες, εν τούτοις δεν εναντιώθηκε στην υποβολή τους. Για την ίδια υπόθεση έχει καταδικαστεί και ο αδερφός του, ενώ τελικά η επίμαχη επιδότηση δεν καταβλήθηκε γιατί έγινε αντιληπτή η προσπάθειά τους από τις αρμόδιες αρχές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αιτών είχε ζητήσει και την άρση των συνεπειών της καταδίκης του ,αλλά το αρμόδιο Συμβούλιο Χαρίτων απέρριψε την αίτησή του.