Καταδίκη χωρίς δίκη

Δεν ξέρω ούτε και με ενδιαφέρει τι όνειρα βλέπει στον ύπνο του ή και στο ξύπνιο του ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Τζανακόπουλος. Ούτε αν κοιμάται με πυτζαμάκια ή ξεσκέπαστος. Ή πολύ περισσότερο, αν ακούει «φωνές να τον απειλούν» τις νύχτες που η φύση ησυχάζει και οι άνθρωποι λογικά πέφτουν να ξεκουραστούν. Αν «ακούει» τέτοια πράγματα καλόν είναι να το κοιτάξει…

Επειδή όμως είναι δικηγόρος, γόνος δικαστών, και αγαπημένο παιδί άλλων δικαστών, θα συμφωνήσει μαζί μου φαντάζομαι (φαντάζομαι, λέμε…) ότι δεν μπορεί το γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού να υποδύεται ταυτόχρονα τον εισαγγελέα, τον ανακριτή και το δικαστήριο, και υπό την έννοια αυτή να εκδίδει απόφαση για υπόθεση που τελεί ακόμα υπό έρευνα. Ούτε είναι «ιεροεξεταστής» για να «βαφτίζει» ενόχους. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν, να καταδικάζει και να διασύρει πανελληνίως, έναν άνθρωπο ως «ναρκέμπορο», επειδή ένα δημοσίευμα, μιας εφημερίδας, δεν αρέσει στην κυβέρνηση.

Υποθέτω ως δικηγόρος θα είχε υποβάλει μέχρι και διακόσιες μηνύσεις αν συνέβαινε αυτό, και άλλες τόσες ενστάσεις, επ’ ακροατηρίω.

Διότι αν το γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, με ευκολία και με πρακτικές που χαρακτηρίζουν «δικαστήρια» απολυταρχικών καθεστώτων, χούντες δηλαδή, αποφασίζει, έτσι, διά μιας, ότι ένας πολίτης που ερευνάται –χωρίς καν να έχει ολοκληρωθεί η προδικαστική διαδικασία και πολύ περισσότερο να έχει εισαχθεί η υποθεσή του σε δίκη –πρέπει και να καταδικάζεται, τότε τα πράγματα είναι πολύ ανησυχητικά για την κατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα.

Υποθέτω και πάλι, ότι ο και δικηγόρος Τζανακόπουλος θα έχει ακούσει, κάτι έστω, για το τεκμήριο της αθωότητας, εκεί στα έδρανα της Νομικής. Εκτός, κι αν –στα βήματα του προέδρου Αλέξη και αυτός –περνούσε απέξω. Σε κάθε περίπτωση είναι φανερό πια ότι αυτό που κάνουν είναι να κατασκευάζουν ατζέντες για προεκλογικά αφηγήματα δήθεν χρηματοδότησης της ΝΔ από «μαύρα» ταμεία. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πρόκειται για μία αδιέξοδη τακτική και δεν θα τους περάσει. Ματαιοπονούν.

Εγκαλούν τον Τύπο

Αλλά το πρόβλημα με το πώς αντιμετωπίζει αυτή η κυβέρνηση τον Τύπο, και δη τον αντιπολιτευόμενο, είναι διαρκές και επίμονο. Και πρωτοφανές! Οπως έλεγα και τις προάλλες σε αυτή εδώ τη στήλη, και άλλες κυβερνήσεις κατά το παρελθόν που αντιμετώπιζαν σχετικά προβλήματα με τον Τύπο επιδίδονταν σε μια προσπάθεια να τον ακυρώσουν, και ταυτόχρονα να ακυρώσουν και την εγκυρότητά του. Ετούτοι εδώ έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, και εμφανώς πλέον, απεργάζονται ρυθμίσεις για τον περιορισμό της ελευθερίας του!

