Τα νομοσχέδια δεν λειτουργούν ως «δούρειοι ίπποι» για μετεκλογικές συνεργασίες, δηλώνει στα «ΝΕΑ» η Εύη Χριστοφιλοπούλου, ξεκαθαρίζοντας πως «το Κίνημα Αλλαγής δεν θα υποκαταστήσει τους ΑΝΕΛ». Η βουλευτής Αττικής της ΔΗΣΥ και εισηγήτρια για το νομοσχέδιο περί αναδοχής και υιοθεσίας, που περιλαμβάνει την επίμαχη ρύθμιση για αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια, τονίζει πως το Κίνημα Αλλαγής, που θα διαμορφώσει τη στάση του μέσα στην επόμενη εβδομάδα, είναι «υπέρ μιας ανοιχτής κοινωνίας με κανόνες και ανεκτικότητα».

Μιλώντας για το Κίνημα Αλλαγής, αναφέρει ως κύριο στόχο το «άνοιγμα προς την κοινωνία» –«μεγαλύτερη σημασία έχει να ξεκαθαρίσουμε το πολιτικό μας στίγμα» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πώς είδατε το νομοσχέδιο για την αναδοχή και την υιοθεσία;

Στο σύνολό του δεν φέρνει μεγάλη τομή, όπως αυτές που έγιναν τη δεκαετία του ’80, με τον πολιτικό γάμο και την ισότητα των δύο φύλων, και το ’96, με την υιοθεσία. Βεβαίως, περιέχει κάποιες βελτιώσεις, κυρίως σε επιμέρους ρυθμίσεις που αφορούν τη συντόμευση των διαδικασιών και σε θεσμούς όπως η βραχεία αναδοχή, που με κάποιες ασφαλιστικές δικλίδες εμείς τις βλέπουμε καταρχήν θετικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως έχουμε μπροστά μας ένα τολμηρό νομοσχέδιο, μεταρρυθμιστικό, που μας πάει στο επόμενο βήμα –κι αυτό, ενώ υπήρχε μια προεργασία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ μέσα στην κρίση, στο υπουργείο Δικαιοσύνης, για τη συντόμευση των διαδικασιών υιοθεσίας, η οποία δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε από την κυβέρνηση.
Ως προς το επίμαχο άρθρο για τις αναδοχές από ομόφυλα ζευγάρια, τι πιστεύετε;

Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι να αναγνωρίζει κάτι το οποίο υπάρχει έτσι κι αλλιώς: τη δυνατότητα, δηλαδή, κάθε έλληνα πολίτη να κριθεί από τα αρμόδια όργανα για το εάν είναι κατάλληλος για να γίνει ανάδοχος ενός παιδιού. Αυτό είναι ένα δικαίωμα ασχέτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Με αυτό το άρθρο, η ίδια δυνατότητα δίνεται και σε ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, τόσο σε ομόφυλα όσο και σε ετερόφυλα. Νομίζω πως δεν γίνεται να μην επιτρέπεται σε αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν αίτημα για αναδοχή. Τα υπόλοιπα είναι προκαταλήψεις και στρουθοκαμηλισμοί. Δεν είμαστε υπέρ της προώθησης του οποιουδήποτε προσανατολισμού, αλλά υπέρ μιας ανοιχτής κοινωνίας με κανόνες και ανεκτικότητα.
Αυτό σημαίνει πως η ΔΗΣΥ θα υπερψηφίσει, όταν έρθει η ώρα;

