Αναζήτηση
Θίασος σκιών σε νέες περιπέτειες
Εχει η γελοιότητα όρια; Απάντηση: δεν έχει. Η ανοησία; Ούτε αυτή. Προσέξτε τώρα, κυβέρνηση στην οποία έχουμε εναποθέσει τις τύχες μας, να τις διαχειριστεί. Κι όχι μόνο τις δικές μας, αλλά και των παιδιών μας, και των γονιών μας, και των συγγενών και φίλων μας. Είμαστε σε μια περίοδο τρομερής έντασης με τη γείτονα Τουρκία, και στο πλαίσιο αυτού του ακήρυκτου πολέμου κάθε πλευρά προσπαθεί να φοβίσει τον αντίπαλο, ώστε να μην αποτολμήσει να ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου, διότι έτσι και την ανοίξει, ο άλλος είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να ακολουθήσει. Αυτά όμως αφορούν σε σοβαρές κυβερνήσεις. Σε κυβερνήσεις που έχουν πρόγραμμα, σχέδιο, δεύτερο σχέδιο, εναλλακτικές, τρίτες επιλογές, διαφορετικές διεξόδους. Δεν αφορούν σε θίασο σκιών, του οποίου τις επιδόσεις θα ζήλευε ο αξεπέραστος Ευγένιος Σπαθάρης, αν ζούσε.
Ετούτοι εδώ οργανώνουν συνεντεύξεις Τύπου για να ενημερώσουν υποτίθεται εμάς, αλλά στην ουσία ενημερώνονται οι απέναντι, ότι αυτά που είχατε ακούσει ότι θα φέρναμε δύο φοβερές και τρομερές φρεγάτες να σας σκίσουν αν χρειαστεί, μην τα παίρνετε τοις μετρητοίς, δεν αληθεύουν, πού και πού λέμε και καμιά μαλακία (με το συμπάθιο κιόλας!) για να περνάει η ώρα!
Θίασος!..
Το σπασμένο τηλέφωνο
Μίλησε σου λέει ο Τσίπρας με τον Μακρόν, μετά βγήκε ο μπαρμπα-Φώτης (Κουβέλης), του οποίου προφανώς του το σφύριξαν από το Μαξίμου, και έσκασε το μυστικό για τις φρεγάτες που θα νοικιάζαμε και θα έρχονταν το καλοκαίρι να κόβουν βόλτες στο Αιγαίο, ύστερα βγήκαν οι Γάλλοι και λένε τι φρεγάτες, πλάκα κάνετε, εμείς δεν συμφωνήσαμε ποτέ. Και ως κερασάκι (χοντροκέρασο για την ακρίβεια) ήρθε ο Καμμένος με την «έκτακτη» από κάθε άποψη συνέντευξη να ολοκληρώσει το σόου της γελοιότητας.
