Follow the money
Ωραία είναι τα αστειάκια για τον Αγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, τον προστάτη άγιο του νέου επικεφαλής του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού (και οσονούπω προστάτη του ίδιου του Οργανισμού, ως Αγιος των κομητών, των δορυφόρων, των ουράνιων σωμάτων και των… βλημάτων!) κυρίου Πρωτοπαπά, όμως υπάρχει μια σοβαρή πλευρά της υπόθεσης, την οποία ο υπουργός Παππάς, οι συν αυτώ και η κυβέρνηση κάνουν ό,τι μπορούν για να τη θάψουν.
Πρόκειται για το θέμα που εγείρουν οι καταγγελίες, έμμεσες και άμεσες, του παραιτηθέντος καθηγητή κυρίου Κριμιζή. Τι μας είπε στην επιστολή του ο κύριος καθηγητής; Οτι το υπό τον κύριο Παππά υπουργείο και ειδικότερα ο αποκληθείς και «τσάρος του διαστήματος» στενός συνεργάτης του υπουργού, κύριος Μαγκλάρας, επιχείρησαν να πάρουν τη διαχείριση των 23,6 εκατ. ευρώ που αφορούν την κατασκευή μικροδορυφόρων.
Ο ευφυής καθηγητής δεν απηύθυνε ευθέως κατηγορίες τού είδους επιδιώξατε να πάρετε τη διαχείριση, ακυρώνοντάς με, για να κονομήσετε, όχι. Χρησιμοποίησε μια κλασική φράση που έχει καθιερωθεί από εποχής Γουότεργκεϊτ: Follow the money.
Φυσικά ούτε εγώ προτίθεμαι να κάνω τον ντετέκτιβ για να ανακαλύψω την τύχη αυτών των 23,6 εκατ. Αλλά αν ήμουν η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, η αποκληθείσα και Μητέρα Τερέζα της ελληνικής Δικαιοσύνης, κυρία Δημητρίου, θα ανέθετα στην εισαγγελέα Διαφθοράς, την κυρία Τουλουπάκη, να διερευνήσει τι ακριβώς συνέβη στον ΕΛΔΟ. Και τι είναι αυτά που καταλογίζει ο καθηγητής Κριμιζής εις βάρος του υπουργού Παππά, του αδιάφθορου (που αν επανακυκλοφορούσε ο Μπαμπινιώτης το λεξικό του, θα είχε στο σχετικό λήμμα τη φωτογραφία του υπουργού, ώστε να γίνεται πιο κατανοητό τι σημαίνει…).
Για όλα φταίει το ΑΦΜ
Εγώ, φυσικά, πιστεύω τον υπουργό Παππά, έναντι όσων του καταλογίζει ο καθηγητής Κριμιζής. Αφού, σου λέει, κύριε ο ΕΛΔΟ δεν είχε Α-Φι-Μι (ΑΦΜ) μπορούσε να διαχειρίζεται χρήματα και μάλιστα τέτοια ποσά; Θα ήταν παράνομο.
Ασε που ο κύριος Κριμιζής, χαμένος όπως είναι στο Διάστημα, ο «τρελός επιστήμων», ποιος ξέρει πώς θα τα διαχειριζόταν αν είχε λεφτά στα χέρια του; Υπήρχε κίνδυνος να «εκτεθεί».
Γι’ αυτό του την πήραν τη διαχείριση, καθότι «έμπειροι» αυτοί, ο Παππάς και ο Μαγκλάρας δηλαδή, μη γίνει κανένα λάθος.
Παρεμπιπτόντως πάντως, το να βγάλει κανείς ΑΦΜ δεν είναι και καμιά σπουδαία ιστορία: δουλειά μιας – δυο ημερών είναι, αν είσαι απλός πολίτης. Προκειμένου δε για Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου όπως ο ΕΛΔΟ, υπόθεση μερικών ωρών. Παίρνει ο αρμόδιος υπουργός, ο Παππάς εν προκειμένω, τον συνάδελφό του υπουργό Οικονομικών Τσακαλώτο, του θέτει το θέμα, του στέλνει (με τον διάδοχο του… Μανωλάκη) και το ΦΕΚ με τη σύσταση του Οργανισμού, και την επόμενη ώρα, άντε μέρα, εκδίδεται το ΑΦΜ.
