Τη Μεγάλη Τετάρτη τα βλέμματα όλων στην κοινή άσκηση της Διοίκησης Αμυνας Νήσου Ικαρίας (ΔΑΝ) και του Τάγματος Εθνοφυλακής (ΤΕΘ) Αγίου Κηρύκου, παρουσία του Πάνου Καμμένου, έπεσαν πάνω σε μία νεαρή γυναίκα που δεν είχε βρεθεί εκεί ως θεατής. Η νεαρή, με piercing στη μύτη, κρατούσε το μήκους 1,20 μέτρων τυφέκιο Κηφεύς –που χρησιμοποιείται από ελεύθερους σκοπευτές –αφού είχε ρόλο σκοπευτή ακριβείας. Φορούσε στολή παραλλαγής και ήταν καμουφλαρισμένη όπως προβλέπει μία στρατιωτική επιχείρηση.
Μετά την ολοκλήρωση της άσκησης ο υπουργός Αμυνας απένειμε τα εύσημα στην 34χρονη Ικαριώτισσα Δέσποινα Κουτσουναμέντου για τη συμμετοχή της μαζί τους εθνοφύλακες του Αγίου Κηρύκου, κάνοντας λόγο για την πρώτη γυναίκα εθνοφύλακα. Μπορεί επισήμως στον Ελληνικό Στρατό να μην προβλέπεται η συμμετοχή γυναικών στα Τάγματα Εθνοφυλακής, όμως η νεαρή, έστω και ατύπως, έχει σημαντικό ρόλο στο ΤΕΘ Αγίου Κηρύκου και όλα τα φόντα για να αποτελέσει βασικό μέλος του και με τη βούλα του νόμου, όταν αυτό αποφασιστεί. Αλλωστε το υπουργείο Εθνικής Αμυνας επεξεργάζεται αυτό το διάστημα σχέδιο που θα ρυθμίζει και νομοθετικά τη συμμετοχή γυναικών στην Εθνοφυλακή.
Η παρουσία της 34χρονης Δέσποινας Κουτσουναμέντου στην άσκηση πάντως μόνο τυχαία δεν ήταν. Πρόκειται για… μάχιμη «φρουρό» των συνόρων, αφού, όπως λέει στα «ΝΕΑ», εδώ και μία δεκαετία έχει πάρει μέρος σε βολές και έχει συμμετάσχει σε ό,τι προβλέπει η εκπαίδευση στο Πεζικό: πυρ και κίνηση, σκηνάκια, τακτικές μάχης, «αντάρτη», πορείες. «Ο προπονητής μου Μιχαήλ Χριστοδούλου άρχισε σιγά σιγά να με παίρνει μαζί στις διάφορες βολές που γίνονταν στην τοπική μονάδα Εθνοφυλακής από το 2007. Είχαμε τότε την τύχη να έχουμε διοικητή μαυροσκούφη που ήταν υπέρμαχος τις ιδέας να εκπαιδεύονται οι γυναίκες στην παραμεθόριο» εξηγεί η δόκιμη εθνοφύλακας, η οποία φαίνεται πως είχε από μικρή το μικρόβιο του Στρατού καθώς είναι προπονήτρια στην ταϊλανδέζικη πυγμαχία, πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια στο κορεάτικο σύστημα μάχης Combat Hapkido και εδώ και 12 χρόνια είναι αθλήτρια μαχητικών αγωνισμάτων. Με την πάροδο των χρόνων η Ικαριώτισσα με τα μακριά μαύρα μαλλιά άρχισε να μπαίνει όλο και περισσότερο στο πετσί του ρόλου του εθνοφύλακα και ξεκίνησε να αγοράζει τα απαραίτητα για τον εξοπλισμό ενός στρατιώτη. Αντιβαλλιστικό κράνος, αλεξίσφαιρο, εξαρτήσεις. Εδινε το «παρών» στις ΤΑΜΣ (Τακτικές Ασκήσεις Μετά Στρατευμάτων) της μονάδας της, ενώ συμμετείχε και σε σχολείο σκοπευτών ακριβείας. «Εβρισκα πάντα ενδιαφέρον στην ιδιότητα του ελεύθερου σκοπευτή. Ετσι, με τη συνεχή εκπαίδευση κατάφερα να ονομαστώ “σκοπευτής ακριβείας”» τονίζει. Kαι συμπληρώνει ότι σε κάθε άσκηση έδινε το 100% του εαυτού της «καθώς ήθελα να είμαι ισότιμη με τους άντρες της μονάδας μας και να μη με λυπούνται επειδή είμαι γυναίκα».
«Και οι φίλοι, οι γνωστοί, οι άλλες γυναίκες τι σου λένε;» τη ρωτάμε. «Το βλέπουν με καλό μάτι, καθώς όσο να ‘ναι είναι ασυνήθιστο μία γυναίκα να επιλέξει στο πλαίσιο του εθελοντισμού να παρέχει τις υπηρεσίες της προς την πατρίδα. Αποκόμισα πολλά θετικά σχόλια κατά την τελευταία παρέλαση, που για πρώτη φορά είδαν γυναίκα εθνοφύλακα. Είχαν ακούσει για εμένα, αλλά είναι διαφορετικό να το βλέπεις. Ορισμένοι πίστευαν ότι είναι ράδιο αρβύλα». Από την άλλη όμως επισημαίνει πως δεν ξενίζει και τόσο καθώς στην Ικαρία κατά παράδοση επικρατεί η μητριαρχία. «Οι γυναίκες είναι αυτές που οργανώνουν τα πάντα στο σπίτι καθώς οι άντρες μας είναι στα βουνά ή στη θάλασσα». Αλλά και οι ανώτεροι αξιωματικοί και στρατηγοί όταν την έβλεπαν να συμμετέχει σε μία άσκηση στην αρχή πίστευαν –τονίζει –ότι «απλώς είμαι μια γυναίκα που πήρε μέρος τη δεδομένη στιγμή στην ΤΑΜΣ». Οταν όμως ενημερώνονταν και πληροφορούνταν το πλούσιο «χακί» βιογραφικό της, της έδιναν συγχαρητήρια.
Η 34χρονη ελεύθερη σκοπευτής αποδεικνύει και εμπράκτως τι ρόλο μπορούν να έχουν οι γυναίκες στην άμυνα της χώρας. «Πρέπει να συμβάλλουμε και εμείς και όχι να κρυβόμαστε πίσω από τη γυναικεία φύση μας και να βολευόμαστε σε γραφεία. Βέβαια δεν έχουμε την ιδία μυϊκή δύναμη να κουβαλάμε βλήματα και βαριά φορτία αλλά μπορούμε εξίσου να σηκώσουμε τον βασικό φόρτο μάχης ως τυφεκιοφόροι, να τρέξουμε στο βουνό, να είμαστε μέλη ενός πληρώματος σε ένας σκάφος ή σε μια μηχανοκίνητη μονάδα» υποστηρίζει. Αλλωστε –συμπληρώνει –ειδικά στην παραμεθόριο «δεν περισσεύουν χέρια, όποτε χρειαστεί θα προασπίσουμε το εθνικά μας κυριαρχικά δικαιώματα ενάντια σε οιονδήποτε τολμήσει να τα αμφισβητήσει και να τα καταπατήσει».
