Τόσος ήτανε

Το κλίμα στην Αμυνα της χώρας το περιέγραψε άριστα χθες στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τρία πρόσωπα ανακατεύτηκαν αποτυχημένα με τις γαλλικές φρεγάτες, τρεις διαφορετικές μεταξύ τους αφηγήσεις προέκυψαν. Ο μεν Πρωθυπουργός κάτι ακατάληπτο συζήτησε με τον Μακρόν, ο Φώτης Κουβέλης μετέφρασε αυτό το ακατάληπτο σε πληροφορία ότι θα νοικιάσουμε φρεγάτες και χθες ο Πάνος Καμμένος διέψευσε τον αναπληρωτή του λέγοντας ότι δεν θα περιπολούν στο Αιγαίο γαλλικές φρεγάτες το καλοκαίρι. Τέλος του παραμυθιού.

Τα δύο από τα τρία πρόσωπα αυτού του παραμυθιού είναι πασίγνωστα. Ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Πάνος Καμμένος έχουν ασκηθεί τόσο πολύ στη γλώσσα τού περίπου, που δεν κάνει εντύπωση σε κανέναν η ασυνεννοησία τους. Οι Τούρκοι γνωρίζουν άριστα ότι έχουν να κάνουν με ερασιτέχνες –και παράλληλα με τις δηλώσεις απαξίωσης του υπουργού Αμυνας, αφενός χειρίζονται το Προσφυγικό επιδιώκοντας να πλήξουν την κοινωνική συνοχή της αδύναμης να αντιμετωπίσει σοβαρά το πρόβλημα Ελλάδας, ενώ συνεχίζεται η κράτηση των δύο ελλήνων στρατιωτικών στην Αδριανούπολη.

Αλλά και οι Ελληνες όφειλαν να γνωρίζουν περί τίνων επρόκειτο, όταν τους παρέδιδαν την κυβέρνηση. Δεν ξεχνώ ότι ο Πάνος Καμμένος έχει δηλώσει σοβαρά ότι πήρε στο υπουργείο και χρηματοδότησε (;) έναν εφευρέτη ο οποίος του έχει υποσχεθεί να ανακαλύψει το υγρόν πυρ –να μετατρέπει δηλαδή σε καύσιμο το νερό για να κινούνται τζάμπα τα τανκς και τα πολεμικά αεροπλάνα. Κι ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει αναρωτηθεί: «Εχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;».

Το τρίτο πρόσωπο είναι το καλύτερο: ο Φώτης Κουβέλης, ο άνθρωπος που έθαψε οριστικά το εγχείρημα της ευρωπαϊκής, δημοκρατικής, ανανεωτικής Αριστεράς στην Ελλάδα. Ο πολιτικός που συμβόλισε την αριστερή αντίθεση στον δημαγωγικό ριζοσπαστισμό του Αλέξη Τσίπρα, που αφού διεσύρθη ως πολιτικός αντίπαλος των συριζαίων όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, στη συνέχεια, υπονομεύοντας και τον στόχο για τον οποίο είχε εκλεγεί, έδωσε γην και ύδωρ για μια καρέκλα υπουργού –υπό τον Καμμένο. Και με το που την κατέκτησε, άρχισε συναγωνιζόμενος τον Καμμένο να ξεδιπλώνει τον δικό του ερασιτεχνισμό και τη δική του επιπολαιότητα, παίζοντας με την ασφάλεια αλλά και με το διεθνές κύρος της χώρας.

«Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε» στιχουργούσε για ανάλογες περιπτώσεις ο Μανόλης Αναγνωστάκης –ένας ποιητής που, τουλάχιστον τα διδακτικά ποιήματά του, ο Φώτης Κουβέλης όφειλε να τα ξέρει καλά.