Επί δικτατορίας, ήμασταν πεισμένοι ότι τη χούντα την είχαν επιβάλει οι Αμερικανοί –τουλάχιστον ήταν πεπεισμένη η παρέα μας, πρωτοετείς φοιτητές την 21η Απριλίου 1967. Κανείς δεν ήξερε πώς ακριβώς συνδέονταν τα δύο γεγονότα αλλά ήταν απολύτως βέβαιο ότι οι Αμερικανοί οργάνωσαν το πραξικόπημα ενόψει τού (προσχεδιασμένου φυσικά) Πολέμου των Εξι Ημερών Ισραήλ – Αράβων που έγινε τον Ιούνιο. Δεν τα βγάζαμε από το μυαλό μας αυτά, τα διαβάζαμε και τα ακούγαμε από μεγαλύτερους και σοφότερους –όχι μόνο αριστερούς. Δεν ξέραμε τότε για τα άγρια πολιτικά ήθη της χώρας, ιδιαίτερα αυτά της μεσοπολεμικής περιόδου, τότε που το ποιος θα κυβερνήσει ή τι καθεστώς θα έχει η Ελλάδα δεν εξαρτιόταν από τις ψήφους αλλά από τις λόγχες που ήλεγχε κάθε κόμμα και πολιτικός. Ούτε γνωρίζαμε πως αυτές οι διαιρέσεις επικαλύφθηκαν μεν από τον Εμφύλιο (για τον οποίο προφανώς έφταιγαν Αγγλοι, Αμερικανοί και Ρώσοι) αλλά συνεχίζονταν μεταξύ των πολιτικών προσώπων και των κομματιδίων που συναποτελούσαν τους δύο μεγάλους σχηματισμούς, την Ενωση Κέντρου και την Εθνική Ριζοσπαστική Ενωση, που εξακολουθούσαν να εκπροσωπούν τον προπολεμικό διχασμό βενιζελικών – αντιβενιζελικών. Ούτε μπορούσαμε να σκεφθούμε ότι αυτές οι παλιές διαιρέσεις οδήγησαν στα Ιουλιανά του 1965. Και για τη ρήξη εκείνη έφταιγαν οι Αμερικανοί βεβαίως, αυτοί καθοδηγούσαν το Παλάτι.

Δεν ξέραμε τότε πως «αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων». Και η παρέα μας (που νόμιζε πως είναι πολιτική οργάνωση) τοποθέτησε βόμβα στο άγαλμα του Τρούμαν· Οκτώβριος του 1970 ήταν. Για τον σοσιαλισμό και τη δημοκρατία και για να τιμωρήσουμε τους Αμερικανούς. Οτι για τη χούντα ευθύνονταν οι έλληνες πολιτικοί και το Παλάτι που θεωρούσαν τον Στρατό στοιχείο του πολιτικού παιγνίου (χρησιμοποιώντας την ιεραρχία το Παλάτι, τον ΙΔΕΑ η Δεξιά, τον ΑΣΠΙΔΑ η Κεντροαριστερά, τους «νασερικούς» η Αριστερά) δεν μας περνούσε από τον νου. Αλλά, για πρώτη φορά στην ελληνική Ιστορία, οι συνταγματάρχες αυτονομήθηκαν από τους πολιτικούς, κατέλαβαν για τον εαυτό τους την εξουσία. Αυτό ήταν η δικτατορία,

Πενήντα χρόνια μετά, αυτά είναι γνωστά –αλλά το ΚΚΕ παλεύει ακόμη να γκρεμίσει το άγαλμα του Τρούμαν διότι Αμερικανοί, Γάλλοι και Αγγλοι είναι υπεύθυνοι για όσα δραματικά συμβαίνουν στη Συρία. Σαν να μην ήταν η χώρα στυγνή δικτατορία, σαν να μην είχε κατακτήσει με τη βία των όπλων το κληρονομικό δικαίωμα της εξουσίας η οικογένεια Ασαντ, σαν να μην υπήρχαν στρατηγοί, φύλαρχοι, πολέμαρχοι και θρησκευτικοί ηγέτες που ονειρεύονταν να κάνουν το ίδιο. Σαν να μην ήταν δηλαδή χώρα με άγρια πολιτική κουλτούρα που την οδήγησαν οι ηγεσίες της στον εμφύλιο και στη συνέχεια κάλεσαν ξένες δυνάμεις να τις βοηθήσουν –υποσχόμενες αποζημίωση σε περίπτωση νίκης τους, φυσικά

Ο σοσιαλισμός των ηλιθίων είναι αθάνατος· όπως αθάνατη αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια και η ακραία αντιπαλότητα των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων –αλλά για τις καταστροφές που προξένησε, οι ξένοι και τα Μνημόνιά τους φταίνε φυσικά.

Τελευταία Νέα