Να το πω ευθύς εξαρχής. Λίβερπουλ δεν είμαι. Ωστόσο, έμαθα στην πορεία των χρόνων να σέβομαι αυτήν τη φανέλα. Προκαλεί δέος. Είναι πολύ βαριά με τόσους τίτλους πρωταθλήματος, Κύπελλα Πρωταθλητριών και πρωταγωνιστές που έμειναν αξέχαστοι στη μνήμη. Ποιον να πρωτοπούμε; Τον αρχηγό Χιουζ; Τον Κίγκαν; Τον Νταλγκλίς; Τον Νιλ; Τον Σούνες; Τον ΜακΝτέρτμοτ; Τον Ρέι Κένεντι; Τόσοι και τόσοι είναι, όλο και κάποιον θα ξεχάσουμε. Οι Κόκκινοι, λοιπόν, έμειναν χρόνια πολλά μακριά από διακρίσεις, έχουν να πανηγυρίσουν τίτλο πρωταθλήματος στην Αγγλία 28 χρόνια, η Γιουνάιτεντ τούς προσπέρασε, ωστόσο δεν έπαψαν ποτέ να είναι μεγάλη ομάδα. Γιατί κατέκτησαν Τσάμπιονς Λιγκ το 2005. Απολαμβάνουν, συνεπώς, το σεβασμό όλων. Για πρώτη φορά εδώ και κάμποσο διάστημα, η Λίβερπουλ διαθέτει και κάτι που είχαμε λησμονήσει: γοητεία στο παιχνίδι της. Αρέσει. Σου κλείνει το μάτι για να τη δεις, δεν σε απωθεί με μπανάλ ποδόσφαιρο, ούτε μοιάζει αφελής στον τρόπο του παιχνιδιού της αναποδογυρίζοντας στο τέλος την καρδάρα. Ε, αυτή η ομάδα μπορεί να κατακτήσει το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ, πηγαίνοντας κόντρα στα προγνωστικά της αρχής της σεζόν.
Επίθεση
Το όπλο της Λίβερπουλ του Κλοπ; Μα, η επίθεση. Στην Αγγλία, είναι η δεύτερη καλύτερη, στη χρυσοποίκιλτη διοργάνωση, η καλύτερη όλων. Μοιράζει πεντάρες, τεσσάρες και τριάρες, χωρίς καν να κάνει διακρίσεις! Η Μάντσεστερ Σίτι αποκλείστηκε από το πρώτο ημίχρονο. Κάτι πάνω κάτω που συμβαίνει και με τη Ρόμα. Η τριπλέτα των Σαλάχ, Φιρμίνο και Μανέ είναι σε εκπληκτική κατάσταση, οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές βάζουν γκολ με όλους τους τρόπους και δείχνουν ικανοί όχι μόνο να ξεχαρβαλώσουν την οποιαδήποτε άμυνα, αλλά ώρες ώρες μπαίνουν και με την μπάλα στα δίχτυα! Ο Σαλάχ των πάνω από 40 γκολ σε μια σεζόν ελάχιστα έπιασε στις προηγούμενες ομάδες του. Ούτε στην Τσέλσι ούτε στη Ρώμη. Το περασμένο καλοκαίρι μεταγράφηκε στο Λίβερπουλ και εν πολλοίς με γκολ και ασίστ έκρινε την πρόκριση υπέρ της νυν ομάδας του στον τελικό. Θα λέγαμε ότι αν δεν υπήρχε μπροστά μας το Μουντιάλ που από εκεί βγαίνει ο παίκτης-κάτοχος του Χρυσού Παπουτσιού, ο Σαλάχ θα μπορούσε να σπάσει με τις επιδόσεις του το δίπολο των Ρονάλντο – Μέσι. Υπό μία έννοια, οι Μανέ, Σαλάχ, Φιρμίνο θυμίζουν το παρελθόν της Μπαρτσελόνα με τους Σουάρες, Νεϊμάρ, Μέσι. Ολοι έβαζαν και βάζουν γκολ, αλλάζοντας συνεχώς θέσεις και αποφεύγοντας κάθε επίμονο ή αντιαθλητικό ενίοτε μαρκάρισμα αμυντικών. Πού να τους πιάσεις;

Προοπτική
Κοντά σε αυτούς, ξεχωρίζουν όλοι οι υπόλοιποι. Ο αναγεννημένος στα 32 του Τζέιμς Μίλνερ, ένας χαφ που κατά τη διετή του θητεία στο Λιμάνι ξεπέρασε τους αριθμούς που είχε στη Μάντσεστερ Σίτι. Ο Λόβρεν. Ή και οι Ρόμπερτσον – Λαλάνα. Ο δε γκολκίπερ Κάριους εκτόπισε τον Μινιολέ και η Λίβερπουλ νιώθει ασφάλεια μεγαλύτερη σε σύγκριση με τα παλαιότερα χρόνια. Οσο για τον Κλοπ, η ψύχωσή του για επιθετικό παιχνίδι και συνεχή πίεση αποδίδει καρπούς. Οι Κόκκινοι πνίγουν τους αντιπάλους, ουδείς παίρνει ανάσα, ευκαιρίες έρχονται από το πρέσινγκ και την απώλεια της μπάλας, οπότε στο ανοιχτό γήπεδο όλα είναι εύκολα. Το αν ο γερμανός κόουτς μπορεί να εξελιχθεί σε νέο Μπομπ Πέισλι ασφαλώς είναι πρόωρο να το υποστηρίξουμε. Το βέβαιο είναι πως προοπτικές υπάρχουν. Πολλές. Το μαγικό ραβδάκι το έχει και οδήγησε ήδη ψηλά τους ποδοσφαιριστές τους. Ορισμένοι μεταλλάχθηκαν. Αρα, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Τελευταία Νέα