Οπότε, με αυτά ως δεδομένα, έχει κανείς, από τον υπουργό Παππά ώς τον γραμματέα του «τσάρο» Μαγκλάρα και τους λοιπούς παρατρεχάμενους, κάποια εξήγηση γιατί δεν εκδόθηκε εγκαίρως ΑΦΜ στον ΕΛΔΟ;
Διότι όταν είναι στη γύρα τόσα εκατομμύρια, τη διαχείριση των οποίων παίρνουν άλλοι και όχι ο Οργανισμός επειδή δεν έχει ΑΦΜ, τότε αρχίζεις να ψυλλιάζεσαι πως κάτι τρέχει. Αν είσαι κακόπιστος. Εγώ πάντως δεν είμαι.
Είδε και άκουσε πολλά
Αλλοι πάλι, «πονηρεμένοι», σου λένε ότι ο Νικολάκης δεν κάνει τέτοια λάθη, πράγμα το οποίο θα δεχθώ ως σωστό. Αλλα μπορεί, τέτοια δεν κάνει!
Ενα από αυτά τα «άλλα» λάθη είναι ότι απομάκρυνε από το περιβάλλον του τον «Μανωλάκη». Εστι δε «Μανωλάκης» στενός φίλος, «συνεργάτης» και ένα διάστημα στα μέσα – έξω του γραφείου Παππά, σε σημείο που όλοι να τους αναγνωρίζουν ως αυτοκόλλητους. Ειδικά την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση, η σχέση τους σφυρηλατήθηκε με τα υλικά εκείνα που κάνουν μια σχέση άτρωτη στον χρόνο. Ακόμη θυμούνται μερικοί το παράδοξο θέαμα ο Παππάς να κάθεται στην πίσω σέλα ενός παπιού το οποίο οδηγεί ένας ευτραφής συνομήλικός του, ο «Μανωλάκης».
Επρεπε να πάει σε μια συνάντηση ο Παππάς; Ας πούμε στο… Crown Plaza, το ξενοδοχείο στη Μιχαλακοπούλου; Καβαλούσε το παπί ο «Μανωλάκης» και με το «αφεντικό» από πίσω έφταναν σε χρόνο μηδέν στο Crown Plaza. Ή, είχε μια δουλειά ο Παππάς άλλη, σοβαρή, ενώ έπρεπε να συναντηθεί την ίδια ώρα κάπου, με τον δείνα επιχειρηματία; Θα πήγαινε ο «Μανωλάκης» στη συγκεκριμένη συνάντηση, η οποία άλλωστε δεν ήταν και τίποτε σοβαρό. Μια απλή διεκπεραιωτική εργασία, την οποία έπρεπε να φέρει σε πέρας μόνο ένα πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης, όπως ο «Μανωλάκης» καλή ώρα.
Αλλά ο υπουργός Παππάς (από μόνος του; κατά σύσταση;) απομάκρυνε εδώ και μερικούς μήνες τον φίλο «Μανωλάκη» από δίπλα του, γεγονός το οποίο τον έχει πικράνει πολύ τον άνθρωπο. Ως γενική παρατήρηση θα πω μόνο ότι ο πικραμένος άνθρωπος, που νιώθει την απογοήτευση να τον κατακλύζει και την οργή να του θολώνει το μυαλό, «λέει τον πόνο του» σε όποιον έχει την υπομονή να τον ακούσει. Και αφτιά.
