Για ένα καπρίτσιο

Οι παράγοντες δεν είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Και το δείχνουν με τη συμπεριφορά τους. Με τις πράξεις τους. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, το 2013, επειδή θεώρησε ότι ο ΟΠΑΠ κάνει πολιτική και δεν αποφασίζει για τις χορηγίες με εμπορικά κριτήρια αρνήθηκε την προφορά για διαφήμιση στη φανέλα του Ολυμπιακού. Απεμπόλησε για τη διετία 2013-14, 2014-15 έσοδα πάνω από τέσσερα εκατομμύρια ευρώ. Και προχώρησε σε συνεργασία με τη UNICEF, με τον Ολυμπιακό να καταβάλλει τρία εκατ. Ο Ιβάν Σαββίδης πριν από δύο χρόνια δεν είχε κατεβάσει τον ΠΑΟΚ στη ρεβάνς του Κυπέλλου στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Για ένα πέναλτι στο πρώτο παιχνίδι, χωρίς ουσιαστικό αγωνιστικό αντίκρισμα. Για ένα καπρίτσιο. Υποθηκεύοντας με την ποινή αφαίρεσης τριών βαθμών την επόμενη σεζόν. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος τραβάει το σκοινί στην κόντρα με τον Μπερτομέου (φωτογραφία) και ανακοινώνει μέσω των σόσιαλ μίντια την αποχώρηση του Παναθηναϊκού από την Ευρωλίγκα. Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις. Εστω κι αν με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ποτέ δεν ξέρεις.

Βαράνε

τα νταούλια

Η μάχη σ’ αυτού του είδους τις αναμετρήσεις είναι 100-0 άνιση. Ο διοργανωτής είναι αυτός που έχει το μαχαίρι και το πεπόνι. Αυτός που κάνει το παιχνίδι. Και με τους δικούς του πάντα όρους. Αυτός είναι ο ισχυρός. Κι όσοι βρεθούν απέναντι, οι αδύνατοι. Ομάδες-κολοσσοί στο ποδόσφαιρο, Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, Μίλαν, Γιουβέντους, Γιουνάιτεντ, Αρσεναλ, Λίβερπουλ είναι υποχρεωμένες να χορεύουν στον ρυθμό που βαράνε τα νταούλια των χαρτογιακάδων της UEFA. Η προσπάθειά τους μέσω της G14 το 2000 να αποτινάξουν τον ζυγό της UEFA απέβη μάταιη και άκαρπη. Εξού και η διάλυσή της οκτώ χρόνια αργότερα. Είτε αρέσει, είτε όχι, είτε είναι δίκαιο είτε άδικο, τα ομαδικά παιχνίδια, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ανήκουν στις διεθνείς Ομοσπονδίες. Μπορείς να το πεις και νταβατζιλίκι. Να πουλάει και να διαχειρίζεται η UEFA το προϊόν που παράγουν Ρεάλ Γιουβέντους κ.λπ., αυτοί είναι όμως οι κανόνες του παιχνιδιού. Κι όποιος θέλει παίζει.

Δεν το απαξιώνεις

Ακόμα κι αν η Γιουβέντους θεωρεί ότι ο άγγλος διαιτητής Ολιβερ (φωτογραφία κάτω) έδωσε το πέναλτι στη Ρεάλ επειδή ήταν στημένος, δεν έχει δυνατότητα αντίδρασης. Δεν μπορεί να φύγει. Γιατί αν φύγει δεν έχει εναλλακτική. Δεν έχει κάπου αλλού να πάει. Γι’ αυτό και οι παράγοντές της, σε αντίθεση με τους ποδοσφαιριστές, ήταν φειδωλοί και προσεκτικοί στις τοποθετήσεις τους. Οταν κάθε χρόνο διεκδικείς ένα τρόπαιο, όταν το έχεις κατακτήσει δύο φορές, δεν το απαξιώνεις. Στο μπάσκετ, υπάρχει η ιδιομορφία της δεύτερης επιλογής της FIBA. Οι διαφορές όμως σε οικονομικό και αγωνιστικό επίπεδο είναι τεράστιες. Η μέρα με τη νύχτα. Η ρήτρα των δέκα εκατομμυρίων που πρέπει να πληρωθεί για ένα καπρίτσιο είναι τεράστια. Είναι και η υποβάθμιση ενός brand name σαν του Παναθηναϊκού. Να φύγει από τη βιτρίνα των 16 καλύτερων ομάδων της Ευρωλίγκας και να καταλήξει στη δευτεράτζα του Τσάμπιονς Λιγκ. Οταν φέτος στη διοργάνωση έκανε ρεκόρ εσόδων.

Μόνο τον εγωισμό

Δεν θα είναι μια εύκολη απόφαση για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο (φωτογραφία). Οσο κι αν είναι πεπεισμένος ότι τον «τρώνε» στη διαιτησία. Είναι εγωιστής και το απέδειξε αγνοώντας την ποινή απαγόρευσης εισόδου που του επιβλήθηκε. Η αποχώρηση όμως από την Ευρωλίγκα θα είναι γροθιά στο μαχαίρι. Ο Παναθηναϊκός θα υποχρεωθεί να μικρύνει. Να χάσει τους πρωτοκλασάτους παίκτες του. Στο ενδεχόμενο του Τσάμπιονς Λιγκ θα είναι το πρώτο βιολί της διοργάνωσης, οι ζημιές όμως λόγω της υποβάθμισης θα είναι πολλαπλάσιες. Είπαμε στην αρχή ότι οι παράγοντες δεν είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Το πάσο δεν περιλαμβάνεται στο λεξιλόγιό τους. Μια απόφαση αποχώρησης όμως από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρή τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον Παναθηναϊκό. Και γι’ αυτό ακριβώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθεί. Οι παράγοντες δεν αντέχουν να χάνουν, αλλά ο Μπερτομέου σ’ αυτή τη μάχη είναι πάνοπλος κι ο Γιαννακόπουλος έχει μόνο τον εγωισμό του.

Αρνείται να χάσει

Την Τετάρτη εκδικάστηκε στο CAS η προσφυγή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου κατά της ποινής που του έχει επιβληθεί. Με την απόφαση να εκδίδεται την προσεχή εβδομάδα. Είναι μια κόντρα που ξεκινάει από το 2009, όταν ο Θανάσης στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ πέταγε χαρτονομίσματα στο πρόσωπο του Τζόρντι Μπερτομέου. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αρνείται να χάσει, αλλά δεν είναι εύκολο να κερδίσει.