Leon of Athens
Αλμπουμ: «Χenos»
Διασκευάζοντας Παυλίδη στο Λονδίνο
Τα αµερικανικά ραδιοφωνικά play lists έχουν συµπεριλάβει το «Aeroplane», ενώ στον αέρα του BBC παίζει το «Fire inside you»: η διασκευή του Leon for Athens στο τραγούδι του Παύλου Παυλίδη «Ελα κοντά µου», το οποίο ο νεαρός καλλιτέχνης –µε βάση στο Λονδίνο –συµπεριέλαβε στο άλµπουµ «Xenos». Η δεύτερη προσωπική δισκογραφική παρουσία τού indie-pop έρχεται µετά το άλµπουµ«Global» το 2015, το οποίο πέρασε στα δηµοσιεύµατα των «Guardian», «NME»,«Q»,«New York Times». Αλλωστε αυτό είναι και το ζητούµενο: µια πορεία και αναζήτηση στη διεθνή µουσική σκηνή. «Δεν είναι όλα ρόδινα. Υπάρχει αγωνία, σκληρή δουλειά και προσπάθεια. Αλλά ήθελα να κυνηγήσω το όνειρό µου και το έκανα. Οι ευκαιρίες είναι περισσότερες, το κοινό σαφώς µεγαλύτερο, αλλά την ίδια στιγµή οι απαιτήσεις και ο δρόµος για να πλησιάσεις τον στόχο σου πιο δύσκολα». Ενα µέρος του δίσκου ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο µε παραγωγό τον David Kosten(Bat for Lashes,Everything Everything)από τηΜinos EMI/Universal και στο εξωτερικό από την Believe Digital. Εκείνο που έχει όµως µεγαλύτερη σηµασία για τον Leon –κατά κόσµον, Τιµολέοντα Βερέµη –«είναι ο τρόπος που θα αφηγηθείς την ιστορία που θες να αποτυπωθεί όσο το δυνατόν πιο πιστά σε αυτό που είχες φανταστεί. Ο κίνδυνος της αποτυχίας ή η χαρά της επιτυχίας βρίσκεται στα χέρια των ανθρώπων που το δουλεύουν. Πόσο µεράκι και αγάπη βάζουν. Και αυτοί µπορεί να είναι σε οποιοδήποτε µέρος της γης».
Μιχάλης Λουκοβίκας και Amélia Muge
Αλμπουμ: «Archipelagos»
Θρακιώτικα α λα πορτογαλικά
Ενας Ελληνας και µια Πορτογαλίδα ένωσαν τους µουσικούς τους κόσµους σ’ ένα CD, ο τίτλος του οποίου δηλώνει από µόνος του την ανάγκη για περιπλάνηση. Στο «Archipelagos» τα θρακιώτικα ηχοχρώµατα συνοµιλούν µε τα fados και τον Μπετόβεν, η ποίηση της Σαπφώς συναντά τους ποιητές Hélia Correia και Χέλντερλιν. Αυτό είναι το κοινό σύµπαν της εικαστικού και µουσικού Amélia Muge και του µουσικού, δηµοσιογράφου και συγγραφέα Μιχάλη Λουκοβίκα που λέει: «Χωρίς το Διαδίκτυο, δεν θα είχε υπάρξει ούτε “Περίπλους” (σ.σ.: το πρώτο άλµπουµ) ούτε “Archipelagos” που µέσα από αυτό επιδιώξαµε τη συγχώνευση, ει δυνατόν, των πολιτισµών µας και όχι την απλή συµπαράθεσή τους». Στον κόσµο πάντως της Amélia έχει µπει ήδη η ελληνική µουσική κουλτούρα αφού τα ακούσµατά της και η αγάπη της ξεκινούν από την ποίηση της Σαπφώς και τον Ευριπίδη και φτάνουν ώς τη Φαραντούρη, τον Θεοδωράκη, τον Τούντα, τον Μητσάκη. «Εχω την τύχη να δουλεύω µε σπουδαίους µουσικούς τού fado και του ρεµπέτικου που συνεργάστηκαν υπέροχα τόσο στον “Περίπλου” όσο και στο “Archipelagos”. Αυτό σηµαίνει ότι παρά τις διαφορές υπάρχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά για έναν “διάλογο”. Οσο περισσότερες ευκαιρίες έχουν παίζοντας µαζί τόσο καλύτερα συνδιαλέγονται µε τη φρασεολογία τού fado και του ρεµπέτικου –και όχι µόνον, αφού αρκετοί από αυτούς έχουν και άλλα ενδιαφέροντα, παίζοντας και άλλα είδη µουσικής».