Με βάση τα όσα είπε λοιπόν ο Καμμένος υπουργός Αμυνας υπάρχει ένα σοβαρό ερώτημα, πέραν των πολλών άλλων μικρότερης κλίμακας:
* Ποιο ακριβώς ήταν το περιεχόμενο της συνομιλίας Τσίπρα – Μακρόν για φρεγάτες; Το leasing των δύο FREMM όπως διέρρεε από το Μαξίμου και επιβεβαίωσε ο δύστυχος μπαρμπα-Φώτης (Κουβέλης) ή η συμπαραγωγή φρεγατών όπως διατείνεται ο Καμμένος;
Leasing σημαίνει στα ελληνικά χρονομίσθωση και ο όρος συμπαραγωγή στα αγγλικά είναι co-production, άρα ακόμη και αν σε λένε Τσίπρα και τα αγγλικά που μιλάς (διότι, την εποχή που τα άλλα παιδάκια πήγαιναν φροντιστήριο αγγλικών εσύ έπαιζες πεντόβολα κ.λπ. κ.λπ.) είναι… καμακο-αγγλικά, αποκλείεται να μπέρδεψες τι σου έλεγε ο άλλος, ο Μακρόν. Το οποίο σημαίνει ότι με τη χθεσινή συνέντευξη που εν ολίγοις ενημέρωσε και τους απέναντι περί του τέλους του παραμυθιού με τίτλο «φρεγάτες FREMM αρμενίζουν στο Αιγαίο», ο Καμμένος πήγε να σώσει την παρτίδα (παρτίδα, όχι πατρίδα!) πετώντας την μπάλα στην εξέδρα…
Παραδειγματική τιμωρία
Αν μου έμεινε κάτι από τη χθεσινή, ιστορική (ανέλυσα πιο πάνω το γιατί –θα τη διδάσκουν στις στρατιωτικές σχολές αυτή την ιστορία) συνέντευξη, ήταν η τραγική φιγούρα του μπαρμπα-Φώτη (Κουβέλη) του φουστανελοφόρου, δίπλα στον υπουργό Καμμένο, την ώρα που ο δεύτερος τον έκανε ένα μάτσο φιτίλια για το θέμα των φρεγατών.
Μόλις την προηγουμένη της συνέντευξης, βράδυ αργά, και αφού είχε προηγηθεί το ΚΥΣΕΑ και όλη εκείνη η φιλολογία που έλεγε ότι «φρεγάτες τέλος», ο μπαρμπα-Φώτης επέμενε ότι οι φρεγάτες θα έρθουν.
Χθες υπέστη το μαρτύριο να ακούει τον άλλον δίπλα να τον διαψεύδει. Οπότε μου γεννήθηκε η απορία, παρέστη στη συνέντευξη ως έχων τάσεις σαδομαζοχισμού ή γιατί του επιβλήθηκε από τον πρόεδρο Τσίπρα ως μέτρο τιμωρίας και σωφρονισμού να παρίσταται σε αυτή;
Κι επειδή δεν τον έχω για ρέκτη των BDSM (για τίποτε τσίπουρα, μάλιστα, τον έχω), είναι προφανές ότι του επιβλήθηκε να παρίσταται στη συνέντευξη Καμμένου. Και εκείνος αποδέχθηκε αδιαμαρτύρητα τον εξευτελισμό. Γιατί αυτός είναι ο μπαρμπα-Φώτης. All time classic Κουβέλης!
Μια παραίτηση, ούτε που του πέρασε από το μυαλό…
Τα ακούτε εκεί στην κυβέρνηση;
Η είδηση δεν είναι ότι η ελευθερία του Τύπου επιδεινώθηκε την περασμένη χρονιά, η είδηση είναι ότι επιδεινώθηκε και στην Ευρώπη, όπου γενικώς οι δημοκρατίες θεωρούνται πιο ισχυρές και πιο καλά δομημένες. Η ετήσια έκθεση των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα αναφέρει ότι ο λόγος μίσους και οι επιθέσεις εναντίον του Τύπου δεν περιορίζονται πλέον στις χώρες με απολυταρχικά καθεστώτα», και μπορεί η Ελλάδα να ανέβηκε 14 θέσεις σε σχέση με πέρυσι (74η από 88η), αλλά έχουμε κι εμείς εδώ σοβαρότατο πρόβλημα! Συχνά-πυκνά ο Πρωθυπουργός, ο υπουργός Αμυνας, ο υπουργός Εξωτερικών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο υπουργός Δικαιοσύνης, άλλοι υπουργοί διολισθαίνουν σε ρητορικές, και όχι μόνο, επιθέσεις κατά του Τύπου, με στόχο τον περιορισμό του έργου των δημοσιογράφων και του δικαιώματος να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση. Ο,τι δεν τους αρέσει το βαφτίζουν ύποπτο, υποβολιμαίο, υπονομευτικό, κατασκευασμένο, ψευδές.
