Αναζήτηση
Δυο νέες δημοσκοπήσεις (Pulse στον Σκάι και Metron Analysis στα «ΝΕΑ») συνόψισαν τα απόνερα των τελευταίων φορτισμένων εβδομάδων.
Η συνολική εικόνα δεν μεταβάλλεται: η κυριαρχία της ΝΔ παραμένει σταθερή ή ενισχυμένη τόσο στα ποσοτικά, όσο και στα ποιοτικά στοιχεία.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση παρά τις απέλπιδες προσπάθειές της βρίσκεται σε όλο και πιο δυσχερή θέση και μάλιστα σε όλα τα πεδία. Από την οικονομία και τη δημόσια ασφάλεια έως τα εξωτερικά, κυριολεκτικά δεν έχουν πού να πιαστούν.
Συμπέρασμα; Το έχουμε ξαναπεί. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 που γίνονται δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα, ποτέ άλλοτε δεν έχει καταγραφεί τέτοια υπεροχή της αντιπολίτευσης έναντι της κυβέρνησης.
Ισως επειδή ποτέ δεν έχει καταγραφεί τόσο απαξιωμένη κυβέρνηση. Τα ποσοστά αποδοκιμασίας κινούνται όλα πάνω από 70-75%. Ούτε ο Πρωθυπουργός δεν διασώζεται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ για τα ελληνοτουρκικά που θα έπρεπε να ενεργοποιεί ευρύτερα εθνικά ανακλαστικά ανέρχεται μόλις στο… 12%!
Με σαδιστική σχεδόν επιμονή, κάθε νέο κεφάλαιο που ανοίγει καταλήγει εναντίον της κυβέρνησης. Ακόμη και στα ζητήματα διαφθοράς και διαφάνειας (που ήταν, υποτίθεται, το γήπεδό τους…) μόνο 17% τους έχει εμπιστοσύνη –τα καραγκιοζιλίκια μάλλον δεν πείθουν πια…
Είναι προφανώς δείγμα ανικανότητας. Αλλά ίσως κι ένδειξη ότι η αντιπολίτευση κάνει σωστά τη δουλειά της.
Αυτή είναι η γενική εικόνα. Στην οποία πρέπει να προσθέσω ένα δεύτερο στοιχείο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να έχει περιοριστεί σε έναν πυρήνα της τάξεως του 20-23% –στα ποιοτικά στοιχεία είναι λιγότερο…
Είναι περίπου το άθροισμα των δυο ακροατηρίων που του έχουν απομείνει: του ιδεολογικού και του πελατειακού.
Το ερώτημα είναι πόσοι από αυτούς θα τον συνοδεύσουν στην κάλπη. Βλέποντας «την Αλεξάνδρεια που χάνεται», ιδίως το πελατειακό ακροατήριο μπορεί να κάνει δεύτερες σκέψεις.
Προς το παρόν πάντως ο πυρήνας αυτός διασώζεται επειδή δεν φαίνεται να έχει ανοίξει ένα δεύτερο μαγαζί υποδοχής της δυσαρέσκειας που η κυβέρνηση προκαλεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι απευθείας μετακινήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΝΔ είναι πάντα μεγαλύτερες από το άθροισμα των μετακινήσεων προς το Κέντρο και την Αριστερά.
Ο Μητσοτάκης φυσικά τρίβει τα χέρια του διότι έτσι ανοίγει ο δρόμος για την αυτοδυναμία. Αλλά κι ο Τσίπρας μπορεί να ελπίζει ότι δεν θα καταποντιστεί.
Το βασικό πολιτικό μοτίβο λοιπόν δεν φαίνεται να έχει αλλάξει.
Ξέρουμε ποιος θα κερδίσει τις εκλογές. Ξέρουμε ποιος θα τις χάσει. Δεν ξέρουμε πόσο θα τις κερδίσει. Δεν ξέρουμε πόσο θα τις χάσει.
Και φυσικά δεν ξέρουμε πότε θα γίνουν οι εκλογές.