Το Σάββατο λοιπόν, η ψυχορραγούσα «Αυγή», την οποία πλέον διευθύνει κύριος ονόματι Τσέκερης, ο οποίος μετετέθη εκεί από το γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού (να το πάλι το γραφείο Τύπου Πρωθυπουργού…), εγκάλεσε «ΤΑ ΝΕΑ», και τον «Φιλελεύθερο» διότι δεν προέβαλαν όσο έπρεπε –κατά το Μαξίμου και το κομματικό τους έντυπο –τις δηλώσεις του προέδρου Γιούνκερ για την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια.

Συγγνώμη που δεν πήραμε τη γνώμη τους για το τι θα κάνουμε πρώτο θέμα, και ξανά συγγνώμη που δεν φωνάζουμε τον περί ου ο λόγος Τσέκερη στις συσκέψεις μας, αλλά εκτός από το τι δήλωσε ο καθ’ όλα συμπαθής κύριος Γιούνκερ, υπήρχε σοβαρότερη είδηση: αυτή της παραδοχής Τσακαλώτου ότι δεν υπάρχει καμιά «καθαρή» έξοδος, αλλά αυστηρή, τρίμηνη επιτήρηση! Επίσης αντί να χαλάμε τις καρδιές μας με κάτι τέτοια, μπορούμε, άνετα, να τους στέλνουμε στο Μαξίμου τα πρωτοσέλιδα, να πατάει κάποιος από όλους αυτούς, ο Καρτερός ας πούμε, μια σφραγίδα πάνω, ένα «τυπωθήτω» δηλαδή, και να προχωράμε στην έκδοση.

(Ναι, το ξέρω, ορισμένοι θα πιστέψουν ότι τους δίνω ιδέες, αλλά μην ανησυχείτε –τα έκανε η χούντα των απριλιανών συνταγματαρχών αυτά με τα «τυπωθήτω»…)

Παιδί της Εκκλησίας

Τώρα εξηγούνται όλα! Για τη σχέση του νέου επικεφαλής του ΕΛΔΟ (του Οργανισμού για το Διάστημα) Χριστόδουλου Πρωτοπαπά με τα θεία, και ειδικά με τον Αγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη που μπήκε στη ζωή μας θυελλωδώς στον μέσον της εβδομάδας, αλλά επειδή στην Ελλάδα κάθε θαύμα διαρκεί τρεις μέρες, χάθηκε ήδη από «προσώπου γης». Και όμως, δεν θα έπρεπε.

Διότι αυτή η μορφή Πρωτοπαπάς που διαδέχθηκε τον καθηγητή Κριμιζή είναι ένα παιδί της Εκκλησίας. Μου εστάλη συνέντευξή του σε κυπριακό site, ονόματι… offsite cy, την οποία έλαβε η κυρία Αντρη Θρασυβούλου πέρυσι τον Μάιο, όπου ο περί ου ο λόγος θρησκευόμενος επιστήμων Πρωτοπαπάς περιγράφει τη βαθιά σχέση του με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο, και το πώς του έστησε το κανάλι της Εκκλησίας, το Λόγος. Και όχι μόνο αυτό, αλλά περιγράφει και πώς έσπασε για λογαριασμό της Εκκλησίας και του καναλιού και το μονοπώλιο των τηλεπικοινωνιών της Κύπρου, το οποίο έως τότε διατηρούσε η γνωστή μας CYTA.

Διάβασα τη μακροσκελή συνέντευξη. Πολλά «εγώ», βρήκα. Θα μεταφέρω εδώ μια φράση του για να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται και να αποθεώσουμε και τις επιλογές του υπουργού Διαστήματος και εξωπλανητών Παππά: «Ο Λόγος ήταν μια ιδέα, μια αναλαμπή σε ένα σκοτάδι, ήταν η ευκαιρία να ακουστεί η άλλη άποψη».

