Μπορεί να δει κανείς τις δεκαεπτά διμοιρίες των ΜΑΤ που θα ακροβολιστούν στην Λέσβο για την επίσκεψη Τσίπρα σε σχέση με το παρελθόν. Με την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ διατράνωνε ότι αστυνομική παρουσία ήταν απτή απόδειξη, ακόμη μία απτή απόδειξη, της λαϊκής δυσαρέσκειας, του κοινωνικού ρεύματος που γινόταν χείμαρρος από την οργή και οι κλούβες έκλειναν την Ηρώδου Αττικού για τον αναχαιτίσουν.

Δεν ήταν η εποχή της συριζαϊκής αθωότητας εκείνη. Ηταν μια εποχή σαν την σημερινή. Αν τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό,τι μπορούσε για να κατακτήσει την εξουσία, σήμερα κάνει ό,τι μπορεί για να την διατηρήσει – και να την διατηρήσει χωρίς τα κόμματα της αντιπολίτευσης να υποδαυλίζουν την δυσαρέσκεια, χωρίς να εκμεταλλεύονται τον κοινωνικό πόνο για να τον μετατρέψουν σε ουρλιαχτό, όπως έκανε ο ίδιος.

Γι’ αυτό θα πρέπει να δει κανείς αυτόν τον τεράστιο αριθμό αστυνομικών σε σχέση με το παρόν και το μέλλον. Με τη διαχειριστική ανικανότητα σήμερα και την αδυναμία αύριο να εξασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες στους πρόσφυγες και τους μετανάστες από αυτές που τους προσφέρονται στην υπερχειλισμένη Λέσβο. Οι δεκαεπτά διμοιρίες δεν είναι εκεί μόνο για να προστατεύσουν έναν Πρωθυπουργό που δεν είναι πλέον λαοφιλής. Είναι και για να υπενθυμίσουν ότι τα υλικά της τοπικής έκρηξης έχουν ανακατευτεί και το μόνο που απομένει είναι να ανάψει κάποιος την σπίθα.

Οι δεκαεπτά διμοιρίες είναι εκεί για να μην ανάψει η σπίθα κατά την πρωθυπουργική επίσκεψη – ή μάλλον εξαιτίας της πρωθυπουργικής επίσκεψης. Της επίσκεψης που εντείνει στους κατοίκους της Λέσβου την αίσθηση της εγκατάλειψης, που εδραιώνει την πεποίθηση ότι, όταν φύγουν ο Πρωθυπουργός και οι δεκαεπτά διμοιρίες, θα είναι τόσο μόνοι όσο ήταν και πριν.

Τελευταία Νέα