Τον μύθο του Αισώπου με τον γεωργό και το φίδι προφανώς τον γνωρίζετε. Στον ίδιο μύθο στηρίχθηκε και το τραγούδι «Το φίδι» που πρωτοερμήνευσε υπέροχα το 1968 ο Αλ Ουίλσον. «Σε έσωσα, γιατί με δάγκωσες, είσαι δηλητηριώδες, τώρα θα πεθάνω», λέει η απελπισμένη γυναίκα στο φίδι. «Σκάσε, ηλίθια γυναίκα», απαντά εκείνο, «ήξερες πολύ καλά ότι είμαι φίδι προτού με γιατρέψεις».
Ηθικό δίδαγμα: η φύση του ζώου δεν αλλάζει. Ούτε άλλωστε και του ανθρώπου. Οποιοσδήποτε βρισκόταν στη θέση του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής και είχε καταφέρει να πείσει έναν Σταμάτη Κριμιζή να αναλάβει μια τόσο υπεύθυνη θέση θα του έδινε λευκή επιταγή να κάνει ό,τι νομίζει. Ισως αυτή να ήταν και η αρχική πρόθεση του Νίκου Παππά, που έχει γνωρίσει ήδη πολλές ήττες σε αποστολές που έχει αναλάβει. Αλλά κάτι τον έτρωγε. Και πολύ γρήγορα άρχισε να εκδίδει υπουργικές αποφάσεις που υπονόμευαν την Αξιολόγηση, την Αξιοκρατία και την Αριστεία, όπως έγραψε ο διακεκριμένος καθηγητής στο κείμενο της παραίτησής του.
Δεν εννοούμε βέβαια πως ο Παππάς είναι φίδι, μακριά από μας τέτοιες σκέψεις. Ούτε άλλωστε ο Κριμιζής είναι γεωργός. Διαπιστώνουμε απλώς, με ειλικρινή λύπη, ότι οι αυταπάτες για τις οποίες γράφαμε σε αυτήν ακριβώς τη θέση πριν από πέντε εβδομάδες διαλύθηκαν σε χρόνο-ρεκόρ. Και ότι η Ελλάδα γίνεται ξανά «ρεζίλι σε όλο τον κόσμο για ανοησίες, κομπασμούς, πράγματα αδιανόητα στις άλλες χώρες».
Για το ποιόν αυτού που εξαναγκάστηκε τόσο γρήγορα να τα βροντήξει. Και για το ποιόν εκείνου που παίρνει τη θέση του. Ο Χριστόδουλος Πρωτοπαπάς δεν πιστεύει απλώς στα θαύματα. Πριν από δύο μόλις χρόνια απευθυνόταν στις «κουφάλες Ευρωπαίους», λέγοντας πως «όταν εμείς κτίζαμε ναούς και γράφαμε κωμωδίες και τραγωδίες, εσείς ζούσατε στις λάσπες, τρώγατε ωμό κρέας και μιλούσατε άπλυτοι με άναρθρες κραυγές»…
Αυτόν τον άνθρωπο προέβαλε χθες το δημοσιογραφικό όργανο της κυβέρνησης με τον ίδιο ενθουσιώδη τρόπο που είχε προβάλει πριν από λίγο καιρό τον Σταμάτη Κριμιζή. Το περιεχόμενο της επιστολής του τελευταίου δεν υπάρχει πουθενά στο ρεπορτάζ. Ολα όσα καταγγέλλει χαρακτηρίζονται προβλήματα σε εισαγωγικά και σχολιάζονται ειρωνικά. Για την ανακοίνωση του υπουργείου, βέβαια, η κάλυψη είναι εκτενέστατη.
Ιντριγκες, χειραγώγηση, αντιευρωπαϊσμός, κουτοπονηριά και μια εγκληματική προχειρότητα: μοιάζει με καρικατούρα χώρας, αλλά είναι η χώρα. Μια χώρα που κάνει κάποια στιγμή ένα βήμα μπροστά και μετά, σαν να τρομάζει με την τόλμη της, κάνει δέκα βήματα πίσω. Μια χώρα που ξεγελά για μια στιγμή τους best and brightest, πείθοντάς τους ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα από θέσεις-κλειδιά, και πολύ γρήγορα τους απελπίζει και τους ξερνάει. Μια χώρα που γίνεται ρεζίλι ξανά και ξανά, στους φίλους της, στους εχθρούς της, αλλά κυρίως στους ίδιους τους πολίτες της.
Τελευταία Νέα