Φαίνεται πως είναι γραμμένο στα κατάστιχα της μοίρας του Νεοέλληνα ένα γερμανικό πόδι να του πατά τον λαιμό. Είτε αυτό είναι βασιλικό είτε στρατιωτικό είτε οικονομικό είτε, προσφάτως, ποδοσφαιρικό.
Η Νέμεση για τα λάθη του Παναθηναϊκού που τον έχουν οδηγήσει σε οικονομικό αδιέξοδο έχει την ξερακιανή μορφή ενός Γερμανού, του Γενς Βέμερ.
Ενός ποδοσφαιριστή αμφιβόλου ποιότητας, με καριέρα ως επί το πλείστον στη Β’ κατηγορία του γερμανικού πρωταθλήματος και με μόνο διαπιστευτήριο την ποδοσφαιρική παιδεία που είχε αποκτήσει στις ακαδημίες συλλόγων.
Οι «ειδικοί» των Πρασίνων που τον ανέλυσαν στο «scouting report», φοβούμενοι μήπως χάσουν το κελεπούρι και παραβλέποντας πως βρίσκεται στη δύση της τρίτης δεκαετίας της ζωής του, εισηγήθηκαν την άμεση απόκτησή του προσφέροντας γη και ύδωρ.
Τη χρονιά που αναδύθηκε στον αφρό της εξουσίας η πρώτη φορά Αριστερά και της επονείδιστης βαρουφακικής διαπραγμάτευσης, ο Παναθηναϊκός πυροβόλησε τα πόδια του. Προσέφερε τριετές κλειστό συμβόλαιο στον γερμανό με αποδοχές που άγγιζαν το ένα εκατ. ευρώ, όταν έψαχνε τους χορηγούς με το κιάλι και η αξία της Σούπερ Λίγκας βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση.
Λέγεται πως όταν πληροφορήθηκε ο τότε υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την πρόταση του Παναθηναϊκού στον Βέμερ, έδωσε εντολή να αυξηθούν οι φόροι στην Ελλάδα.
Στον ενάμιση χρόνο που έμεινε στον Παναθηναϊκό τα αγωνιστικά του λεπτά έφτασαν τα 831. Αν διαιρεθούν με τα χρήματα που αναφέρονται στο συμβόλαιό του προκύπτει πως ο Βέμερ θα πληρωθεί 1.143 ευρώ το κάθε αγωνιστικό λεπτό!
Η περίπτωση του Γερμανού δεν ήταν το λάθος που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην οικονομική κατάρρευση και ίσως τον σπρώξει στη Β’ κατηγορία. Ηταν απλά ένας κρίκος στην αλυσίδα των πράσινων λαθών. Η διαφορά με τους άλλους κρίκους είναι πως ο Βέμερ τιμά τη γερμανική αξιοπιστία και διεκδικεί μέχρι σεντ τα οφειλόμενα. Αλλωστε, αυτό ήταν το βασικό προσόν του: η αξιοπιστία.
