«Οταν αντικρίζεις τον Βόρειο Πόλο, σε πιάνει δέος. Σκέψου μια παγωμένη Σαχάρα που επιπλέει στο νερό. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε άλλον πλανήτη. Εκεί η φύση σού αποκαλύπτει το μεγαλείο της, σου αποδεικνύει άλλη μία φορά πως δεν μπορείς να τη δαμάσεις». Καθισμένος στα ζεστά, στο δωμάτιό του στο Λογκγέαρμπγεν των νησιών Σβάλμπαρντ της Νορβηγίας, ο 46χρονος Αργύρης Παπαθανασόπουλος προσπαθεί να συνέλθει από την εμπειρία που έζησε πριν από λίγες ώρες. Με την ελληνική σημαία στα χέρια και ένα στρώμα πάγου να του καλύπτει το πρόσωπο, τερμάτισε πρώτος με χρόνο 4.34.36 τον Μαραθώνιο του Βόρειου Πόλου, έναν από τους δυσκολότερους του πλανήτη. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί ένα αντίστοιχο εγχείρημα· έχει γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο τρέχοντας σε «εχθρικά» περιβάλλοντα. «Με τις ερήμους είμαι εξοικειωμένος», λέει στα «ΝΕΑ» από το τηλέφωνο. «Ομως το κρύο ήταν η υπέρτατη πρόκληση για μένα. Ηταν κάτι το απερίγραπτο. Η θερμοκρασία άγγιζε τους -33 βαθμούς. Και το έδαφος; Φαντάσου ένα απέραντο χωράφι από πάγο, οργωμένο, εκτός από ένα ισοπεδωμένο κομμάτι που εξυπηρετούσε ως αεροδιάδρομος για να έρθουμε και να φύγουμε». Καθόλου ιδανικές συνθήκες για τρέξιμο, πόσω μάλλον για έναν Ελληνα που είναι περισσότερο εξοικειωμένος στη ζέστη.
Ο Αργύρης Παπαθανασόπουλος δεν είναι ένας τυχαίος δρομέας. Εχει τρέξει σε Μαραθωνίους και Υπερμαραθωνίους στη Σαχάρα, στην Κοιλάδα του Θανάτου, στην Παταγονία, σε ερήμους της Ασίας και της Ωκεανίας, κατακτώντας πολλές φορές καλές θέσεις. Και μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά δεν είναι επαγγελματίας δρομέας. Αντιθέτως, είναι επαγγελματίας γιατρός, εντατικολόγος, και ζει και εργάζεται στη Βρετανία. «Αύριο στις 8 το βράδυ επιστρέφω στην Αγγλία και στις 10 ξεκινάω εφημερία στο νοσοκομείο, στην Εντατική», λέει. «Δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να βρεις ώρες για προπόνηση, ειδικά όταν κάνεις ένα απαιτητικό επάγγελμα. Ομως με μια… στρατιωτικού τύπου οργάνωση και κατανόηση από τα αγαπημένα σου πρόσωπα, τα καταφέρνεις. Το τρέξιμο πάντα ήταν συνυφασμένο με τη ζωή μου, εξυπηρετούσε ως καθημερινό μέσο εκτόνωσης. Το ίδιο και τα ταξίδια. Το να γνωρίζεις άλλα μέρη, άλλους ανθρώπους, να μαθαίνεις τις ιστορίες τους, είναι κάτι το μοναδικό. Ετσι τα συνδυάζω: πάντα ακολουθώ μια ταξιδιωτική προσέγγιση στους αγώνες που λαμβάνω μέρος». Με υψηλό κόστος, φυσικά, για έναν ερασιτέχνη. «Η συμμετοχή στον Μαραθώνιο του Βόρειου Πόλου κόστισε περίπου 15.000 ευρώ, στα οποία πρέπει κανείς να προσθέσει άλλα 5.000 ευρώ για τα εισιτήρια, τη διαμονή και τον εξοπλισμό. Και παρόλο που οι περισσότεροι από τους 60 δρομείς που έτρεξαν τον αγώνα αυτόν είναι ιδιαίτερα ευκατάστατοι, υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν αιματηρές θυσίες προκειμένου να κάνουν το όνειρο της ζωής τους πραγματικότητα».
Πώς άραγε προετοιμάστηκε για τον αγώνα; «Η αλήθεια είναι ότι λόγω του ωραρίου της δουλειάς μου πήγα σχεδόν απροπόνητος. Εξάλλου δεν είναι εύκολο να βρεις στην Αγγλία αντίστοιχες συνθήκες για να δουλέψεις τις προσαρμογές σου. Τον ειδικό εξοπλισμό τον δοκίμασα μόλις μισή ώρα πριν· η μάσκα μου θόλωνε, έτσι αποφάσισα να τρέξω χωρίς αυτήν. Τα ρουθούνια μου καίγονταν από το πολύ κρύο, έπειτα από κάποια ώρα έβγαλα κρυστάλλους πάγου από τη μύτη! Και από κάποιο σημείο και μετά οι βλεφαρίδες μου πάγωσαν και τα μάτια μου έκλεισαν από το βάρος. Απέκτησα και ένα κρυοπάγημα στη μύτη. Αλλά άξιζε τον κόπο».
Και μετά από τον Βόρειο Πόλο, τι; «Ο Νότιος», απαντάει αφοπλιστικά. «Στόχος μου είναι να τρέξω έναν Μαραθώνιο σε καθεμία από τις επτά ηπείρους του πλανήτη. Εχω τρέξει στη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία, την Ωκεανία. Μου μένει η Ανταρκτική. Αν το πετύχω, θα είμαι ο πρώτος Ελληνας που θα το καταφέρει». Και θα το καταφέρει; «Οπως λέω πάντα, όλα είναι πιθανά. Αρκεί να το θες»…
INFO
Περισσότερα για τα δρομικά ταξίδια του Αργύρη Παπαθανασόπουλου μπορεί να μάθει κανείς στο ιστολόγιό του http://ultra-pegasus.blogspot.gr/