Είναι σπουδαία η αρνητική ομοφωνία των κομμάτων απέναντι στην απαίτηση του Ταγίπ Ερντογάν να ανταλλαγούν οι δύο κρατούμενοι έλληνες στρατιωτικοί με τους οκτώ τούρκους συναδέλφους τους που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στη χώρα μας. Τέτοια σύμπτωση θέσεων είναι εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, πρέπει να το χαρούμε και να το χαιρετίσουμε. Είναι σαφές ότι τυχόν υποχώρηση θα καθιστούσε τη χώρα μας περίγελο φίλων και εχθρών, θα αποκάλυπτε θεσμικές, ηθικές και πολιτικές αδυναμίες χειρότερες και από τις οικονομικές. Εξακολουθεί να ισχύει ότι «η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα για να διαπράξει τόσο μεγάλη ατιμία».
Διότι η κυνική πρόταση του τούρκου προέδρου «δώστε μου τους Οκτώ να σας δώσω τους Δύο» δεν έχει καμιά σχέση με τις παραδοσιακές ανταλλαγές αιχμαλώτων που έχουν στόχο να απελευθερωθούν άνθρωποι και των δύο πλευρών. Η μεν ελληνική πλευρά θα πετύχει να απελευθερωθούν οι δύο στρατιωτικοί της, οι οκτώ όμως Τούρκοι θα φυλακιστούν. Ητοι, το άθλιο ισοζύγιο που προτείνεται είναι «θα ελευθερώσω δύο για να φυλακίσω οκτώ».
Δεν υπάρχουν αμφιβολίες για την τύχη των Οκτώ: ο διωγμός που έχει εξαπολυθεί στην Τουρκία εναντίον των γκιουλενιστών μόνο με αυτόν εναντίον των ελλήνων κομμουνιστών κατά τον εμφύλιο πόλεμο και αμέσως μετά μπορεί να συγκριθεί –χωρίς καταδίκες σε θάνατο, είναι αλήθεια. Ομως είναι τόσες χιλιάδες αυτοί που έχουν διωχθεί, συλληφθεί, δικαστεί, φυλακιστεί, ώστε το να μείνουν ελεύθεροι οκτώ αντίπαλοι του καθεστώτος δεν αποτελεί κίνδυνο για αυτό. Ούτε έχει προκύψει ότι είναι σημαντικά στελέχη των γκιουλενιστών ώστε να είναι επίφοβοι. Γιατί λοιπόν ο Ταγίπ Ερντογάν ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την παράδοσή τους; Τόσο ώστε να αδιαφορεί εντελώς για βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου και να κάνει τόσο κυνικές δηλώσεις;
Νομίζω πως η βασική αιτία είναι ότι ο Ταγίπ Ερντογάν αισθάνεται πολύ μεγάλος, πολύ ισχυρός και επομένως ικανός να διαπράξει μεγάλες ατιμίες –όσο μεγαλύτερες είναι τόσο ισχυρότερος νιώθει και τόσο ισχυρότερο τον θεωρούν στην ίδια τη χώρα του. Η τυχόν παράδοση των Οκτώ θα είναι μεγάλη ατιμία και θα αποτελεί για τον Ερντογάν μεγάλη συμβολική νίκη.
Οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις με την ομόθυμη στάση τους δεν σώζουν μόνο την αξιοπρέπεια της χώρας και την ελευθερία οκτώ ανθρώπων, αλλά βοηθούν και στην αποδυνάμωση του αυταρχικού ηγεμόνα, ήτοι στην ενδυνάμωση της υπόθεσης της δημοκρατίας στην Τουρκία. Μακάρι να μπορούμε στο μέλλον να είμαστε περήφανοι και για επιτεύγματά τους που να αφορούν την ίδια τη χώρα μας.
