«Εθελοτυφλούν όσοι βλέπουν καθαρή έξοδο από το Μνημόνιο»

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης ασχολείται πλέον με το κίνημα DiEM25 και την ελληνική του εκδοχή MεΡΑ25. Από νέες θέσεις ασκεί κριτική στην κυβέρνηση Τσίπρα, αμφισβητεί πως υπήρξε κόστος από την επτάμηνη διαπραγμάτευση του 2015, ενώ αποδομεί την έξοδο από το Μνημόνιο το προσεχές καλοκαίρι.

Φανταστείτε να ετίθετο το ερώτημα «Πόσο κόστισε το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου στον Ελληνισμό;», με κάποιους να ωρύονται ότι εκείνο το ΟΧΙ ευθύνεται για τα δεινά της Κατοχής που ακολούθησε. Η απάντηση βέβαια είναι ότι δεν κόστισε το ΟΧΙ αλλά το τελεσίγραφο των κατακτητών και η Κατοχή που ήρθε μετά την κατάρρευση του μετώπου του ΟΧΙ. Ετσι και με την άνοιξη του 2015: Ο ελληνισμός πλήρωσε ακριβά τα συνεχή ΝΑΙ στην τρόικα εκείνων που σήμερα ανερυθρίαστα μιλούν για «κόστος Βαρουφάκη», για την ακρίβεια με την συρρίκνωση του ΑΕΠ από τα 238 δισ. ευρώ το 2009 στα 178 δισ. το 2014. Και σήμερα πληρώνει την μετατροπή του ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου 2015 σε άλλο ένα ΝΑΙ στη χρεοδουλοπαροικία. Πόσο λοιπόν κόστισε η διαπραγμάτευση; Μηδέν! Το εθνικό εισόδημα το άφησα την ημέρα της παραίτησής μου λίγο-πολύ στο ίδιο επίπεδο με εκείνο του Ιανουαρίου 2015. Ακόμα και σήμερα, μετά τα αποτελέσματα της συνθηκολόγησης, το ΑΕΟ βρίσκεται λίγο πολύ στα επίπεδα του Ιανουαρίου 2015. Κατά την υπουργία μου δεν εισάχθηκε ούτε ένα ευρώ νέων φόρων, περικοπών σε συντάξεις ή μισθούς ή επιδόματα. Ούτε ένα ευρώ νέου δημόσιου χρέους, καθώς κατά τη διαπραγμάτευση το κράτος κάλυπτε πλήρως τις δαπάνες του αποπληρώνοντας από το υστέρημά του τοκοχρεολύσια. Οσο για τα ταμειακά του κράτους, τον Ιούλιο του 2015 ήταν λίγο καλύτερα σε σχέση με τα απολύτως άδεια ταμεία που παρέλαβα. Το τι συνέβη με τη διαπραγμάτευση του 2015 το περιέγραψε πρόσφατα ο Jeff Sachs, καθηγητής στο Columbia, με σχόλιο-απάντησή του στους ισχυρισμούς Βίζερ περί 200 δισ. ευρώ «κόστους Βαρουφάκη»: «Οπως γνωρίζει ο κ. Βίζερ –καθώς ήταν από τους αρχιτέκτονες των πολιτικών της τρόικας –η ελληνική οικονομία στραγγαλίστηκε το 2015 από τους δανειστές. Οι δανειστές κατέφεραν σοβαρή ζημιά από την πρώτη μέρα: υπονόμευσαν τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος, αρνήθηκαν την αναδιάρθρωση του χρέους, επέμεναν σε σκληρή λιτότητα και, το πιο σημαντικό, αρνήθηκαν κάθετα να διαπραγματευτούν ή ακόμα και να συζητήσουν καλή τη πίστει.» Το πραγματικό κόστος ήταν εκείνο που επέφερε η τρόικα κλείνοντας τη στρόφιγγα της ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες με σκοπό την επιβολή capital controls, που στόχο είχαν να πάψει η οποιαδήποτε συζήτηση για την αναδιάρθρωση χρέους

n που ήταν προαπαιτούμενο για στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 1% με 1,5%

n που ήταν προαπαιτούμενο για την μείωση των φορολογικών συντελεστών

nπου επέμενα ότι ήταν αναγκαία συνθήκη για την ανάκαμψη.