Και ως δεύτερη, γενική, παρατήρηση, έχω να επισημάνω ότι δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο, τίποτε πιο επικίνδυνο και επισφαλές από έναν πρώην συνεργάτη που είδε και άκουσε πολλά (και διάφορα) και τώρα είναι στη γωνία…
Ο δικός μας άνθρωπος
Αφήνω τον υπουργό Παππά και τους φίλους του και έρχομαι να εμφυσήσω μία αισιοδοξία στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα απογοητευμένοι από το Συμβούλιο της Επικρατείας και τις αποφάσεις που εκδίδει τελευταία. Οπως με ενημέρωσε εγκύρως πηγή μου στο δικαστικό σώμα, μερικούς μόνο μήνες πρέπει να κάνουν υπομονή οι άνθρωποί μου στην κυβέρνηση, οι οποίοι στενοχωρούνται κάθε τόσο με τις αποφάσεις του ΣτΕ.
Καθ’ ά με ενημέρωσε λοιπόν ο καλός αυτός άνθρωπος, στις προθέσεις της κυβερνήσεως Τσίπρα είναι συμπληρούμενης της θητείας του προέδρου του δικαστηρίου κυρίου Νίκου Σακελλαρίου στις 30 Ιουνίου να τοποθετήσει στη θέση του την τελευταία αντιπρόεδρο (προήχθη στον βαθμό πέρυσι τον Νοέμβριο) κυρία Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου. Δεν μου έδωσε δυστυχώς πληροφορίες, προς τι αυτή η προτίμηση. Εκτιμώ όμως ότι επειδή τίποτε δεν κάνει τυχαία αυτή η κυβέρνηση και κυρίως δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για επετηρίδες και τέτοια χαζά, με την κυρία Χρυσικοπούλου ως επικεφαλής του ΣτΕ θα αλλάξει το κλίμα για τις κυβερνητικές επιλογές.
Υπενθυμίζω απλώς ότι της κυρίας Χρυσικοπούλου προηγούνται στην επετηρίδα των αντιπροέδρων σπουδαίοι επιστήμονες – δικαστές, όπως ο κύριος Αθανάσιος Ράμμος, η κυρία Αικατερίνη Συγγούνα, και υπάρχουν ακόμη ο κ. Αν. Γκότσης, η κ. Μαίρη Σαρπ, ο κ. Χρ. Ράμμος, η κ. Μαρ. Καραμανώφ, η κ. Αικ. Σακελλαροπούλου, ο κ. Ιωάννης Γράβαρης και ο κύριος Γεώργιος Παπαγεωργίου.
Πραγματικά, διερωτώμαι με τι θράσος θα πραγματοποιήσουν αυτό το άλμα στα βαθιά…
Περαστικά…
Δεν μου αρέσει να αναδεικνύω τον πόνο των ανθρώπων, αλλά αυτό που συμβαίνει στην αγαπημένη ηθοποιό του υπέροχου λαϊκού ελληνικού κινηματογράφου, την κυρία Νορα Βαλσάμη, δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Από τη μια τής βγάζουν το σπίτι στον πλειστηριασμό (από αυτούς, ντε, που δεν θα έκανε ποτέ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) και από την άλλη νιώθει τρομερά προδομένη –χειρότερα απ’ ό,τι την είχε προδώσει ο Βαγγέλης Σειληνός για τα μάτια της Μαίρης Χρονοπούλου, στην ταινία «Γοργόνες και μάγκες».
Και εντάξει με το σπίτι συμβαίνει, μπορεί να συμβεί στον καθένα στις μέρες μας, αλλά να την προδώσει ο Αλέξης Τσιπρας που τόσο του «στάθηκε»; Τόσο;
Κάπως έτσι άφησε τον καημό της να ξεχειλίσει η ωραία ηθοποιός και εγώ με πόνο ψυχής μεταφέρω εδώ το σχετικό απόσπασμα, προς γνώσιν των απανταχού κοψοχέρηδων, ώστε να διαπιστώσουν ότι δεν είναι μόνοι, υπάρχουν και άλλοι πολλοί εκεί έξω:
«Εγώ ήμουν η πρώτη που σήκωσα σημαία για τον κύριο Τσίπρα και είπα ότι βγαίνει ένα αστέρι αλλά μας την “έφερε”. Ντροπή του. Κατέστρεψε την Ελλάδα και το λέω δημόσια τώρα».
Περαστικά να ευχηθώ, χωρίς την παραμικρή δόση χαιρεκακίας…
