Αναζήτηση
Ο Andreas Grüntzig ήταν ο πρώτος άνθρωπος που τόλμησε να εισέλθει τη δεκαετία του ’80 με καθετήρα μέσα στις στεφανιαίες αρτηρίες με στόχο να ισοπεδώσει με την αγγειοπλαστική όλες τις στενώσεις και έτσι να θεραπεύσει τη στεφανιαία νόσο. Ο αρχικός στόχος δυστυχώς δεν επιτεύχθηκε, γιατί καμία μεγάλη πολυκεντρική μελέτη μέχρι σήμερα δεν έδειξε ότι με τον τρόπο αυτό ελαττώνονται τα εμφράγματα και οι αιφνίδιοι θάνατοι ούτε και σταθεροποιείται η στεφανιαία νόσος. Για αυτό έχει αποδειχθεί ότι είναι τεράστιο λάθος η εμφύτευση με αγγειοπλαστική μεγάλου αριθμού stents σε αρρώστους χωρίς συμπτώματα και ιδιαίτερα σε αρρώστους με σακχαρώδη διαβήτη.
Αυτό κλασικά αποδείχθηκε με τη μελέτη SYNTAX. Με τη μελέτη αυτή καταγράφηκε επί μία πενταετία από τι χάθηκαν οι άρρωστοι ύστερα από αγγειοπλαστική (μπαλονάκι) ή εγχείρηση bypass. Οι άρρωστοι που χάθηκαν από αγγειοπλαστική ήταν 6 φορές περισσότεροι από εκείνους που χάθηκαν ύστερα από εγχείρηση bypass. Αντίθετα, η μέθοδος αυτή σώζει στην προεμφραγματική φάση ή στο εξελισσόμενο έμφραγμα του μυοκαρδίου, γιατί τότε αποτρέπει το έμφραγμα και κατά συνέπεια τη νέκρωση του μυοκαρδίου.
Το να πιστεύει κάποιος ότι η στένωση των αρτηριών είναι η κύρια αιτία του εμφράγματος αποτελεί υπεραπλούστευση. Το έμφραγμα και ο αιφνίδιος θάνατος είναι αποτέλεσμα πολλαπλών βιολογικών διεργασιών και όχι αποτέλεσμα ενός υδραυλικού φαινομένου. Για αυτό σήμερα η αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου και του αιφνίδιου θανάτου αποτελεί αντικείμενο πολλαπλών ιατροφαρμακευτικών και ανοσοβιολογικών προσπαθειών.
Αντίθετα η χρόνια ισχαιμία του μυοκαρδίου, που είναι αποτέλεσμα των πολλαπλών στενώσεων των αρτηριών, όταν είναι σημαντική αντιμετωπίζεται με εγχείρηση bypass γιατί μακροχρόνια οδηγεί σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Οταν η εγχείρηση bypass δεν είναι επείγουσα πρέπει να προγραμματίζεται σε εξειδικευμένα κέντρα. Σήμερα, στην Αγγλία η λίστα αναμονής για εγχείρηση bypass είναι πάνω από 2 χρόνια και όλες οι μελέτες έχουν δείξει ότι αυτή η αναμονή δεν συνδέεται με κίνδυνο αιφνίδιου θανάτου ή εμφράγματος στους αρρώστους εκείνους που δεν έχουν συμπτώματα δηλαδή, με απλά λόγια, στηθάγχη.
Συμπερασματικά η επεμβατική θεραπεία μόνο όταν είναι ενδεδειγμένη είναι η σωστή θεραπεία.