Δεν είναι ενδιαφέρον ότι όλοι εκείνοι οι «βάστα Γερούν», που τότε συντάσσονταν με την τρόικα που έκλεισε τις ελληνικές τράπεζες ώστε να αυξηθούν οι φορολογικοί συντελεστές, σήμερα βαφτίζουν το κόστος της τρόικας «κόστος Βαρουφάκη» και, παράλληλα, απαιτούν τη μείωση των… φορολογικών συντελεστών;

Κάθε Μνημόνιο που επιβάλλεται σε χρεοκοπημένη χώρα αποτελείται από τρία μέρη: (Α) Νέα δάνεια, (Β) Νέα μέτρα, (Γ) Αποπληρωμές δανείων. Αυτό που τελειώνει το καλοκαίρι είναι το (Α): τα νέα, άμεσα δάνεια από το 3ο μνημονιακό δάνειο, με την κυβέρνηση να έχει ξοδέψει 54 δισ. και να κρατά ως μαξιλάρι 32 δισ. Από αυτά τα 32 δισ. το Δημόσιο θα πρέπει να αποπληρώσει: 98 δισ. την περίοδο 2018-2030 κι άλλα 174 από το 2030 έως το 2060 –ποσά που πρέπει να βγουν από τη σάρκα και το αίμα του ελληνικού λαού. Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί σε νέα, πάνσκληρα μέτρα λιτότητας από τον επόμενο Ιανουάριο, ενώ οι ευκολίες πληρωμών που συζητιούνται για το χρέος, πρώτον, θα επιβαρύνουν το χρέος μακροπρόθεσμα και, δεύτερον, θα δοθούν υπό νέους όρους λιτότητας στο διηνεκές. Αν κάποιος εθελοτυφλεί τόσο πολύ που τα πιο πάνω να τα χαρακτηρίζει «τέλος του Μνημονίου», «καθαρή έξοδο» κ.λπ., αξίζει τη συμπάθειά μας.

Οτι υποχωρήσαμε από μια θέση στην οποία δηλώναμε ανυποχώρητοι: Δεν υπογράφουμε συμφωνία που επιτρέπει στην τρόικα να πληρώνει τον εαυτό της υπό όρους που μονιμοποιούν τη χρεοδουλοπαροικία.

Το ΜέΡΑ25 ιδρύθηκε για να επαναφέρει αυτή την κοινή λογική στο πολιτικό σκηνικό. Μετριοπαθείς, λογικές τομές που καθιστούν τη χώρα βιώσιμη, τις οποίες θα κάνουμε ακόμα κι αν το αντίτιμο είναι η εκδίωξή μας από το ευρώ.

Δεν ήμουν ποτέ μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ίδιοι λόγοι που με απέτρεπαν να γίνω μέλος τότε εγγυώνται ότι δεν με ενδιαφέρει η… επανίδρυσή του σήμερα –πόσω μάλλον η συνεργασία με τη σημερινή του έκφανση.

Οι επτά τομές που το ΜέΡΑ25 δεσμεύεται να νομοθετήσει είναι αναγκαίες για την ανάκαμψη της χώρας είτε εντός είτε εκτός ευρώ. Για αυτό δεσμευόμαστε να τα νομοθετήσουμε άνευ διαπραγμάτευσης. Αρα, είναι απολύτως εφικτές. Το εάν και πόσο η ΕΕ είναι τόσο άκαμπτη όσο λέτε, αυτό θα φανεί από την αντίδραση του βαθέος κατεστημένου της. Θα μας εκδιώξουν από το ευρώ ως αντίποινα για τις αναγκαίες τομές που θα εισάγουμε; Πιστεύω πως όχι. Αλλά ακόμα κι αν προχωρήσουν στο Grexit, με την νομοθέτηση των επτά τομών που εισηγούμαστε η Ελλάδα, μεσο-μακροπρόθεσμα, θα ανακάμψει ουσιαστικά.

Θα τα βρίσκατε με τον Αλέξη Τσίπρα; Υπάρχουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που σας καταλογίζουν πως κοστίσατε πολύ.

Δεν θα αρνηθώ σε κανένα στέλεχος του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ το δικαίωμα να υπονομεύει τον Πρωθυπουργό του μέσα από τέτοιες δηλώσεις –δεδομένου ότι καθετί που έκανα ήταν σε πλήρη αρμονία με τον κ. Τσίπρα. Είναι εσωτερικό τους ζήτημα. Οσον αφορά τις συνεργασίες, το ΜέΡΑ25 δεν θα συνεργαστεί σε παλαιοκομματική βάση επιλέγοντας άτομα και κόμματα. Θα συνεργαστούμε με δυνάμεις που συμφωνούν με την άμεση νομοθέτηση, άνευ πρότερης διαπραγμάτευσης, των επτά τομών που προτείνουμε. Το 2015 δεν θα επαναληφθεί.