Επτά θεματικοί κύκλοι. Εργα από τον 18ο, 19ο και 20ό αιώνα που εκπροσωπούν τις σημαντικότερες σχολές όπερας. Αριστουργήματα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και «αιχμηρές» αναγνώσεις κλασικών έργων. Συνεργασίες διεθνούς εμβέλειας. Διασύνθεση της λυρικής τέχνης με νέα καλλιτεχνικά εκφραστικά μέσα. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του νέου προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τη σεζόν 2018-2019, που δημοσιοποιήθηκε χθες, σχεδόν έξι μήνες πριν από την επίσημη έναρξή της, ακολουθώντας πια τη διεθνή πρακτική των λυρικών θεάτρων.
Στη δεύτερη περίοδο της θητείας του ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης επέλεξε έργα που «ανταποκρίνονται στις προκλήσεις της νέας έδρας του οργανισμού» και αντιστοιχούν στις αξιώσεις του διευρυμένου ρεπερτορίου. Ολες οι παραγωγές της ερχόμενης σεζόν αποτελούν νέες προτάσεις, με μόνη επανάληψη την επιτυχημένη «Λουτσία ντι Λαμερμούρ» (ανεβαίνει τον Μάρτιο του 2019). Αξιοποιώντας τις χορηγίες –πέρα από τη δωρεά του Ιδρύματος Νιάρχος -, οι οποίες ανέρχονται μέχρι στιγμής σε 1,2 εκατ. ευρώ (2,6 εκατ. από τη στιγμή που ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση τον προηγούμενο Φεβρουάριο), στήνει ένα δίκτυο συνεργασιών με καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες, όπως η Φανί Αρντάν, η ενδυματολόγος των τεσσάρων Οσκαρ Μιλένα Κονονέρο και η κολεκτίβα των Λα Φούρα ντελς Μπάους. Παράλληλα, χτίζει τη Λυρική των επόμενων δεκαετιών δίνοντας βήμα σε νέους ταλαντούχους μαέστρους και τραγουδιστές, θεατρικούς σκηνοθέτες όπως ο Θωμάς Μοσχόπουλος και εικαστικούς όπως ο Νίκος Μαυρίδης.
«Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα τη θέση, είχα δώσει στον προγραμματισμό κάποιες κατευθύνσεις σε άξονες. Οπότε αυτές ακολουθούμε στο μεγαλύτερο μέρος, έχοντας πάντα στο μυαλό ότι είναι καλό να αναπτύξουμε το είδος που λέγεται όπερα σε όλο του το φάσμα. Φέτος, συνεχίζουμε να δίνουμε το στίγμα ότι η όπερα έχει τη δυνατότητα να μιλήσει πολύ ουσιαστικά και ρηξικέλευθα, να αναπτύξει έναν διάλογο που τον είδαμε φέτος από τη θετική και την αρνητική του πλευρά. Αυτή είναι η δουλειά την οποία θέλουμε να κάνουμε εντός της Λυρικής Σκηνής. Δηλαδή να διαμορφώσουμε το πλαίσιο για να φανεί ότι η όπερα είναι όντως ένα είδος το οποίο μπορεί να δημιουργήσει μια αναστάτωση στον εσωτερικό μας κόσμο. Μπαίνουμε πολύ βαθιά στον χώρο της όπερας του 21ου αιώνα. Φεύγοντας από τη μικρή κλίμακα του Ολύμπια, γεννήθηκε η επιθυμία αξιοποίησης αυτού του φοβερού χώρου. Οτι μπορεί κι εμείς από την περιφέρεια σιγά σιγά να οδεύουμε προς το κέντρο», αναφέρει ο Γιώργος Κουμεντάκης μιλώντας στο «Νσυν».