Η τελική στάση δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Εχουμε κάνει κάποιες προτάσεις και έπειτα από συζήτηση με τους φορείς θα τις επεξεργαστούμε ακόμα περισσότερο. Μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδας, που θα ολοκληρωθεί η διαδικασία στην Επιτροπή, θα διαμορφωθεί και η άποψή μας, γιατί υπάρχουν και εκείνες οι φωνές που φοβούνται ότι αυτή η ρύθμιση θα οδηγήσει προς την υιοθεσία –η οποία όμως δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή στο τραπέζι. Θεωρώ επίσης δύσκολο να τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας. Το θέμα αφορά τις αξίες μας και μέσα σ’ αυτές είναι η δημοκρατικότητα.
Θα υπάρξουν και αυτοί που θα πουν πως, αν τελικά ψηφίσετε το νομοσχέδιο, δίνετε χέρι βοήθειας στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε σε κανέναν. Δεν ετεροπροσδιοριζόμαστε. Αυτό το νομοσχέδιο, από οποιοδήποτε κόμμα κι αν έχει προταθεί, θα το κρίνουμε γι’ αυτό που είναι και θα υπερψηφίσουμε ή θα καταψηφίσουμε με βάση αυτά που πιστεύουμε. Δεν υπάρχει, όμως, περίπτωση εμείς να υποκαταστήσουμε τους ΑΝΕΛ. Ούτε τώρα, ούτε μεθαύριο. Μακριά από εμάς η λογική ότι τα νομοσχέδια είναι δούρειος ίππος για μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ. Προσωπικά, άλλωστε, θεωρούσα από την πρώτη στιγμή πως είναι λάθος η ερώτηση «με ποιους θα πάμε». Κατεβαίνουμε με τις προτάσεις μας, σε αυτόνομη πορεία, και δεν θέλουμε να κλείνουμε το μάτι προς τη μια ή την άλλη πλευρά. Αυτήν τη στιγμή, οι κυβερνητικοί εταίροι, πέρα από τις μεταξύ τους διαφωνίες που είναι πια εμφανέστατες, επενδύουν στην πόλωση και στον διχασμό. Εμείς έχουμε προγραμματική πρόταση και για την όποια συμμετοχή μας σε κυβερνητικό σχήμα θα αποφασίσει πρώτα και κύρια ο λαός.
Πώς είναι τα πράγματα στο εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής;

Κάθε αρχή και δύσκολη. Είμαστε διαφορετικά κόμματα και κινήσεις και έχουμε ένα άγχος για το πώς θα ενοποιηθούμε πραγματικά. Το πρώτο βήμα έγινε με την εκλογή προέδρου. Το δεύτερο ήταν το Συνέδριο –ίσως να μην πετύχαμε τον στόχο μας 100%, με την έννοια ότι δεν είχαμε εκλογές, όμως σ’ αυτήν τη φάση έχει μεγαλύτερη σημασία να ξεκαθαρίσουμε το πολιτικό μας στίγμα και να ανοιχτούμε προς την κοινωνία.

Με ποιον τρόπο;

Θα ταξιδέψουμε ανά την Ελλάδα και θα μιλήσουμε για τα πραγματικά προβλήματα: για τις υπηρεσίες υγείας, τους δήμους και τις κοινότητες, το κοινωνικό κράτος και την εγκληματικότητα. Με αφορμή τις πολιτικές που μπορεί να αλλάξουν τη ζωή των κατοίκων αυτής της χώρας, φιλοδοξούμε να προσεγγίσουμε όλες τις ηλικίες και να καταστήσουμε σαφές το μήνυμά μας.

Είναι, όμως, ανέφελη η συνύπαρξη ΠΑΣΟΚ και υπολοίπων;

Υπάρχουν δύο κίνδυνοι. Ο πρώτος είναι εμείς που είμαστε στο ΠΑΣΟΚ να θεωρήσουμε ότι πρέπει να είμαστε κυρίαρχοι, γιατί είμαστε το μεγαλύτερο κόμμα μέσα στον νέο φορέα. Από την άλλη, ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ αποτελεί την ατμομηχανή της όλης προσπάθειας και αυτό πρέπει να του αναγνωριστεί. Ακούω συναδέλφους να μιλούν για τον κίνδυνο της πασοκοποίησης. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει δαιμονοποιηθεί στην κρίση, αλλά έφερε σοβαρές μεταρρυθμίσεις, έκανε σοβαρές αλλαγές και σκληρή αυτοκριτική για τα λάθη του. Το πλέον τοξικό κομμάτι του σήμερα βρίσκεται στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι σαφές. Το κόμμα πλέον προσφέρεται προς αξιοποίηση, χωρίς πρόθεση να κυριαρχήσει –αλλιώς γιατί φτιάχνουμε έναν νέο φορέα; Τολμήσαμε να κάνουμε το επόμενο βήμα. «Το ΠΑΣΟΚ έρχεται από μακριά και θα πάει ακόμα μακρύτερα» ανέφερε ο Ανδρέας Παπανδρέου και κατά κάποιον τρόπο προέβλεψε τις εξελίξεις.