Είναι πιθανόν να παραταθεί ο χρόνος εξόδου από το τρίτο Μνημόνιο; Η γερμανική εφημερίδα «Süddeutsche Zeitung» θέτει μια διόλου απίθανη πραγματικότητα. Ρωτώντας παράγοντες της οικονομικής ζωής μας και ακούγοντας τα επιχειρήματά τους και τις εκτιμήσεις τους, εύκολα κατανοεί κανείς τη λογική του επίμαχου δημοσιεύματος:
n Η διακήρυξη του Αλέξη Τσίπρα περί καθαρής εξόδου δεν τεκμηριώνεται πουθενά, είναι απλή κυβερνητική προπαγάνδα. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Πιέρ Μοσκοβισί και η αγορά γνωρίζουν καλά ότι τα προαπαιτούμενα για την έξοδο από το Μνημόνιο, που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση, καθυστερούν.
n Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να επενδύσει στη δημιουργία του λεγόμενου μαξιλαριού, χάρη στο οποίο θα αγοράσει χρόνο από τις αγορές χρέους μετά τον επόμενο Αύγουστο. Η αρχική εκτίμηση ήταν για μαξιλάρι 20 δισ. Οι αγορές δεν παίζουν, και αντικαταστάθηκαν κατά το ήμισυ από ρέπος. Στα μέσα Μαρτίου, η κυβέρνηση ευελπιστούσε ότι θα συγκεντρώσει 16,4 δισ. ευρώ, όμως κι από αυτά ήδη έχουν υπάρξει απώλειες (πληρώθηκαν παραπάνω 300 εκατ. τοκοχρεολύσια, ενώ δεν θα υπάρχει τον Αύγουστο στο μαξιλάρι περί το 1 δισ. από ιδιωτικοποιήσεις που καθυστερούν). Και πόσα έχουν μείνει να δανειστεί από τα ταμεία και τις υποδομές των νοσοκομείων το κράτος;
n Το λεγόμενο «Ολιστικό πρόγραμμα ανάπτυξης» του Τσακαλώτου είναι ανέκδοτο. Στην Ευρώπη γελάνε.
Αρα, μου λένε οι συνομιλητές μου, μια παράταση 8 μηνών, με ταυτόχρονη πίεση για εκτέλεση προαπαιτουμένων, είναι μια εφικτή λύση –προκειμένου να πληρωθούν 3 δισ. χρέος ώς τα μέσα του 2019 και γενικώς η χώρα να τη βγάλει καθαρή του χρόνου, χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε ζητιάνοι στην καλοσύνη των ξένων, που μας έχουν βαρεθεί.
Και το πολιτικό κλίμα; Υπ’ αυτές τις συνθήκες, μια κυβέρνηση σαν των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που αδυνατεί να διευθετήσει μια σχετική ομαλότητα και αποτυγχάνει συνεχώς να εγγυηθεί ασφαλές μέλλον για τη χώρα, θα έχει τη δυσαρέσκεια των εταίρων. Θα μπορέσει να τη διαχειριστεί, διαχειριζόμενη ταυτόχρονα μια νέα περίοδο λιτότητας;
Η αλήθεια είναι ότι ο κυνισμός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περισσεύει. Από την άλλη, στον ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν καλά ότι το φυσικό τους περιβάλλον είναι στα χαρακώματα των διαδηλώσεων. Εκλογές δηλαδή; Πάντως, το φθινόπωρο, υπό την πίεση των εξελίξεων, ίσως χρειαστεί συνολικά η ευρωπαϊκή αντιπολίτευση να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα στο πεδίο –και όχι από το παράθυρο του κομματικού φέουδου που σήμερα κατέχουν οι συνιστώσες της. Θα δείξει.
Τελευταία Νέα