ΠΡΕΜΙΕΡΑ. Τιμώντας τα 150 χρόνια από τον θάνατο του Τζοακίνο Ροσίνι, το πρόγραμμα εγκαινιάζεται στις 18 Σεπτεμβρίου με τη συναυλία «Γκαλά Ροσίνι», όπου έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες θα ερμηνεύσουν γνωστά αποσπάσματα από όπερες του συνθέτη.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ. Η δεύτερη περίοδος του κύκλου ανοίγει με τα έργα «Το χαμόγελο της Τζοκόντας» και «Reflections» (28-30/9), που έχουν συνδεθεί με τη μυθολογία της Νέας Υόρκης. Στο «Reflections» θα συμπράξουν ξανά ο Vassilikos με τους Raining Pleasure, 13 χρόνια μετά τον δίσκο με την υπέροχη διασκευή τους. Για την ημέρα των 93ων γενεθλίων του Χατζιδάκι (23/10) η Λυρική ετοιμάζει ένα ολοήμερο αφιέρωμα στη μουσική, τον λόγο και την προσωπικότητα του συνθέτη, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γιώργου Χατζιδάκι. Τον Μάρτιο του 2019, θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά σε ενιαία συναυλία τα έργα «Αμοργός» και «Μεγάλος ερωτικός», σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΠΕΡΕΣ. Σε πρώτη πανελλήνια παρουσίαση και υπό τη διεύθυνση επίσης του Λουκά Καρυτινού θα γίνει η πρεμιέρα της «Γενούφα» του τσέχου συνθέτη Λέος Γιάνατσεκ (14/10), ενός από τα σημαντικότερα έργα του 20ού αιώνα. Τον Δεκέμβριο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί τη «Μανόν» του Μασνέ, μία από τις διασημότερες όπερες του γαλλικού ρεπερτορίου, 52 χρόνια μετά την πρεμιέρα της στην Ελλάδα. Η βραβευμένη μαέστρος Ζωή Τσόκανου μαζί με τον Στάθη Σούλη διευθύνουν την όπερα «Σιμόν Μποκανέγκρα» του Βέρντι που ανεβαίνει τον Ιανουάριο του 2019, σε συνεργασία με τη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου. Τον Μάρτιο, εξάλλου, κάνουν πρεμιέρα «Οι γάμοι του Φίγκαρο» του Μότσαρτ, σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή της Εναλλακτικής Σκηνής της Λυρικής Αλέξανδρου Ευκλείδη. Η μεγάλη ερμηνεύτρια Φανί Αρντάν θα σκηνοθετήσει τον ερχόμενο Μάιο τη «Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ» του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, σε μουσική διεύθυνση Βασίλη Χριστόπουλου. Για το παιδικό κοινό παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα η όπερα «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι» του Ερνστ Τοχ (25/11), σε μουσική διεύθυνση Νίκου Βασιλείου και σκηνοθεσία – χορογραφία Αποστολίας Παπαδαμάκη.
ΜΠΟΣΤ. Βασισμένη στη «Μήδεια» του Μποστ θα είναι η ομότιτλη παράσταση που θ’ ανέβει τον Ιούλιο του 2019 σε σύνθεση Νίκου Κηπουργού και μουσική διεύθυνση Ηλία Βουδούρη (αναμένεται το όνομα του σκηνοθέτη).
ΡΕΣΙΤΑΛ ΠΛΑΤΑΝΙΑ. Ο κορυφαίος έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς θα δώσει τον Απρίλιο το πρώτο ρεσιτάλ που πραγματοποιείται στην αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Λυρικής.
ΑΛΛΕΣ ΤΕΧΝΕΣ. Τις πρώτες ημέρες του νέου έτους θα εγκαινιαστεί το πρόγραμμα «The artist on the composer», σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, που διασυνδέει πρωτοπόρους σύγχρονους εικαστικούς και συνθέτες με τη ζωντανή εκτέλεση ορχηστρικής μουσικής. Η πρώτη ανάθεση είναι του Νίκου Ναυρίδη. Η «Μαγεία» είναι το θέμα της νέας παραγωγής του κύκλου «Οπερα και μόδα» που επιστρέφει στη Λυρική έπειτα από διάλειμμα δύο ετών, σε γενική επιμέλεια της Ισμας Τουλάτου και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου. Τις χορογραφίες θα κάνουν οι ίδιοι οι χορευτές του Μπαλέτου της Λυρικής.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ. Η «Νόρμα» του Μπελίνι, όπερα συνδεδεμένη με την Ελλάδα λόγω της ερμηνείας της Μαρίας Κάλλας στην Επίδαυρο, θα κατακτήσει το Ηρώδειο τον Ιούνιο του 2019, σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Μπαλατσινού. Εδώ, η σκηνοθεσία μαζί με τα σκηνικά φέρνουν την υπογραφή των Κάρλους Παντρίσα και Λα Φούρα ντελς Μπάους. Εναν μήνα αργότερα, η «Τραβιάτα» του Βέρντι θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε ανοιχτό χώρο, στο Ηρώδειο, σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού και με τον διευθυντή του Μπαλέτου της Λυρικής Κωνσταντίνο Ρήγο να κάνει το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης όπερας.
ΜΠΑΛΕΤΟ. Παρά τον περιορισμένο χρόνο που είχε στη διάθεσή του για τον καταρτισμό του ρεπερτορίου, ο Κωνσταντίνος Ρήγος παρουσιάζει τη «Λίμνη των κύκνων», σε δική του χορογραφία (10/11). Τον Φεβρουάριο, ακολουθεί μια δημιουργία του Νάτσο Ντουάτο, το «Herrumbre», που συνήθως σοκάρει λόγω της σκληρότητάς του, αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιάζει χάρη στη δύναμη των εικόνων του. Τη σκυτάλη παίρνει τον Απρίλιο το τρίπτυχο αφιέρωμα στον Στραβίνσκι με ενιαίο τίτλο «Από τη Ρωσία με αγάπη». Τις χορογραφίες πέρα από τον Ρήγο και τον Μάρκο Γκαίκε υπογράφει ο Δάφνις Κόκκινος, ο έλληνας συνεργάτης της κορυφαίας ευρωπαίας χορογράφου Πίνα Μπάους.
Τελευταία Νέα