Κατά καιρούς ο Νίκος Γκάλης έχει δεχθεί ένα μάτσο από προτάσεις για να κατέβει στην πολιτική και όλες τις επέστρεψε ως απαράδεκτες ή –επί το κομψότερον –ως μη συμβατές με τη νοοτροπία και τη στάση ζωής του.

Το ανεπιτήδευτα οργίλο ύφος της χθεσινής ανάρτησής του στο Facebook μαρτυρά πόσο ενοχλήθηκε από την εμπλοκή του ονόματός του σε εκλογικά σενάρια, με την ιδιότητα του υποψηφίου της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης. Κάποιοι προφανώς μπέρδεψαν την Πρωτομαγιά με την Πρωταπριλιά, αν και αυτό το αληθινό, αληθοφανές ή εντελώς ψεύτικο σενάριο σέρνεται εδώ και πολύ καιρό στα πέριξ…

Ο Γκάλης δεν κάνει για την πολιτική, μα ούτε η πολιτική κάνει για τον Γκάλη. Δεν ξέρω τι παραπάνω ή τι λιγότερο έχουν ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Πύρρος Δήμας, ο Θοδωρής Ζαγοράκης, ο Βασίλης Κικίλιας, ο Γιώργος Μαυρωτάς, η Ελένη Αυλωνίτου και όλοι εκείνοι οι (ων ουκ έστιν αριθμός) αθλητές οι οποίοι παρασύρθηκαν από τις σειρήνες της πολιτικής, εξετέθησαν ως υποψήφιοι, εξελέγησαν, ανέλαβαν αξιώματα και πάει λέγοντας…

Κατατρεγμένος από τα Μνημόνια και έχοντας άρει την εμπιστοσύνη του προς τους πολιτικούς και την πολιτική ως έννοια, ο ελληνικός λαός αποστρέφεται μετά βδελυγμίας οποιαδήποτε σχέση με δαύτα. Τούτο το κακό timing φτάνει και περισσεύει για να αποτρέψει τον (εμφορούμενο και από την άποψη ότι φέρει το φωτοστέφανο της οικουμενικότητας και ανήκει σε όλους τους Ελληνες) Γκάλη να πολιτευθεί. Ο «Gangster» σχολίασε ότι δεν θέλει να παίξουν παιχνίδια στην πλάτη του, ούτε να παίξει ο ίδιος παιχνίδια στην πλάτη του ελληνικού λαού. Εσπευσε να γράψει «Είμαι ο Νίκος Γκάλης και κάποιοι δεν είναι καλά», στηλιτεύοντας τους δημοσιογράφους που διέχυσαν την (κίβδηλη) είδηση.

Φρονώ πάντως ότι περισσότερο από το κατατρεγμένο σινάφι μου ο Γκάλης θα έπρεπε να τα… χώσει σε εκείνους που παρήγαγαν το θέμα δι’ ίδιον όφελος: είτε για να προκαλέσουν σαματά, είτε για να καλλιεργήσουν έδαφος, είτε για να μετρήσουν αντιδράσεις…