Ο Πρωθυπουργός ειδικά, αλλά και ο υπουργός Αμυνας, δεν αφήνουν δημόσια τοποθέτησή τους χωρίς να επιτεθούν με τον πλέον εμπρηστικό τρόπο κατά εφημερίδων, εκδοτών, δημοσιογράφων –κάτι ξέρουμε εμείς εδώ και ο υποφαινόμενος ακόμη περισσότερα. Μόλις προχθές τα λέγαμε πάλι εδώ, με αφορμή τη νέα, άθλια, επίθεση που εξαπέλυσε κατά των «ΝΕΩΝ» και του «Βήματος» ο Πρωθυπουργός επειδή δεν του άρεσε η δημοσκόπηση της Metron Analysis…
Αλλά όπως λέει ο Κριστόφ Ντελουάρ, γενικός γραμματέας των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα, «όσοι αμφισβητούν τη νομιμότητα των δημοσιογράφων παίζουν ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο παιχνίδι. Οι δημοκρατίες δεν πεθαίνουν από τα πραξικοπήματα, αλλά μπορούν να πεθάνουν από μικρές φωτιές και μία από τις πρώτες σπίθες είναι συνήθως το μίσος εναντίον των δημοσιογράφων»!
Τ’ ακούτε Αλέξη (Τσίπρα), Πάνο (Καμμένε), Νίκο (Κοτζιά), Δημήτρη (Τζανακόπουλε), Νίκο (Παππά), Χρήστο (Σπίρτζη), Σταύρο (Κοντονή) κι όλοι εσείς που πιστεύετε ότι η παραμονή σας στην εξουσία είναι αιώνια; Υπονομεύετε την ίδια τη δημοκρατία κάθε φορά που επιτίθεστε στον Τύπο και τους ανθρώπους του…
Το βιβλίο του Γιάννου
Με πήρε του Αγίου Γεωργίου για τα Χρόνια Πολλά. Απτόητος, απ’ ό,τι (του) συμβαίνει, και με γυρισμένη την πλάτη στα όσα τον κατηγορούν. Ο παλιός κλασικός Γιάννος (Παπαντωνίου). «Τι κάνεις τώρα;» τον ρώτησα μετά τις ευχές. «Τελειώνω ένα βιβλίο» μου ανήγγειλε θριαμβευτικά. «Ενα βιβλίο που απόλαυσα να γράψω, διότι μου έδωσε την ευκαιρία να ξεφύγω από τη μιζέρια».
Το βιβλίο λοιπόν του Γιάννου, το νέο βιβλίο για την ακρίβεια, (θα) έχει τίτλο «Το δίλημμα της επόμενης δεκαετίας» και θα αναφέρεται στην πρώτη, μετά τα Μνημόνια, κρίσιμη περίοδο που η χώρα πρέπει να διανύσει πριν επιστρέψει οριστικά στην υγιή ανάπτυξη.
Οικονομολόγος, και καλός οικονομολόγος ο Γιάννος, «πιστωμένος» εσαεί με την ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη, έχει άποψη για το πώς αυτό πρέπει να γίνει –και το εκθέτει στις 200 σελίδες του βιβλίου του…
Τα πρωινά ουίσκια
Και κάτι εντελώς διαφορετικό, τώρα. Γνωρίζω ανθρώπους που ξεκινούν την ημέρα τους με έναν μόνο καφέ. Γνωρίζω άλλους που την αρχίζουν με ένα πλούσιο πρωινό για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες του υπολοίπου της ημέρας. Γνωρίζω άλλους που πίνουν με το που ξυπνούν διάφορα «μαντζούνια», νερό με λεμόνι, νερό με μέλι και διάφορα ανάλογα. Αλλά άνθρωπο να πλακώνεται στα ουίσκια πρωί πρωί, και μετά να βγαίνει σε κόσμο, πρώτη φορά είδα. Χθες. Κάποιος να τον μαζέψει δεν υπάρχει;