Λογικό, ούτε το Mega Κύπρου ούτε ο ΑΝΤ1 είχαν ποτέ ένα αφιέρωμα στον Αγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη. Ενα «Κύριε Ελέησον», μια Θεία Λειτουργία. Eνα τρισάγιο, κάτι. Να μην έχει και η Εκκλησία το κανάλι της;

Η Μπουμπουλίνα

Μια ιστορική ανακρίβεια θέλω να ανασκευάσω σήμερα –αφορά στη μετά θάνατον (193 χρόνια μετά δηλαδή) απονομή στη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα του βαθμού του υποναυάρχου του Πολεμικού Ναυτικού (αλλά δεν έχω καταλάβει γιατί υποναύαρχος και όχι αντιναύαρχος ή κατευθείαν ναύαρχος). Την «έπεσαν» όλοι στον Καμμένο, αλλά το πράγμα, όπως μου διευκρίνισε ανώτατος παράγων, πιο ανώτατος δεν γίνεται, ανάγεται σε αίτημα που διατυπώθηκε από τους «προεστούς» (για να χρησιμοποιήσω έναν όρο της εποχής Λασκαρίνας) των Σπετσών, κατά την περσινή Αρμάτα.

Οπως μου διευκρίνισε ο ανώτατος αυτός παράγων, ο δήμαρχος (σαν να λέμε ο αρχιπροεστός) των Σπετσών Παναγιώτης Λυράκης κατά τη διάρκεια δείπνου, μετά το στο πλαίσιο της «Αρμάτας» κάψιμο της τουρκικής ναυαρχίδας, στο ξενοδοχείο Ποσειδών του νησιού, έθεσε σοβαρότατο θέμα. Δεν αφορούσε δρόμους, δίκτυα, μεταφορές, όχι. Αλλά τη μη αποκατάσταση από το ελληνικό κράτος της Λασκαρίνας, η οποία διέθεσε όλη της την περιουσία στον αγώνα του 1821. Και την αδικία που υφίσταται έναντι του υδραίου Ανδρέα Μιαούλη, ο οποίος έως και… ακτή έγινε στον Πειραιά.

Ο πάντοτε ευαίσθητος σε παρόμοια θέματα Καμμένος, υπουργός Αμυνας, αποδέχθηκε ασμένως το αίτημα, και κάπως έτσι φτάσαμε στη… ναυαρχοποίηση της Μπουμπουλίνας, ενώ ταυτόχρονα τρίζουν τα κόκαλα του Οδυσσέα Ανδρούτσου, του Κατσαντώνη, του Αθανασίου Διάκου, του Νικηταρά του Τουρκοφάγου, και… συνταράσσεται σύμπαν το Διαδίκτυο, με ιστορικές ατάκες!

Σημαίες στη χωματερή

Ολοκληρώνοντας και για σήμερα, αυτή την κοπιώδη προσπάθεια, είμαι υποχρεωμένος εκ των πραγμάτων (αφού δεν το κάνει άλλος) να ζητήσω την παρέμβαση των αστυνομικών Αρχών, της Σημάνσεως, των εγκληματολογικών υπηρεσιών, και παντός άλλου υπευθύνου για την αποκάλυψη των ενόχων ενός απαίσιου εγκλήματος που διεπράχθη, μέσα στο Παρασκευοσάββατο στην περιοχή Βαγιωνά του Δήμου Γόρτυνος Ηρακλείου Κρήτης.

Το ανοσιούργημα το οποίο διεπράχθη, και για το οποίο ζητώ, απαιτώ για την ακρίβεια, την παρέμβαση των αρμοδίων, και αναρμοδίων, Αρχών, είναι η ανακάλυψη σε χωματερή της προαναφερόμενης περιοχής, ενός πλήθους εκ των τιμημένων σημαιών του ΠΑΣΟΚ.

Οι σημαίες αυτές, που ανέμιζαν χαρούμενες και αναπεπταμένες σε στιβαρά κρητικά χέρια τότε που το Κίνημα της Αλλαγής διέτρεχε τη μεγαλόνησο απ’ άκρου εις άκρον, πατάχθηκαν χωρίς έλεος στη χωματερή.

Ποιος το έκανε; Και γιατί; Βασανιστικά είναι τα ερωτήματα που με πληγώνουν.