Για πολλά χρόνια, πολλές μεγάλες πόλεις της χώρας, όπου τέλος πάντων υπήρχε τοπική επιρροή στις κυβερνήσεις, διατηρούσαν στρατώνες. Κέντρα εκπαιδεύσεως νεοσύλλεκτων αλλά και διάφορες μονάδες των μετόπισθεν, που «αποθήκευαν» κληρωτούς και ορισμένους μόνιμους στρατιωτικούς, όχι τόσο για τη χρησιμότητά τους στο αξιόμαχο του έθνους αλλά, κυρίως, για ψηφοθηρικούς λόγους. Ως μια τόνωση στις τοπικές κοινωνίες, στα σουβλατζίδικα, στα φτηνά ξενοδοχεία, στα καφενεία και, προφανώς, στα πορνεία. Οταν, αργότερα, μειώθηκε ο χρόνος της θητείας και, μοιραία, κάποιες μονάδες έπρεπε να κλείσουν, οι μικροεπαγγελματίες έβαζαν μπροστά δημοτικές Αρχές και τοπικούς βουλευτές και άρχιζαν τις διαμαρτυρίες.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, τα στρατόπεδα άρχισαν να αντικαθίστανται από ΤΕΙ και από πανεπιστήμια ή πανεπιστημιακά τμήματα. Σε πολλά απ’ αυτά, περνούσες με βαθμούς εξευτελιστικά χαμηλούς –πρακτικά δίνοντας λευκή κόλλα. Κάποια, λίγα, σε πείσμα των προοπτικών τους, χειραφετήθηκαν. Αλλά η ουσία παραμένει: σε μια χώρα με πρόβλημα λειτουργικού αναλφαβητισμού και απαιδευσίας, αποκεντρώθηκε μια κρατική βιομηχανία παραγωγής πτυχίων χωρίς αντίκρισμα. Οταν, μετά τη χρεοκοπία, κάποια από τα επαρχιακά τμήματα με αποδεδειγμένο τον αντιπαραγωγικό χαρακτήρα τους έκλεισαν, οι τοπικές κοινωνίες ως συνήθως ξανάρχισαν τις διαμαρτυρίες. Οι καφετέριες, τα ενοικιαζόμενα, οι ταβέρνες και τα μπαρ θα περνούσαν, ξανά, κρίση.
Σε αυτή τη σαθρή δομή οικοδομήθηκε το πλέγμα της πανεπιστημιακής και της τεχνικής, υποχρεωτικά δημόσιας παιδείας της χώρας μας. Και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ιδίως επί υπουργίας Κώστα Γαβρόγλου, επέλεξε, μαζί με το ξεχαρβάλωμά της, τη διεύρυνσή της σε «λαϊκά» περιβάλλοντα. Κλείνοντας το μάτι στη Δυτική Αττική με τη συγχώνευση των ΤΕΙ σε πανεπιστήμιο, ήταν σαν να έδωσε τη σκυτάλη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να ξαναστήσει τους μεταμοντέρνους στρατώνες παραγωγής πτυχίων. Ηδη, μέσω της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και του περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Κώστα Μπακογιάννη, παραδόθηκε στον υπουργό πρόταση για μετεξέλιξη του ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας σε «Δελφικό Πανεπιστήμιο», με έδρα τη Λαμία.
Η επιτροπή που εργάστηκε για την ανακαίνιση ενός Πανεπιστημίου το οποίο έκλεισε μετά τη χρεοκοπία, το 2013, έχει επικεφαλής τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Πανούση. Στις κατευθύνσεις του, μαζί με κοινωνικές επιστήμες, πληροφορική κ.λπ., προτείνεται και σχολή Γεωπολιτικών και Γεωστρατηγικών Σπουδών με παράλληλη λειτουργία Τμήματος Πολιτισμών της Διασποράς και Πολιτισμικών Γεωμπλόκων! Σωστό, ένας νέος στρατώνας στην επαρχία χρειάζεται και μια σχολή θεωρητικών του πολέμου, είναι τόσο της μόδας.
Τίποτα δεν μάθαμε από τη χρεοκοπία. Τίποτα.