Κρίστιαν Ρόνιγκ
Αλμπουμ: «Greece is mine»
Παλιά ρεμπέτικα στη Γερμανία
Ηταν από τις πιο ευχάριστες ραδιοφωνικές εκπλήξεις αυτού του χρόνου. Στο «Greece is mine» (Violins Productions) ο Κρίστιαν Ρόνιγκ από το Μίνστερ της Γερµανίας «πείραξε» παλιά ρεµπέτικα και λαϊκά, αλλά και σύγχρονα, όπως «Ενα αστέρι πέφτει, πέφτει», «Ξηµερώνει», «Δεν ξέρω πόσο σ’ αγαπώ», «Οταν χαράζει» κ.ά. Αυτό που τον συγκίνησε στα ελληνικά τραγούδια ήταν οι εξωτικές τους µελωδίες, οι περίεργοι ρυθµοί, τα «άγνωστα» µουσικά όργανα. «Επειδή έβλεπα ότι στους Γερµανούς ακούγονταν περίεργα λόγω γλώσσας, αποφάσισα να τα µεταφράσω στα αγγλικά και να τα ενορχηστρώσω διαφορετικά ώστε να τα καταλάβουν καλύτερα. Ετσι, αφού τα αγάπησα, θέλησα να τα µοιραστώ µε τους φίλους µου». Η πρώτη δουλειά του φιλέλληνα Γερµανού έχει βρει τον δρόµο της στα ράφια του εξωτερικού και είναι ένα κερδισµένο στοίχηµα: «Οι Ελληνες υπέφεραν πολλά την τελευταία δεκαετία από τα µέτρα που υπέδειξαν η τρόικα και η ευρωπαϊκή πολιτική,αλλά και από την προσβλητική στάση των ξένων µίντια. Μην ξεχνάµε ότι αυτό που ξεκίνησε ως οικονοµική κρίσηµετετράπη σεεθνική κρίση που προκάλεσε πολύ πόνοκαι ταπείνωση στον απλό κόσµο. Η φιλοξενία, η αξιοπρέπεια, η αξίατης παρέας είναι στοιχεία που υπάρχουν στην ελληνική κουλτούρα, µου αρέσουν πολλάπράγµατα:όλα αυτά που δίνουν αξίαστην ανθρώπινη υπόσταση τα έµαθα εδώ από Ελληνες. Κατάλαβα ότι αν θέλεις να µάθεις κάτι, πρέπει να τοβιώσεις. Ετσι και µε τις διασκευές, πρέπει να τις κάνεις δικές σου πριν να τις κυκλοφορήσεις».
ΟρέστηςΚαλαμπαλίκης
Αλμπουμ: «Blues for awoodpecker»
Κιθάρα α λα ελληνικά στη Γαλλία
Εχει πολλά χρόνια εργασίας στα ωδεία και στις σκηνές όπου εµφανίστηκε, ενώ πολλά από τα εγχειρήµατα του Ορέστη Καλαµπαλίκη έχουν την επιβεβαίωση ενός βραβείου σε διεθνείς διαγωνισµούς κιθάρας: TheIvorMairantsGuitarAward το 2006 στο Λονδίνο (3ο βραβείο), Fontenay-sous-bois το 2007 (1ο βραβείο). Εκείνος όµως τώρα επέλεξε να δώσει το πρώτο δισκογραφικό του άλµπουµ, το οποίο κυκλοφορεί από τη Μικρή Αρκτο και θα γίνει διανοµή και στη Γαλλία. Είναι η χώρα όπου ζει κι εργάζεται για µεγάλο µέρος του χρόνου, οπότε έχει ήδη κατά κάποιον τρόπο στρωµένο το έδαφος. Ή µήπως όχι; «Είναι πιο περίπλοκα απ’ ό,τι φαίνονται. Η προσπάθεια δεν σταµατάει ποτέ. Οταν εργάζεσαι στη µουσική, έχεις πάντα την ίδια αγωνία να επικοινωνήσεις τις ιστορίες που θες ν’ αφηγηθείς µε τρόπο που θα συγκινήσει τον ακροατή σου, όπου και αν βρίσκεται αυτός». Η παρθενική εµφάνιση του Ορέστη Καλαµπαλίκη στη διεθνή δισκογραφία αφορά µεταγραφές και διασκευές για κιθάρα από τον ίδιο σε κοµµάτια τόσο διαφορετικά µεταξύ τους, όπως π.χ. τη«Γυφτοπούλα»του Γιώργου Μπάτη ή κλασικά έργα του Σούµαν. Είναι άραγε ένας ασφαλής τρόπος η ορχηστρική πρότασή του για το διεθνές κοινό του: «Ξέρω από την αρχή ότι αυτή η µουσική δεν έχει µαζική αποδοχή –η αλήθεια είναι πως το κοινό στο εξωτερικό είναι πιο ανοιχτό σε τέτοιου είδους προτάσεις και γενικότερα σε διαφορετικά ακούσµατα. Αυτός όµως είναι ο δικός µου κόσµος και µόνο γι’ αυτόν µπορούσα να µιλήσω».
