Ταξιθεσία και πηγαδάκια στο συνέδριο της Αυτοδιοίκησης

Οπως φαντάζεστε είχα αρκετούς πράκτορες διασκορπισμένους στο Κάραβελ, στο κοινό συνέδριο ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ. Ενας από αυτούς μου επεσήμανε την ταξιθεσία των δύο πρώτων σειρών πίστα. Στην πρώτη, λοιπόν, από τη μια πλευρά κάθονταν οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Λευτέρης Αυγενάκης και Εύη Χριστοφιλοπούλου. Από την άλλη ο Βασίλης Κεγκέρογλου και ο Γιώργος Καμίνης. Στη δεύτερη, πάλι, κάθονταν ο δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης, ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κώστας Μπακογιάννης, ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος και η μικρή πρωθυπουργός της Αττικής Ρένα Δούρου, η οποία κόντρα στο ρεύμα του συνεδρίου, υπεραμύνθηκε της απλής αναλογικής. Ο άνθρωπός μου μού είπε ότι ο Μητσοτάκης μίλησε αρκετά και με τον Αυγενάκη, αλλά και με τη Χριστοφιλοπούλου, με την οποία γνωρίζονται από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και διατηρούν, λέγεται, πολύ καλές σχέσεις. Ειρήσθω εν παρόδω, δεν είδε, προσέθεσε, τον Μητσοτάκη να μιλάει με τον ανιψιό του, Κώστα Μπακογιάννη.

Η αγένεια έφερε αγένεια

Ενα άλλο περιστατικό που μου μεταφέρθηκε είναι πως την ώρα που στο βήμα βρισκόταν η Φώφη Γεννηματά ο Χατζημάρκος έκανε –για να το πω ωμά –καφενείο με τη Δούρου και γελούσαν. Αγενές, έχω να υποσημειώσω, αλλά επειδή όλα τελικά πληρώνονται, όταν ήρθε η ώρα να μιλήσει εκείνος –που ήταν στο πρόγραμμα μετά τη Φώφη –αναγκάστηκε να περιμένει περί το ένα τέταρτο για να ανέβει στο βήμα, μιας και οι περισσότεροι έφευγαν από την αίθουσα αφού άκουσαν την πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής. Και παρά την παρέμβαση του προεδρείου με τα γνωστά «σας παρακαλώ, κύριοι σύνεδροι» δεν τίμησαν και πολλοί με την παρουσία τους την ομιλία Χατζημάρκου.

Νικητής του ακροατηρίου

Πάντως, εγώ έμαθα ότι δεν ήταν όλοι οι παριστάμενοι στο συνέδριο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ευχαριστημένοι με την παρουσία των δύο αρχηγών, της ΝΔ και του Κινήματος Αλλαγής, εκεί. Αλλος πράκτοράς μου, που βρέθηκε στα ορεινά, άκουσε αρκετή μουρμούρα του τύπου «ήρθαν να εκμεταλλευτούν το συνέδριό μας». Το έλεγαν, μου εξήγησε, γιατί αφού ο Κυριάκος μίλησε μία ώρα περίπου κι η Φώφη μισή, μετά η αίθουσα άδειασε. Παρ’ όλα αυτά, έγινε κι ένα ντιμπέιτ για την παρουσία Μητσοτάκη και Γεννηματά. Ξέρετε, ποιος ήταν καλύτερος και τέτοια. Νικητής δεν βγήκε όμως, επειδή οι απόψεις διίσταντο κυριολεκτικά. Μερικοί βρήκαν καλύτερο τον γαλάζιο αρχηγό κι άλλοι τη Φώφη γιατί καταλόγισαν στον Μητσοτάκη μια εμμονή με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι περισσότεροι ωστόσο συμφώνησαν πως σε αρκετά σημεία των ομιλιών των δύο αρχηγών παρατήρησαν ταύτιση θέσεων. Δεν τους χώριζε δηλαδή άβυσσος.

Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα

Είμαι σε θέση να γνωρίζω πως μόνο αφρούς δεν βγάζουν στο Μέγαρο Μαξίμου για τον Νίκο Φίλη και όσα είπε για την περιλάλητη καθαρή έξοδο. Τις τελευταίες ημέρες έχουν ακουστεί διάφορα στο πρωθυπουργικό επιτελείο για τον πρώην υπουργό, που η ανατροφή μου δεν μου επιτρέπει να σας μεταφέρω. Προς το παρόν όμως δεν σκοπεύουν να του απαντήσουν ευθέως, αλλά όπως πληροφορήθηκα στο επόμενο κτύπημα δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Από την άλλη πλευρά ο Φίλης δεν δείχνει να πτοείται και αναφέρει σε συνομιλητές του ότι αυτός θα συνεχίσει να παρεμβαίνει. Α! Και για να μην το ξεχάσω, ακούω ότι έρχονται και άλλα πυρά και από τους 53 εντός των επομένων ημερών. Μια ωραία ατμόσφαιρα εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ.

Εσωκομματική τάση Πιτσιόρλα;

Οι συριζαίοι πληροφοριοδότες μου με ενημέρωσαν για την – πώς να το πω; – υπερκινητικότητα του υφυπουργού Οικονομίας Στέργιου Πιτσιόρλα. Εξηγούμαι αμέσως. Ο Πιτσιόρλας, λένε, έχει βλέψεις να ηγηθεί τάσης εντός του ΣΥΡΙΖΑ, με ό,τι αυτό σημαίνει για τα εσωκομματικά δεδομένα. Δεν ξέρω πώς το βρίσκετε εσείς, αλλά προσωπικά πολύ θα το διασκέδαζα, μία ακόμη τάση εντός του κυβερνώντος κόμματος.

Το άγαλμα και ο πρεσβαυτής

Τελικά, υπάρχουν πολλά εμφυλιακά απωθημένα στη χώρα. Το συμπεραίνω γιατί είχαμε συνέχεια στην αντιπαράθεση για το άγαλμα του Τρούμαν. Αφού δυνάμεις της ΚΝΕ και του ΚΚΕ προσπάθησαν να το γκρεμίσουν, ο αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ, όπως ξέρετε, φωτογραφίστηκε εκεί κι έπειτα τιτίβισε: «Μόλις επέστρεψα από το όρος Αθως, πέρασα να ελέγξω το άγαλμα του Χάρι Τρούμαν – ένα σύμβολο της συμμαχίας μεταξύ ΗΠΑ – Ελλάδας και μία υπενθύμιση για τη γενναιοδωρία του αμερικανικού λαού στη διάρκεια των πιο σκοτεινών ημερών της Ελλάδας». Οι του Περισσού, λοιπόν, μαθαίνω πως ερμήνευσαν αλλιώς την παραπάνω κίνηση. Θεωρούν πως η αναμενόμενη επέμβαση της Αστυνομίας μετά την πράξη τους δεν είχε απλώς εντολοδόχο την κυβέρνηση αλλά είχε και αμερικανική συμβολή, ενώ μιλούν ευθέως για συνεργασία κυβέρνησης και πρεσβειών. Τι να πω εγώ τώρα;