Πήγανε στράφι
H αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Ο Γιάννης Αλαφούζος πλήρωσε, δεν έμαθε και φεύγει. Σ αυτές τις πέντε λέξεις καθρεφτίζεται η εξάχρονη διαδρομή του στον Παναθηναϊκό και στο ποδόσφαιρο. Κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος. Κάποιοι τα παίρνουν τα γράμματα. Κάποιοι όχι. Ο Γιάννης Αλαφούζος τα ποδοσφαιρικά γράμματα δεν τα έμαθε ποτέ. Eξι χρόνια πήγανε στράφι. Και μαζί με αυτά και κάποια εκατομμύρια ευρώ. Και δεν ήταν μόνο τα λάθη-εγκλήματα σχετικά με το καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι. Είναι ότι απέτυχε παταγωδώς σε όλες τις στρατηγικές επιλογές του. Ουδείς αλάνθαστος, αλλά ο Γιάννης Αλαφούζος έδειξε, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράλογο, μια αφέλεια που δεν έχει προηγούμενο. Και αν τυχαία και συμπτωματικά του βγήκε η επιλογή Νταμπίζα (φωτογραφία) ύστερα από προτροπή του Γιώργου Καραγκούνη, σε όλα τα άλλα ψώνισε από σβέρκο. Επιγραμματικά:
Εμπιστεύεται καλοθελητές
Βάζει σαν στόχο τον εξωπραγματικό αριθμό των 40.000-50.000 μελών της Παναθηναϊκής Συμμαχίας. Υπολογίζοντας εν μέσω κρίσης μίνιμουμ ετήσια έσοδα δέκα εκατομμύρια ευρώ. Ακόμα πιο μεγαλεπήβολη η εκτίμηση ότι υπάρχουν δύο εκατομμύρια Παναθηναϊκοί που μπορούν να διαθέσουν από 20 ευρώ. Προσδοκώντας 40 εκατομμύρια τον χρόνο!
–Αποτυχία και στο εγχείρημα της Νέας Λεωφόρου.
–Εμπιστεύεται τους καλοθελητές που τον οδηγούν στην αγκαλιά της Θύρας 13 και τον
εγκλωβίζουν σε στείρα αντιπαράθεση και μετωπική σύγκρουση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
–Καταπίνει αμάσητο το παραμύθι των συγκλονιστικών εξελίξεων σχετικά με το αφήγημα της «εγκληματικής οργανωσης». Σε βαθμό που να διαβεβαιώνει τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού ότι «ο Ολυμπιακός θα τιμωρηθεί με αποκλεισμό από Τσάμπιονς Λιγκ, στη θέση του θα παίξουμε εμείς».
–Ενώ ο ίδιος δεν ξέρει από ποδόσφαιρο, επιλέγει ως συνεργάτες επίσης άσχετους με το αντικείμενο. Παναγόπουλος, Μπαλωμένου κ.λπ.
Επεσε έξω
Σχετικά με τα στελέχη στο ποδοσφαιρικό τμήμα, εμπιστεύεται τους Φύσσα – Βόκολο. Και οι δύο από το θερμοκήπιο των εθνικών ομάδων, με μηδενική εμπειρία σε συνθήκες πρωταθλητισμού. Αποτέλεσμα, να τον κρεμάσουν και να τον πάρουν στον λαιμό τους με τις επιλογές Εσιέν και Στραματσόνι.
–Δεν βρίσκεται ένας άνθρωπος να τον προστατεύσει όταν δίνει τα κλειδιά του μαγαζιού στον Στραματσόνι (φωτογραφία), που το τινάζει στον αέρα.
–Εμπιστεύεται τον Σταύρο Κοντονή του οποίου πλέκει το εγκώμιο για την προσπάθειά του να καθαρίσει το ποδόσφαιρο! Στη πορεία διαπιστώνει ότι έπεσε έξω.
–Εμπιστεύεται το εγχείρημα της Συμμαχίας και τους Σαββίδη – Μελισσανίδη για την εξυγίανση (!) του ποδοσφαίρου. Μετά τις αγκαλιές και τα φιλιά με τον Ιβάν, έρχεται ο Κύζας που σφάζει τον Παναθηναϊκό στο γόνατο στον περσινό ημιτελικό με τον ΠΑΟΚ.
–Εκεί ο Γιάννης Αλαφούζος καταλαβαίνει ότι δεν έχει καμιά τύχη και καμιά θέση στο ποδόσφαιρο. Η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρηση έχει αρχίσει.
Στα πόδια
Σε αυτά τα έξι χρόνια ο Παναθηναϊκός πήρε ένα Κύπελλο κι ο Γιάννης Αλαφούζος (φωτογραφία) το πλήρωσε πανάκριβα. Σε χρήμα, σε χρόνο που ξόδεψε άσκοπα, σε ταλαιπωρία και σε προσωπική φθορά. Να τρέχει τις πρώτες πρωινές ώρες στο Κορωπί για να απολογηθεί στους οργανωμένους για την τεσσάρα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης από τον Ολυμπιακό. Να βάζει στόχους και να πέφτει έξω. Να ποντάρει σε λάθος ανθρώπους. Η αποτυχία ήταν, μπορείς να πεις, ολοκληρωτική. Φεύγοντας αφήνει καμένη γη. Χρέη και ρόστερ μικρομεσαίας ομάδας. Οι προθέσεις του Αλαφούζου ήταν σίγουρα καλές. Αναλαμβάνοντας μετά τη χρεοκοπία της πολυμετοχικότητας, όταν οι σωτήρες το είχαν βάλει στα πόδια. Εγκλωβισμένος όμως σε λάθος στρατηγικές, ήταν μοιραίο να πέφτει συνεχώς έξω. Μια αποτυχημένη προσπάθεια που ζήμιωσε και τον ίδιο και τον Παναθηναϊκό.
Ταλαιπωρία
Δεν κέρδισε τίποτα ο Αλαφούζος από το ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό. Μπλέχτηκε σε κάτι που ήταν 100% ξένο με τον δικό τον ψυχισμό. Σε μπελάδες μπήκε. Η βραδιά του τελικού με το 4-1 επί του ΠΑΟΚ στις 26 Απριλίου του 2014 δεν εξαργυρώνει με τίποτα τα έξι χρόνια ταλαιπωρίας.
